آنچه بر سر فیلم سینمایی رستاخیز آمده است، باعث‌شده تا وضعیت فعلی فیلم تا حد زیادی پیچیده و مبهم باشد. فیلم که از نظر پرداخت به تاریخ اسلام، مهم‌ترین تولید سینمای ایران در موضوع قیام امام حسین (ع) است،اما از نظر آنچه بر سر اکران این فیلم رخ داده، «رستاخیز» با مشکل‌دارترین فیلم‌های سینمای ایران بر سر دور شدن از اکران عمومی تنه به تنه می‌زند. احمدرضا درویش که از نام‌های شناخته‌شده و صاحب‌سبک در سینمای دفاع مقدس است و البته جزو کم کارهای سینما، فیلم «رستاخیز» را با کمک مؤسسات دینی خارج از کشور ساخت. وی توانست با ارتباط با دفتر آیت‌الله‌سیستانی و جلب‌نظر مثبت دفتر این مرجع معظم تقلید، مقدمات ساخت فیلم را فراهم کند.

رستاخیز از این نظر که بدون ایجاد بار مالی برای سینمای ایران ساخته‌شده، جزو استثناها است، اما در زمانی که درویش به این بعد از فیلمش افتخار می‌کرد، آنچه در به تصویر کشیدن چهره شخصیت‌های مذهبی مانند «حضرت عباس(ع)، «حضرت علی اکبر(ع) و «حضرت قاسم(ع)» اتفاق افتاد، باعث شد تا بعد از جشنواره فیلم فجر، انتقادها از این فیلم اوج بگیرد. کارگردان نیز تا امروز زیر بار اصلاح سکانس‌های مناقشه‌آمیز نرفته است. درویش به طور عامدانه‌ای در برخی از صحنه‌های فیلم روایتی مغایر با روایت‌های مورد اجماع و مقبول تشیع از عاشورای حسینی ارائه داده و دلیل واضحی نیز برای این کار ارائه نداده‌است. به‌رغم ایجاد کمیته‌ای برای تعیین‌تکلیف فیلم‌های توقیفی هم خبری از رسیدگی به وضعیت این فیلم نشده است. حوزه‌های علمیه و وزارت ارشاد به عنوان متولی امور فرهنگی دولتی شیعی که اساس حکومت آن بر مبنای تعالیم عاشورای حسینی بنا نهاده شده است، تا امروز نسبت به روایتی که احمدرضا درویش از عاشورا داشته، ایرادات فنی و اعتقاداتی فراوانی را وارد کرده‌اند. در این شرایط صحبت از اکران این فیلم در خارج از کشور به معنای نادیده‌گرفتن نگرانی‌هایی است که نسبت به عواقب فرهنگی و اعتقادی پخش ممیزی نشده «رستاخیز» وجود دارد.

به گزارش جوان، بهتر است پیش از آنکه رستاخیز به عنوان فیلمی ایرانی در خارج از ایران به نمایش درآید و برداشت‌های شبهه‌انگیز کارگردان از واقعه عاشورا به نام جمهوری اسلامی نوشته شود؛ فکری برای محتوای «رستاخیز» شود.