کارگردان مستند تحسین شده «بختک» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: شبکه تلویزیونی مستند محفل مهمی برای توزیع و عرضه سینمای مستند است و چرخه خوبی را برای تمامی اهالی سینمای مستند راه انداخته و باعث شده تا آثار مستند به راحتی از تولیدکننده به دست مصرف کننده برسد.
وی در پاسخ به این سوأل که آیا شبکه تلویزیونی مستند به راستی توانسته مخاطبان عام را به سمت تماشای این گونه آثار جذب کند یا اینکه تنها دست اندرکاران سینمای مستند تماشاگر این فیلم ها هستند اظهار داشت: فارغ از تمامی همکاری هایی که از بدو تأسیس شبکه مستند داشته ام به عنوان یک مخاطب احساس می کنم که این شبکه عیار فیلم بینی و سلقیه مستندبینی را در اقشار مختلف مردم بالا برده که یکی از دلایل مهم آن کیفیت خوب تکنیکی و اچ دی بودن شبکه است که هر فردی از تماشای آثار پخش شده از آن لذت می برد. در واقع شبکه مستند توانست این تصور غلط عامه را که آثار مستند فقط فیلم هایی در رابطه با «راز بقا» هستند را تغییر دهد و این گونه سینمایی را به مخاطبان معرفی کند.
کارت در همین رابطه ادامه داد: یکی دیگر از دستاوردهای خوب این شبکه این است که توانسته جذب حداکثری مستندسازان سینمای کشور را داشته باشد به نحوی که هر بار بنده به این شبکه مراجعه کردم توانستم همکاران مستند سازم را با ایدئولوژی ها و سنین مختلف در راهروهای آن ببینم که قطعاً این دید و بازدیدها می تواند برای مستندسازان بسیار مفید باشد و روحیه تعامل را در آن ها بالا ببرد و من بسیار از این اتفاق خوشحال هستم؛ شبکه مستند با این کار نشان داده که از خط فکری خاصی تبعیت نمی کند و همه مستندسازان کشور در این شبکه می توانند فعالیت داشته باشند.
بازیگر فیلم سینمایی «بوسیدن روی ماه» در بخش دیگری از این گفتگو با بیان اینکه فردگرایی در سینمای مستند آسیب زننده است اظهار داشت: متأسفانه سینمای مستند در کشور ما متکی به فرد است به این معنا که اگر یک مستندساز بخواهد اثری را تولید کند تنها با همت و تلاش شخصی می تواند فیلمش را به سرانجام برساند و جریان تولید سینمای مستند آنچنان که باید در روند تولید این نوع آثار تأثیری ندارد.
وی خاطرنشان کرد: این در حالی است که این جنس سینمای فرهنگی نیاز به توجه بیشتری از سوی دستگاه های دولتی مانند مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی دارد و مسئولان این مرکز باید شرایطی را به وجود بیاورند که به جای آنکه مستندساز بخواهد وقت خود را برای تعیین تکلیف بودجه ساخت فیلمش صرف کند بتواند وقت خود را بیشتر روی تحقیق و پژوهش اثرش متمرکز کرده و اثر درخشان تری را به سینمای مستند کشور عرضه کند.
کارگردان مستند «خون مردگی» تأکید کرد: در واقع مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تنها برای مستندسازان به عنوان نهادی برای دلگرمی است که مرکزی برای توجه به آثار مستند در کشور وجود دارد؛ شاید ذکر یک مثال بتواند وضعیت سینمای مستند امروز کشور را به خوبی روشن سازد و آن این است که مسئولان فرهنگی سینمای مستند را مانند «فوتسال» می بینند و سینمای داستانی را مانند «فوتبال» و همانطور که در عالم ورزش به فوتبال بیشتر از فوتسال اهمیت داده می شود در میان این دو گونه سینمایی نیز تبعیض وجود دارد.
این مستندساز در خاتمه این گفتگو متذکر شد: امیدوارم همچنان که فعالان سینمای مستند روز به روز در پی آن هستند تا آثار ارزشمندی را تولید کرده و خوراک فرهنگی مناسبی برای مخاطبان سینمای مستند فراهم آورند مسئولان فرهنگی و هنری کشور در دستگاه ها و نهادهای مختلف نیز به این نوع سینما اهمیت بدهند و توجه ویژه تری به این گونه سینمایی داشته باشند.
ارسال نظر