طی چند روز اخیر به بهانه سالگرد فتنه 18 تیر برخی رسانه‌ها و کانال‌های تلگرامی به شدت مشغول برجسته کردن دروغ‌هایی بودند که دو دهه قبل در روزنامه‌های زنجیره‌ای انتشار می‌یافت. در میان دروغ‌پردازی‌های رسانه‌های جیره‌خوار تصویری هم از مسعود ده‌نمکی انتشار یافت که این کارگردان انقلابی کشورمان را باتوم به دست در جایی شبیه به زندان نشان می‌داد. آنهایی که فیلم اخراجی‌های 2 را دیده‌اند احتمالاً با دیدن این تصویر متوجه شیطنت دروغ‌پردازان رسانه‌ای شده‌اند چراکه تصویر مذکور متعلق به فیلم اخراجی‌های 2 و لوکیشن اردوگاه اسرای ایرانی در عراق است.

این تصویر تقطیع شده بلافاصله با واکنش مسعود ده‌نمکی در فضای مجازی مواجه شد. کارگردان سری فیلم‌های اخراجی‌ها در پستی در اینستاگرام نوشت: «وقتی شیطنت یک عکاس سر صحنه فیلم تیتر سایت‌های مدعی روشنفکری و باعث قضاوت دیگران می‌شود. اینجا کوی دانشگاه است نه سر صحنه فیلم باور کنید! اخلاق کیلویی چند؟ این شتر دروغ‌پردازی در خانه همه می‌خوابد دیر و زود دارد سوخت و سوز ندارد! بعضی‌ها با سکوتشان آن روز توقع دفاع نداشته باشند. آسیاب به نوبت. ان‌الله‌معنا»

دوگانه خشونت‌طلبان و اعتدالگرایان یکی از اصلی‌ترین راهبردهایی است که یک جریان سیاسی از نیمه‌های دهه 70 آن را در فضای اجتماعی کشور تئوریزه و اجرا می‌کرد. «چماقداران» و «لباس شخصی‌ها» اصطلاحاتی بود که آن زمان به منظور دوقطبی‌سازی در فضای جامعه از سوی روزنامه‌های زنجیره‌ای بسیار پر کاربرد بود. این رویکرد همچنان در فضای سیاسی کشور برای برخی جریان‌های سیاسی کاربرد دارد و از این طریق به دوقطبی‌سازی‌های کاذب برای سوء‌استفاده‌های سیاسی دامن زده می‌شود.

مسعود ده‌نمکی بیش از دو دهه است که به عنوان یک فعال فرهنگی در عرصه کشور مطرح است. او پیش از ورود موفق و خیره‌کننده‌اش در سینما و فیلمسازی سال‌ها در فضای مطبوعاتی کشور به شکلی جدی حاضر بود و داستان سختی و مشکلات کار مطبوعاتی در آن دوران را نقل کرده است. اینکه به تنهایی و در آپارتمان شخصی‌اش اقدام به انتشار هفته‌نامه می‌کرده و امکانات کم باعث نشده دست به کار فرهنگی و مطبوعاتی نزند. سال‌ها بعد که مسعود ده‌نمکی تصمیم گرفت سینما را هم تجربه کند خیلی از روشنفکرانی که سینما را ملک پدری خود قلمداد می‌کردند با حضور او در سینما مخالفت کردند و برای همین عده‌ای تنها راه تخریب او را ترور شخصیت او تشخیص دادند. بهترین کار هم این بود که به او برچسب چماقداری بزنند اما توفیقات سینمایی او در رقم زدن رکورد بیشترین مخاطب برای فیلم اخراجی‌ها سبب شد تیغ ضد انقلاب و شبهه روشنفکران مقداری کند شود.

ده‌نمکی بیش از دو دهه با سری فیلم‌های اخراجی‌ها و فیلم رسوایی در صدر فیلمسازانی قرار داشت که آثارش به سینمای مرده و بی‌روح ایران رونق می‌بخشید.

هرچند سینمای او دقیقاً آن چیزی نبود که متر و معیاری برای سینمای انقلاب باشد اما از آنجا که او نبض تماشاگر را شناخته بود و برخی مضامین و موضوعات که مسئله جامعه بود را به شکلی عامه‌پسند و همه فهم در آثارش بیان می‌کرد، اغلب مورد حمایت دوستداران سینمای انقلاب واقع می‌شد.  این روزها انتشار تصویری از پشت صحنه فیلم اخراجی‌ها دستاویزی برای حمله مجدد به این سینماگر انقلابی شده است، تصویری که البته ربطی به وقایع تلخ تیر سال 78 ندارد ولی ضدانقلاب که از هر دستاویزی برای دروغ‌پراکنی استفاده می‌کند از آن برای تخریب چهره فیلمسازی انقلابی بهره برده است. دروغ‌های سایت‌ها و کانال‌های ضد انقلابی چون آمدنیوز که با توسل به قلب واقعیت رخ می‌دهد بی‌شک مخاطبان آزادیخواه این مجموعه‌های مرتبط با دشمنان ملت را از وزن صداقت و نیات آنها آگاه می‌سازد.

مسعود ده‌نمکی را باید یکی از معدود افرادی دانست که بیش از دو دهه پیش متوجه اهمیت فرهنگ در بسط و گسترش تفکر انقلاب اسلامی شد و همه بضاعت خود را به کار برد تا گوشه‌ای از خلأ فرهنگی گفتمان انقلاب را پر کند و الحق والانصاف کارنامه او نشان می‌دهد که در این عرصه موفق عمل کرده است. دیروز جهت آتش رسانه‌ای دشمن به سمت این کهنه سرباز آتش به اختیار عرصه فرهنگ انقلاب نشانه رفت. تاریخ نشان داده تیر ضد انقلاب معمولاً در چنین مواقعی با هوشیاری جبهه خودی کمانه می‌کند.