این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: علاوه بر این مسأله صنوف خانه سینما نیز بایستی دسته بندی شوند چرا که قطعاً همه صنوف شرایط شان با یکدیگر یکسان نیست و اینکه قرار باشد حقوق صنفی به صورت یکسان به یکایک آن ها اعطا شود اشتباه است.

وی ادامه داد: صنف هایی که زیر مجموعه خانه سینما هستند وضعیت صنفی شان باید به فراخور حرفه شان برنامه ریزی شود؛ برخی از صنوف سینما افراد بسیار زحمتکشی هستند و به  تعبیری افراد پایین دست سینما خوانده می شوند که این افراد نسبت به درآمدشان نیاز بیشتری به توجه صنفی دارند و باید از حقوق بیشتری برخوردار شوند.

صلح جو خاطرنشان کرد: معنای واقعی عدالت این است کسانی که از نظر حقوق صنفی نیازمندتر محسوب می شوند مورد توجه بیشتر خانه سینما قرار بگیرند و در یک اقدام متقابل اعضایی که چندان احتیاج به خدمات صنفی ندارند از این نوع حمایت ها خارج شوند.

وی توضیح داد: به عنوان نمونه بسیاری از اعضای صنف انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران به دلیل اینکه حرفه اصلی شان کار دیگری است شاید نیاز چندانی به حمایت های صنفی خانه سینما نداشته باشند یا اغلب اعضای انجمن بازیگران خانه سینما به دلیل اینکه درآمدهای بالایی دارند نیازی به این گونه حمایت ها ندارند.

این منتقد باسابقه سینمای کشور با تأکید بر اینکه تأمین حقوق صنفی اعضای خانه سینما نیاز به یک سازماندهی جداگانه دارد اظهار داشت: باید کمیته ای متشکل از اعضای سایر صنوف تشکیل شود تا  صنوف بر اساس نیازمندی هایشان دسته بندی شوند و مشخص شود کدامیک از اصناف نیاز به حمایت جدی و فوری دارند.

وی افزود: از سوی دیگر اعضای شورای مرکزی تمامی صنوف نیز می بایست با یک رصد کلی نسبت به اعضای زیر مجموعه شان ضعیف ترین و غنی ترین آن ها را از منظر اقتصادی شناسایی کنند تا امکانات صنفی به اعضایی که از نظر مالی محتاج تر هستند بیش از سایر اعضا صورت پذیرد.

صلح جو در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه مبحث صنفی به سیاست در خانه سینما آلوده شده و این امر منجر به ایجاد مشکلاتی اساسی در این نهاد صنفی گردیده است اظهار داشت: متأسفانه به دلیل پایه گذاری غلطی که موسسین خانه سینما انجام داده اند همیشه اغراض سیاسی در این نهاد از کار صنفی پیشی گرفته و همین امر باعث شده تا هیچ گاه طبقه بندی درستی در این نهاد صورت نپذیرد.

وی افزود: زمانی که یک صنف زیر هیاهوها و سیاست بازی مدیران مخدوش می شود خانه سینما نمی تواند تشخیص بدهد که به کدامیک از آن ها باید به درستی رسیدگی کند.

وی ادامه داد: از سوی دیگر کمک هایی که به اعضای خانه سینما انجام می شود نباید شکل صدقه داشته باشد و مدیران سینمایی باید آگاه باشند که این جزو وظایف اصلی شان است که معیشت و رفاه سینماگران را به درستی تأمین نمایند. تأمیبن معیشت اعضا باید در چارچوب قوانین صنفی باشد.

این منتقد تأکید کرد: اعطای وام، تأسیس صندوق بیکاری، تأمین امنیت شغلی و بیمه تمامی اعضای نیازمند، جزو وظایف اصلی مدیران سینمای کشور است که امیدوارم خانه سینما در تحقق آن از جان و دل بکوشند.

صلح جو در مایان بیان داشت: برخی از صنوف سینمایی مانند انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران امروزه کارآیی چندانی برای اعضای خود ندارند و تنها سالی یک بار برای اعضایشان کارت جشنواره فجر تهیه می کنند که همین مسأله نیاز به یک بازنگری جدی و اساسی دارد.