چاپلین علاوه بر بازیگری و کارگردانی یک آهنگساز ماهر بود. چاپلین همواره با ساخت آثار کمدی خود در دوران صامت سینما تحسین همگی را برانگیخته و سه بار موفق به دریافت جایزه اسکار شده است. بسیاری از منتقدان از جمله اندرو ساریس او را مهمترین سینماگر تاریخ می دانند.

در این مقاله با ۲ بازیگر سینما و تلویزیون ایران آقایان: رضا بنفشه خواه و امیر غفارمنش درباره چارلی چاپلین گفتگو کرده ایم که در ادامه می توانید این ۲ گفتگو را مطالعه کنید.

************************************

رضا بنفشه خواه بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: چارلی چاپلین نسبت به همه بازیگران کمدی تا امروز امتیازاتی ویژه ای دارد که از جمله آن ها می توان به چند نکته اشاره کرد. مهمترین نکته درباره چاپلین این است که او هیچ گاه دلقک بازی در نمی آورد. او در سینما ابتکار داشت و یک سبک را به وجود آورد که در آن مباحث فرهنگی، اجتماعی و سیاسی دیده می شد.

بنفشه خواه افزود: چاپلین به گونه ای حرف هایش را در غالب طنز بیان می کرد که حرف هایش به دل مردم می نشست ولی در زمان چاپلین اکثر فیلمسازان بیشتر به دنبال خنداندن مخاطب بودند. چاپلین به گونه ای عمل می کرد که مردم به هنگام دیدن اثرش گویا یک کتاب خوانده اند و این امتیاز ویژه او نسبت به سایر فیلمسازان و بازیگران بود.

وی اظهار داشت: مطمئناْ در تاریخ سینمای کمدی شخصیتی تأثیرگذار است. او نماینده قشر زحمتکش جامعه اش بود و در همه آثارش این مسئله نمود داشت. او سینمای کمدی را به سمت فاخر بودن پیش برد و همه فیلم های او از جمله «عصر جدید» و «دیکتاتور بزرگ» از آثار فاخر سینما هستند که مضامین ارزنده ای را به مخاطبان خود انتقال می دهند.

بازیگر فیلم سینمایی «مدرسه پیرمردها» در ادامه خاطرنشان کرد: در دورانی که فیلم های چارلی چاپلین در سینماهای ایران اکران می شدند به سینما می رفتم و هر بار که نام چاپلین برده می شود یاد این خاطره می افتم که آن زمان قشر کمی از جامعه سواد خواندن و نوشتن داشتند و نمی توانستند میان نویس ها را مطالعه کنند و به همین دلیل زمانی که میان نویس ها بر روی پرده سینما نمایان می شدند سر و صدای خواندن آن ها از سوی افراد با سواد برای دیگر افراد در سالن میپیچید و فضای جالبی به سینما داده می شد.

این بازیگر در پایان اظهار داشت:‌ چارلی چاپلین سطح طنز موقعیت را از هر لحاظ ارتقا داد و همچنان مردم با دیدن آثارش می توانند سرگرم شده و تحت تأثیر مضامین فیلم هایش قرار بگیرند.

************************************

امیر غفارمنش دیگر بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: چارلی چاپلین خود را شاگرد باستر کیتون می دانست که پس از او سبک این بازیگر و کارگردان بزرگ را تکامل بخشید. او در کمدی به درام رسید، او همیشه در آثارش مخاطبان را می خنداند و حتی برخی مواقع باعث غم و اشک ریختن مخاطب نیز می شد. یک بار که از او راجع به این مسأله سوال پرسیدند گفت در دوران کودکی یک روز در محله ما می خواستند گوسفندی را قربانی کنند آن گوسفند با شیطنت و فرار از دست کسانی که می خواستند او را بکشند باعث به زمین خوردن افراد می شد و صحنه خنده داری برای ما خلق شده بود که من به همراه همه دوستانم به این صحنه می خندیدیم اما پس از اینکه این گوسفند را کشتند همه ما به گریه افتادیم و شاید با تأثیر از این مسائل است که آثارم چنین خصوصیاتی دارند.

غفارمنش خاطرنشان کرد: فیلم های کمدی چارلی چاپلین آثار بسیار عمیقی هستند که هر کس می تواند با آنها ارتباط برقرار کند. او همیشه خود را از طبقه محروم جامعه می دانست و خیلی ها او را سوسیالیت سینما می دانند. او پس از اینکه از دوران صامت بیرون آمد با ساخت فیلم «کنتسی از هنگ کنگ» با بازی مارلون براندو و سوفیا لورن نتوانست موفقیت های خود را تکرار کند و این فیلم آخرین اثر او به حساب می آید اما به جرأت می توان او را از بنیان گذاران سینمای اندیشمند دانست.

وی افزود: مطمئناْ سینمای کمدی همیشه از چارلی چاپلین تأثیر می گیرد و حتی امروز فیلمسازانی مثل وودی آلن وجود دارند که خود را تأثیر گرفته از چاپلین می دانند و با توجه به اینکه او فیلمساز دوران صامت سینما است این تأثیرگذاری نشاندهنده قدرت بالای این بازیگر و فیلمساز است.

بازیگر فیلم سینمایی «خانه ای روی آب» اظهار داشت: یکی دیگر از نکاتی که نشان دهنده قدرت چاپلین است سرگرم کننده بودن او است که همچنان با وجود اینکه سینما پیشرفت چشمگیری داشته و فیلم ها در سرگرم کردن مخاطبان ابزارهای بیشتری دارند فیلم های چارلی چاپلین برای مردم دنیا سرگرم کننده است.

این بازیگر در پایان گفت: در بین آثار چارلی چاپلین فیلم «پسر بچه»، «دیکتاتور بزرگ» و «عصر جدید» در بین آثار مورد علاقه من قرار می گیرند که به نظر من در تاریخ سینما در نوع خود این آثار بی نظیر هستند.