کارگردان فیلم سینمایی «سینما سینماست» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما نیاز به آن داریم که فیلمسازان مسلمان تمامی دنیا از آمریکا گرفته تا روسیه را پیدا کنیم، فیلم های شان را بازبینی کنیم و از آن ها بخواهیم تا در جشنواره ای با عنوان جشنواره فیلم جهان اسلام که در جمهوری اسلامی ایران برگزار می شود شرکت کنند و از این طریق بتوانیم این جشنواره را تبدیل به اسکار سینمای اسلام کنیم.

وی ادامه داد: ما باید در مسیری گام برداریم که با نظام حکومتی و فرهنگ ملی مان قرابت دارد و از طریق یک جشنواره فرهنگی بتوانیم دستاوردهای کلانی در تمامی حوزه ها و زمینه ها کسب نماییم؛ ما نباید دل خوش به حضور برخی هنرمندان درجه ۲ و درجه ۳ باشیم که به عنوان مهمان سینمای جهانی به ایران دعوت می شوند. ما باید در ابتدا برای برگزاری جشنواره ها هدف گذاری های کلان داشته باشیم و سپس این سوأل را از خودمان بپرسیم که با برگزاری چنین جشنواره هایی به چه نتیجه ای می خواهیم برسیم؟

دری سپس با اشاره به برخی بخش های جشنواره جهانی فیلم فجر از جمله بخش «دارالفنون» اظهار داشت: بنده اصلاً معنای دارالفنون در سینما را متوجه نمی شوم!؛ مگر سینما دارالفنون است؟ معلوم نیست آقایان سیاست گذار جشنواره جهانی با این کارهای شان چه چیزی را می خواهند ثابت کنند؟ معنی برگزاری کارگاه ها و ورک شاپ های فیلمنامه نویسی در یک جشنواره چیست؟ مگر کسی تاکنون با حضور در یک ورک شاپ توانسته فیلمنامه نویس خوبی شود که ما این کار را انجام می دهیم؟ بنده معتقدم تمامی این رفتارها به شدت غلط است و تنها پول هایی برای برگزاری این گونه ورک شاپ ها و کارگاه ها هدر می شود و در نهایت هم همه آن ها به بن بست می رسند در صورتی که اگر این بودجه ها برای تولید آثار سینمایی صرف می شد ما می توانستیم حرف های جدی تری در سینمای ایران داشته باشیم و آمار تولید در سینما را بالا ببریم، این اتفاقی است که می تواند ما را صاحب سینما کند!

کارگردان سریال تلویزیونی «کیف انگلیسی» تصریح کرد: سوألی که بنده دارم این است که چرا در شرایطی که بسیاری از هنرمندان مطرح کشور خانه نشین هستند و در تأمین نیازهای اولیه خود با مشکلات شدید روبرو هستند چنین جشنواره هایی در کشور برگزار می شود؟

این فیلمساز پیشکسوت تأکید کرد: امروزه بسیار ی از هنرمندان و سینماگران به دلیل نداشتن یک لباس مناسب نمی توانند در این جشنواره حضور داشته باشند؛ هنرمندان به دلیل فقر شدید مالی نمی توانند لباس مناسب برای حضور در چنین محافلی را تهیه کنند و اعتبار و آوازه شان باعث می شود از اینکه با لباس های مندرس در چنین محافلی حضور داشته باشند خجالت زده شوند؛ همین اتفاقات فضایی طبقاتی را در سینمای ایران به وجود آورده که به هیچ عنوان شایسته نظام جمهوری اسلامی ایران نیست و باید همه دست در دست هم داده و جلوی انجام چنین کارهای بی تدبیرانه ای را بگیریم.

کارگردان فیلم سینمایی «من و دبورا» در بخش دیگری از این گفتگو یادآور شد: در زمان پیش از انقلاب خیلی از معیارهای ما شبیه غربی ها بود و به همین دلیل جشنواره هایی که برگزار می کردیم با استقبال سینماگران مطرح غربی اعتبار پیدا می کرد؛ به عنوان مثال بسیاری از بازیگران مطرح مانند آلن دلون، آنتونی کوئین، الیزابت تیلور و... در آن زمان به ایران می آمدند اما اینک کار ما به جایی رسیده که ازطرد شدگان سینمای دنیا برای حضور در کشورمان دعوت می کنیم و آن ها هم با لذت به ایران می آیند چرا که چند روزی در بهترین هتل ها اقامت می کنند، تفریح می کنند و سپس بدون اینکه هیچ عایدی برای سینمای ما داشته باشند از کشورمان می روند.

دری در خاتمه این گفتگو افزود: ضمن تقدیر از دغدغه مندی ها و تلاش های آقای میرکریمی که قطعاً موفقیت سینمای ایران را می خواهد بنده معتقدم ما باید فعلاً بر اساس بضاعتی که داریم و بر اساس شرایط فرهنگی مان تنها از فیلم هایی که اندیشمندانه تر و فکورانه تر هستند دعوت کنیم تا در جشنواره های مان حاضر شوند و به هیچ عنوان در پی تقلید از جشنواره هایی با معیارهای غربی نباشیم.