صدابردار فیلم سینمایی «ارتفاع پست» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: سوأل من این است که کجای دنیا سینماگران چنین وضعیت فلاکت باری دارند؟؛ درست است که ما در کشورمان و در میان اهالی سینما تعدادی افراد را داریم که هنوز می توانند با سیلی صورت خود را سرخ نگه دارند و با آبرو زندگی کنند اما متأسفانه وقتی وارد بدنه سینما می شویم می بینیم که زندگی اکثریت قریب به اتفاق سینماگران ما متلاشی شده است.

وی ادامه داد: سینماگران و به خصوص فعالان پشت صحنه سینما متأسفانه برای مدیران سینمایی اصلاً اهمیتی ندارند؛ وضعیت زندگی سینماگران ما اکنون از کارگران درجه ۳ کارخانه ها هم بسیار بدتر و پایین تر است و من افرادی را می شناسم که حتی برای تأمین اجاره بهای منازل خود و حتی معیشت روزانه شان مجبور شده اند دست شان را جلوی دیگران دراز کنند!؛ سوأل من از مدیران این استکه این چه وضعی است که برای سینمای کشور به وجود آورده اند و چرا به جای وعده های رنگارنگ و فریبنده فکری اساسی برای سینمای کشور نمی کنند؟

آبگون سپس با انتقاد تند خود علیه مدیران سینمایی مبنی بر اینکه مرتب از جهانی شدن سینمای ایران دم می زنند تصریح کرد: کجای سینمای ما شبیه به سینمای جهانی است؟؛ اگر احیاناً یکی دو فیلم ما طی این سال ها در سینمای جهان مورد توجه قرار گرفته باز هم به خاطر حضور همین افرادی است که در پشت صحنه سینما مشغول به کار و فعالیت بوده اند.

صدابردار فیلم سینمایی «آتشکار» یادآور شد: من چند سال قبل در یکی از کشورها یک فیلمی را کار کردم؛ اینقدر کار سینما برای آن ها مهم و ارزشمند بود که رئیس جمهور آن کشور اقامت مادام العمر و افتخاری کشورش را به من اعطا کرد اما متأسفانه در مملکت خودمان هیچ کس حتی ما را داخل آدم هم حساب نمی کند و ما برای هیچ کس اهمیتی نداریم!

این صدابردار تأکید کرد: مسائلی که من مطرح می کنم مسائلی فردی نیست و کلیت سینمای کشور را شامل می شود؛ متأسفانه تنها عده ای خاص هستند که مدیران سینمایی آن ها را می بینند و با هم رفاقت و دوستی دارند؛ این افراد خاص همه سینمای کشور را مانند ملک شخصی شان در دست گرفته اند و اتفاقاً در گفتگوهای شان با رسانه ها وضعیت سینمای کشور را بسیار خوب می دانند در صورتی که فقط وضع جیب خودشان خوب است و سایرین درمانده و مفلوک شده اند.

صدابردار فیلم سینمایی «این زن حرف نمی زند» سپس با بیان اینکه متأسفم که برخی از سینماگران در مقابل مدیران سر تعظیم فرود می آورند اظهار داشت: برای این افراد که منافع شخصی شان را بر منافع کلی سینما و سینماگران ترجیح می دادند متأسفم؛ سوأل من از آن ها این است که شما به چه چیزی می بالید و به چه چیزی افتخار می کنید؟ این همه حماقت و ابله نمایی دیگر بس است و بهتر است توبه کنید و از رفتارتان خجالت بکشید.

وی ادامه داد: ما نباید دم به دم مدیران سینمایی که هیچ تدبیری برای سینمای کشور ندارند بدهیم و با این کارمان از آن ها حمایت کنیم؛ مدیران سینمایی می توانند عمده ترین معضلات سینمای کشور را حل کنند ما نمی خواهند که این کار را بکنند چرا که منافع مادی خودشان به خطر می افتد و دیگر نمی توانند مانند گذشته بودجه های سینما را تحت اختیار خود بگیرند.

صدابردار فیلم سینمایی «قلب سفید قاصدک ها» در خاتمه این گفتگو متذکر شد: ناامیدی، یأس، درماندگی و افسردگی این روزها گریبان اکثریت اهالی سینمای کشور را گرفته و هیچ کس هم تدبیری برای این بحران ندارد؛ من از اساس اصلاً اینکه یک بار در سال به یاد سینما و سینماگران باشند را قبول ندارم و معتقدم اگر مسئولان، مسئول باشند باید در تمام طول سال به وضعیت مفلوک سینماگران رسیدگی کنند.