کارگردان مستند «مادران صربرنیتسا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سال ها پیش وقتی که علاقمندان به سینما می خواستند وارد این عرصه شوند مدت ها مجبور بودند در پشت صحنه آثار حضور پیدا کرده و بعد از ماه ها سه پایه جا به جا کردن و دستیاری کارگردانی کم کم تجربه کسب کرده و بعد از سال ها می توانستند به عنوان کارگردان یک فیلم مبادرت به ساخت اثر خود نمایند و شاید به همین علت است که نسلی که از آن دوران باقی مانده جزو شاخص ترین فیلمسازان مستند سینمای ایران شناخته می شود.

وی ادامه داد: اما امروزه مدیران سینمای کشور با شعارهای عوام فریبانه و القای عناوینی همچون جوان گرایی در سینما درهای سینما را روی هر علاقمندی باز گذاشته اند و شاید به همین علت است که ما شاهد تولید فیلم های بسیار سطحی و نازل در سینمای مستند و داستانی کشور شده ایم که بعضاً تنها کاری که فیلمسازان انجام داده اند چسباندن چندین تصویر بی هویت پشت سر یکدیگر بوده و به هیچ عنوان نمی شود که روی این آثار نام فیلم گذاشت.

برجی سپس با بیان اینکه جوان گرایی در سینما بسیار خوب است اما حضور جوانان در سینما نیاز به آموزش بسیار جدی دارد اظهار داشت: متأسفانه یکی از حلقه های مفقوده سینمای امروز ایران عدم آموزش صحیح و اصولی به علاقمندان ورود به عرصه فیلمسازی در سینمای مستند و حتی داستانی است و از سوی دیگر جشنواره های متعدد، بی هویت و ریز و درشتی که از این سو و آن سو و بدون دلیل سر برآورده اند باعث شده تا هر شخصی با گرفتن یک دوربین دیجیتال در دست خود به زعم اینکه فیلمساز شده است برای حضور در این جشنواره ها مبادرت به ساخت فیلم کند و خود را هنرمند بداند!

این فیلمساز خاطرنشان کرد: به همین دلیل است که ما در اغلب جشنواره هایی که طی سال های اخیر در سینمای کشور راه افتاده اند همیشه شاهد حضور فیلم های بسیار نازل، سطحی و بی محتوا هستیم و این جشنواره ها بعد از چند دوره معدود برگزاری ناچار به تعطیلی می شوند؛ متأسفانه بی تدبیری مسئولان سینمای ایران در رابطه با نحوه برگزاری جشنواره ها در کشور باعث شده تا در وهله اول آثار بسیار نازلی در کشور تولید شود و در وهله دوم هر شخصی خود را یک فیلمساز بداند؛ با این روندی که مدیران سینمایی برای برگزاری جشنواره ها در پیش گرفته اند بعید به نظر نمی رسد که تا چند وقت دیگر ما شاهد برگزاری جشنواره هایی نظیر انگور تاکستان و گلاب قمصر هم در سینمای کشور باشیم!

کارگردان مستند «سال های گلوله و زنبق» تأکید کرد: همه مدیران، علاقمندان و فعالان عرصه هنر باید آگاه باشند که سینمای مستند جایی برای آزمون و خطا نیست و تمامی افرادی که به عنوان فیلمساز می خواهند در این سینما مبادرت به ساخت اثر کنند باید قبلاً آموزش دیده و آزمون و خطاهای خود را در کلاس های درسی و یا در پشت صحنه فیلم ها به صورت تجربی پس داده باشند.

این جانباز که برای ساخت فیلم های مستند در ۱۶ جنگ در کشورهای مختلف دنیا حضور داشته در بخش دیگری از این گفتگو خاطرنشان کرد: از سوی دیگر یکی از مشکلات مهم سینمای مستند در امروز سینمای کشور این است که سینمای استراتژیک برای مدیران فعلی هیچ معنایی ندارد و ما دچار یک بحران در رابطه با وضعیت تولید فیلم های سینمای استراتژیک شده ایم.

وی افزود: در حالی که روند تولید فیلم های مستند اجتماعی به شدت رو به افزایش است ما کمترین نشانی از تولیدات آثار مستند در رابطه با مسائل مهمی همچون: تکفیری ها، داعشی ها، اقتصاد مقاومتی، برجام و... نمی بینیم و از سوی دیگر برخلاف دهه های گذشته هیچ خبری از تولیدات ارزشی و مذهبی و دینی در این گونه سینمایی نیست و اگر معدود تولیداتی هم در این زمینه صورت می گیرد با همت و کوشش فیلمسازان دغدغه مند به این حوزه ها است و مدیران با بی تفاوتی از کنار این قبیل مسائل مهم گذر می کنند.

برجی در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: ما امروزه از نبود مغزهای متفکر در مدیریت سینمای کشور به شدت آسیب دیده ایم و متأسفانه مدیران سینمایی ما حتی در حلقه نزدیکان و مشاوران خود از افرادی استفاده نمی کنند که سابقه و تجربه و دغدغه سینمای دینی، عقیدتی و استراتژیک را داشته باشند.