به گزارش خبرگزاری سینمای ایران به نقل از روابط عمومی جشنواره فیلم دفاع مقدس، ستاد برگزاری جشنواره بین المللی فیلم دفاع مقدس با هدف ارج نهادن به سالها تلاش و خلاقیت و ارائه تصویر متفاوت و خلاقانه و جسورانه از فضای جنگ و صحنه های جاودانه دفاع مقدس در آثار سینمایی مرحوم ملاقلی پور و به منظور آشنایی عمیق تر نسل جدید و بازشناخت ارزش ها و ظرفیت های سینمایی این فیلمساز منحصر به فرد حوزه دفاع مقدس در نظر دارد در بخش مرور، فیلم های سینمایی دفاع مقدس مرحوم ملاقلی پور را اکران کند.

در این برنامه شش فیلم سینمایی رسول ملاقلی پور شامل سفربه چزابه، افق، نجات یافتگان، پناهنده، هیوا و مزرعه پدری همزمان با برگزاری جشنواره در تهران به نمایش در می آید.

در زندگی‌نامه ملاقلی پور آمده، وی در روزهای آغازین انقلاب عکاسی را به‌طور آماتور آغاز کرد و با شروع دفاع مقدس، به صورت حرفه‌ای به ادامه آن پرداخت و پس از آن به ساخت فیلم‌ مستند از عملیات‌ مختلف دفاع مقدس پرداخت و فیلم کوتاه شاه کوچک را با دوربین ۱۶ میلی متری ساخت که موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم از جشنواره وحدت شد. او نخستین فیلم بلند خود را در سال ۱۳۶۳ با نام نینوا با دوربین ۱۶ میلی متری ساخت و به این ترتیب به سینمای حرفه‌ای راه یافت. با ساخت پرواز در شب (۱۳۶۵) جایزه بهترین فیلم را از جشنواره پنجم فیلم فجر بدست آورد. با افق قدرت کارگردانی خود را به رخ همگان کشید و با ساخت مجنون و خسوف همگام با شرایط روز حرکت کرد. اما با فیلم پناهنده نزد منتقدان به محبوبیت رسید و در سال ۱۳۷۴ یکی از بهترین فیلم‌های خود را ساخت. شکست تجاری "سفر به چزابه" در اکران عمومی و توقیف نجات یافتگان، ملاقلی پور را واداشت تا برای جبران ضرر، بدترین فیلم کارنامه اش را رقم بزند با عنوان "کمکم کن" که برای اثبات توانایی‌ های خود یک سال بعد "هیوا" را ساخت که در جشنواره هفدهم فیلم فجر جایزه بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را علاوه بر جوایز دیگر نصیب خود کرد. اما در سال ۱۳۷۸ ملاقلی‌پور فیلم سه اپیزودی "نسل سوخته" را ساخت و خیلی چیزها را ثابت کرد. "نسل سوخته" شاهکار ملاقلی‌پور است. "قارچ سمی" که در سال ۱۳۸۰ ساخته شد، تمام ضعف‌های کمکم کن و تمام قوت‌های نسل سوخته را یکجا با خود داشت. یک فیلم خوش ساخت با شخصیت‌ها و نگاهی آشفته و روان‌پریش. "میم مثل مادر" ملاقلی‌پور که با استقبال عمومی مواجه شده بود یکی از آخرین فیلم‌های او بود.

رسول ملاقلی پور از کارگردانان متعهد سینمای پس از انقلاب بود که آخرین ساخته وی "میم مثل مادر" تا چندی پیش بر پرده سینماهای کشور بود. مرحوم ملاقلی‌پور در سفر خود به کربلای معلا برای بازدید لوکیشن‌ها از فرصت استفاده کرد و مستندی نیز به نام "شش گوشه عرش" را جلوی دوربین برد که آخرین اثر او محسوب می‌شود. او در سفر خود به کربلای معلا متوجه شد که هنرمندان برجسته اصفهانی در آنجا مشغول طراحی ضریح مقدس حضرت امام حسین (ع) هستند. دو شب حضور در کنار این هنرمندان به فیلم مستندی بدل شد. قرار بود بخش دیگر از تصویربرداری این فیلم مستند نیز در اصفهان انجام شود. ملاقلی‌پور این فیلم را به صورت افتخاری کارگردانی کرد. بعد از فوت او یک مستند برایش ساخته شد که یکی از بازیگران خرد سال آن "ایمان دهقانی" بود.

میم مثل مادر (۱۳۸۵)، رویای جوانی (۱۳۸۱)، مزرعه پدری (۱۳۸۱)، قارچ سمی (۱۳۸۰)، سفر به فردا (۱۳۸۰)، نسل سوخته (۱۳۷۸)، هیوا (۱۳۷۷)، کمکم کن (۱۳۷۶)، تا آخرین نفس (۱۳۷۴)، سفر به چزابه (۱۳۷۴)، دشت ارغوانی (۱۳۷۳)، پناهنده (۱۳۷۲)، خسوف (۱۳۷۱)، راز خنجر (۱۳۷۱)، لبه تیغ (۱۳۷۱)، مرغابی وحشی (۱۳۷۰)، مجنون (۱۳۶۹)، پاتال و آرزوهای کوچک (۱۳۶۸)، افق (۱۳۶۷)، پرواز در شب (۱۳۶۵)، بلمی به سوی ساحل (۱۳۶۴) و نینوا (۱۳۶۲) از فیلم های این فیلم ساز بزرگ کشور است.

رسول ملاقلی پور در هفدهمین جشنواره فیلم فجر برای کارگردانی فیلم "هیوا" سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی را از آن خود کرد.

رسول ملاقلی پور که تا آخرین لحظات عمر خود تعهدش را به جنگ و فیلمسازی و کار در این زمینه انجام داده و عاقبت در راه همین تعهد جان باخت. وی که به عراق برای دیدن لوکیشن فیلم بعدی خود که آن هم به مقولهٔ جنگ می‌پرداخت رفته بود، در ۱۶ اسفند ۱۳۸۵ بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت و آخرین ساختهٔ خود را نیمه تمام گذاشت. اون جان به جان آفرین تسلیم گفت، اما یاد و خاطرهٔ اوست که در ذهن سینمایی‌ها و غیر آن می‌ماند.

جشنواره فیلم دفاع مقدس از 29 شهریور تا 2 مهر در تهران و هشت استان کشور و همزمان در هشت کشور جهان برگزار می شود.

انتهای پیام/ر ق/ش/ج