کارگردان فیلم سینمایی «فصل بلوغ» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سینمای ایران امروزه پر شده است از سوداگرانی که در تمامی امور سینما دخالت دارند؛ سیستم تولید و پخش و توزیع و اکران را در دست گرفته اند و مدیریت جشن ها و جشنواره ها با آن ها است. سایر سینماگران که به طور کل در فضای سینمایی جایی ندارند. آن ها اگر بودجه ای برسد مشغول کار کردن شان هستند و تمام تلاش شان این است که در نهایت فیلم های شان دیده شود اما این سوداگران هستند که حضور این مدیر یا آن مدیر برای شان بسیار اهمیت دارد چرا که آن ها به جیب ها و کیسه های خود فکر می کنند و هیچ چیز دیگر برای شان مهم نیست.

وی ادامه داد: این افراد که بهتر است به جای واژه سینماگر آن ها را سیاسیون نان به نرخ روز خور بنامیم سال ها است سینمای ملی ما را تاراج کرده اند و آن را به نهایت لودگی و ابتذال کشانده اند. همین حالا اگر نیم نگاهی به فیلم های روی پرده سینماهای سراسر کشور بیندازیم سراسر این فیلم های پوچ، سخیف، مبتذل، بی ارزش و بی محتوا را می بینیم که به واسطه سوداگری و زد و بندهای همین سوداگران تولید شده و روانه اکران در سینماها گشته و در نهایت به جای آنکه تأثیری مثبت برای جامعه در پی داشته باشد فرهنگ و هنر را تخریب و کم اهمیت می کند.

قنبری سپس با تأکید بر اینکه برخی افراد تحت عنوان فیلمسازی، تهیه کننده، فیلمنامه نویس، منتقد و... تمامی امور سینمای کشور را در دست گرفته اند که حتی ارکان اصلی و اولیه سینمایی را نمی شناسند اظهار داشت: این آدم های بی اهمیت و کم ارزش هیچ تشخیص درستی ندارند و اصلاً نمی دانند در سینما چه چیزی خوب و چه چیزی بد است!؛ موضوع، مفهوم، معنا و مضمون پایه و اساس سینما و به خصوص افرادی است که قلم در دست دارند اما اغلب این افراد هیچ شناختی نسبت به این ۴ رکن اصلی هم ندارند و تصادفی سر از سینما درآورده و امروزه در تمامی امور و تصمیم گیری هایی سینمایی بدون آنکه کمترین دغدغه ای برای رشد و بهبود وضعیت سینمای کشور داشته باشند مداخله می کنند.

کارگردان فیلم سینمایی «پرنده باز کوچک» خاطرنشان کرد: آقای حیدریان من باز هم از شما می خواهم گول تعریف و تمجیدهای این افراد را نخورید؛ این افراد برای اینکه بتوانند در دوران مدیریت شما بیشتر مال اندوزی کنند و به سیاسی کاری های شان ادامه دهند از شما حمایت می کنند.

این سینماگر در خاتمه این گفتگو تأکید کرد: درخواست من از رئیس سازمان سینمایی این است که مدیران زیرمجموعه خود را بر اساس توانایی های شان انتخاب کنند؛ شناسایی ملی، بومی، تاریخی و حتی قبیله ای در انتخاب مدیران سینمایی باید بسیار حائز اهمیت باشد. من امیدوارم رئیس سازمان سینمایی یک بار برای همیشه با سوداگران و سیاسی کاران و باندها و مافیاهایی که تمامی سینمای کشور را تحت سیطره خود گرفته اند مقابله کند و آن ها را سر جای خود بنشاند.