کارگردان فیلم سینمایی «شاخ کرگدن» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: وضعیت سینمای کشور به گونه ای است که همچنان آقای حیدریان که اداره سینمای کشور را بر عهده دارند حکم ریاست شان صادر نشده و از ابتدای فعالیت شان به عنوان سرپرست سازمان سینمایی مشغول به کار هستند! مشکل ما در حوزه سینما و فرهنگ و هنر بسیار پیچیده تر از این حرف ها است! مشکل ما وزیر فرهنگی است که هنوز تکلیف سینما را روشن نکرده اند؛ برنامه ای برای سینما و رفع معضلات و بحران های آن ندارند.

وی ادامه داد: معلوم است کسی که تنها سرپرست سازمان سینمایی است و احساس می کند هر لحظه از این سمت برکنار می شود دغدغه ای برای سینما نداشته باشد؛ امروزه سینمای ایران به واسطه همین بی تدبیری ها دچار بحران های عجیب و غریبی شده و قطعاً جشنواره فیلم فجر هم به عنوان یکی از زیرمجموعه های همین سینما دچار مشکلات متنوع و عدیده شده است! متأسفانه خانه از پای بست ویران است و مسئولان رده بالای وزارت ارشاد گویا تمایلی برای داشتن برنامه های درازمدت ندارند.

این سینماگر خاطرنشان کرد: هر عقل سلیمی می داند که هر حوزه ای نیازمند چارت سازمانی و مدیریت است؛ چطور می شود ما هنوز برای اداره سینمای کشور مدیر در نظر نگرفته ایم!؟؛ اگر وضعیت به همین گونه ادامه پیدا کند ما قطعاً در درازمدت با آسیب های بسیار جدی تری همراه خواهیم شد.

محسنی نسب سپس با تأکید بر اینکه سینمای ایران در ورطه نابودی است تصریح کرد: امروزه واقعاً معضل اساسی ما جشنواره فیلم فجر نیست؛ ما با معضلات بسیار پیچیده تری در سینمای کشور درگیر هستیم. همه چیز این سینما از صفر تا صد به هم ریخته، این بسیار ناراحت کننده است که از نزدیک به ۶ هزار نفر اعضای خانه سینما تنها سالانه نزدیک به ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر سر کار هستند و سایرین در بیکاری و خانه نشینی مطلق به سر می برند؛ این اتفاق بسیار ناراحت کننده است. مسأله اکران فیلم ها همچنان معطل مانده، تولید در سینما نیمه تعطیل شده و همه سینمای ایران را در رده ها و بخش ها و دسته های مختلف باند و باندبازی فراگرفته است!

کارگردان فیلم سینمایی «شیرهای جوان» تأکید کرد: ما امروزه همگی مان در حال سقوط آزاد هستیم؛ بدیهی است که جشنواره فیلم فجر با این بی تدبیری ها در حال اضمحلال و نابودی است! من شخصاً برای این اتفاقات متأثرکننده بسیار ناراحتم و واقعاً نمی دانم تا چه زمانی ما باید شاهد این بی تدبیری ها در سینمای کشور باشیم؟ سینمای ایران و همه زیرمجموعه هایش برای ادامه حیات نیاز به تدبیر، برنامه ریزی، سیاست گذاری و چشم انداز دارند و اگر کمی دیرتر بجنبیم همه سینمای ایران را نابود شده خواهیم دید!