کارگردان فیلم سینمایی «معصوم» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: منصفانه این است که بگوییم این شرایط اسفبار ریشه در مدیریت های ناکارآمد ۳۸ ساله دارد و اکثر مدیران در بوجود آمدن چنین شرایطی کم و بیش سهمی داشته و دارند. واقعیت این است که نسل من برای گسترش حقیقت و عدالت و انسانیت انقلاب کرد ولی چه شد که این آرمان ها و آرزوها روز به روز کم رنگ تر شد!؟

این فیلمساز سپس با بیان اینکه اوایل انقلاب در هر کوی و برزنی که با نیروهای چریکی و غیرچریکی معتقد به اندیشه های چپگرا گفتگو می کردیم و آنها با شور و حرارت از حقوق کارگران و زحمتکشان می گفتند یادآور شد: پاسخ نسل من این بود که انقلاب اسلامی ایران به جز کار و مسکن و آزادی انواع و اقسام بیمه های فردی و اجتماعی و رفاه و آسایش و آرامش را برای مردم مسلمان و غیر مسلمان ایران فراهم می کند و هم کشور و هم مردم، از نظر همه خوبی ها و زیبایی ها، در دنیا الگو می شوند...! می گفتیم و تاکید می کردیم که انقلاب اسلامی ایران  کودکی بیش نیست و شما باید صبر کنید و در عمل ببینید که مدیران کشور چگونه به مردم خدمت می کنند.

توحید پرست تأکید کرد: به هر حال ۳۸ سال گذشت و به جای تحقق شعارهایی که من و نسل من درخصوص گسترش حقیقت و عدالت و انسانیت می دادیم متاسفانه روز به روز برعکس و برعکس تر شد.

کارگردان فیلم سینمایی «نامزد آمریکایی من» خاطرنشان کرد: سوألی که ما داریم این است که چه شد که اینگونه شد و آرمان های نسل من از انقلاب واژگونه شد؟ به گونه ای که خود من در دولت جناب روحانی با وجود اینکه در سال ۱۳۹۲ به شهادت رسانه های کشور به ایشان رای داده بودم ۴ سال تمام بیکار مطلق بودم و فیلم شیرین قناری بود را توقیف کردند و حتی یکبار هم حاضر نشدند که درباره علت های توقیف این فیلم با من گفتگو کنند.

این سینماگر ادامه داد:  من و امثال من که در سینما و در دوره جناب روحانی ۴ سال تمام بیکار بودیم و مستاجر و حداقل دو بچه دانشجو هم داشتیم در این سینما زیاد هستند که دردهای بسیاری داشتند ولی درمان کننده ای نمی یافتند.   خود من نامه ها و عریضه های رسمی زیادی  هم به ریاست محترم جمهور و هم به ریاست محترم سابق سازمان سینمایی و هم به مدیر عامل محترم فارابی نوشتم و درد دل کردم و از شرایط وحشتناک اقتصادی حاکم بر سینما شکایت نمودم و خواستار گسترش عدالت شدم و فریاد زدم که برای ایجاد کار بین همه اهالی سینما، تهیه کنندگی و مشارکت ها را تعطیل کنید و به دوستانی که با دو سال دوندگی مطلق، پروانه ساخت گرفته اند وام عادلانه بدهید تا این دوستانی که ۴ سال بیکار بوده اند و ۱۰۰ خانواده دیگر از خانه سینما هم مشغول به کار بشوند و کارشان به مسافر کشی و کشی های دیگر و کارهای تحقیرآمیز کشیده نشود و شرمنده زن و بچه هایشان نشود.

توحیدپرست سپس با تأکید بر اینکه هیچ گوش شنوایی در دولت یازدهم وجود نداشت ادامه داد: کجاست مدیر دردمندی که حتی نامه سینماگران دردمند را بخواند!؟ چه برسه به اینکه جلسه بگذارد و حرف های ما را بشنود و درصدد رفع مشکل باشد!؟ به هر حال من و خیلی های دیگراز هنرمندان در این ۴ سال به شکل عجیبی تحقیر شدیم و هیچ بنی بشر و هیچ مدیری پیدا نشد که حتی نیم ساعت به ما وقت بدهد. به نظر من همه مردم ایران و همه هنرمندان ایران، مثل اوایل انقلاب، همچنان از هر رییس دولتی گسترش حقیقت و عدالت و انسانیت می خواهند که در دولت جناب روحانی و مجموعه مدیریتش یافت می نشود.

وی تصریح کرد:  بنابراین من با افتخار تمام اعلام می کنم که در این دوره برخلاف دوره گذشته به جناب دکتر روحانی حتما رای نمی دهم و از هر هنرمندی هم که ژنتیک حق گرا و عدالت طلب و انسان دوست است می خواهم که به ایشان رای ندهد و خودش را ملعبه بازی های سیاسی و پول و مقام نکند چرا که تاریخ، قضاوت سختی درباره هر انسانی که بنده زر و زور و تزویر می شود خواهد کرد.

این کارگردان سینما در خاتمه افزود:  از خدا می خواهم که مدیری بیاید که فقط به فکر گسترش حقیقت و عدالت و انسانیت باشد و در شنیدن و دیدن دردهای مردم و هنرمندان، کر و کور نباشد و با عمل انقلابی کاری کند که وطن و مردم، در دنیا، الگو بشوند...! همان هدفی که نسل من به خاطرش همه زندگی اش را فدا کرد.