سینماپرس - با شروع جنگ سوریه، تجارت مرزی ترکیه با سوریه جای خود را به فعالیت دلالان داعش و النصره داد که اموال و میراث مردم آن کشور را به ترکیه قاچاق میکردند. کمی بعد، مهاجرت آوارگان سوری که همین داعش و القاعده آنها را خانه خراب کرده بودند، شروع شد. ترکیه دیگر جای امنی برای گردشگران اروپایی نبود. کودتای سال ۱۳۹۵ وضعیت را بدتر کرد و دستگیری و حکومت پلیسی را به انفجارها افزود. کار به جایی رسید که دیگر کسی تمایلی برای سفر به ترکیه نشان نمیداد.
این صنعت سودآور ترکیه که روزی بخش عمدهای از بودجه کشور را تأمین میکرد دیگر محتاج یارانه دولت بود تا بتواند فقط زنده بماند و میدانیم که با اضمحلال هر بخش مهم اقتصاد ترکیه، سایر بخشهای دیگر مانند هواپیمایی، بیمه و بانکداری و... نیز به مخاطره میافتد، از این رو دولت آنکارا به هر دری زد تا گردشگری را سرپا نگه دارد. یکی از طرحها این بود که بتواند سرمایه اتباع کشورهای آسیایی و آفریقایی را جذب کند.
اما چگونه؟
قوانین خرید ملک در ترکیه کمی تغییر کرد اما نه آنچنان که برای مالکیت تا ابد باشد بلکه بیشتر برای اینکه مشوقی برای انتقال سرمایههای شهروندان کشورهای همسایه تا مدتی، جایگزین شود برای رونق از میان رفته گردشگری. دقیقاً به همین دلیل هر شخصی (البته از کشورهایی که آنکارا مشخص کرده بود)، خانه در ترکیه میخرید میتوانست تا یک سال اقامت رایگان و ساده دریافت کند؛ یک سال نه بیشتر.
املاک روی دست مانده یا رها شده سرمایهدارانی که به دلیل ناامنی از ترکیه رفته بودند فرصت خوبی بود تا دلالهای مستغلات آن را به اقشار مرفه و متوسط کشورهایی مانند ایران نشان دهند و بتوانند حسابی سود ببرند.
شبکههای بیشمار ماهوارهای ترکیه به مدد این دلالان املاک آمدند و چنان در باغ سبزی به سرمایهگذاران خارجی به ویژه ایرانیها، نشان دادند که موجی از سرمایههای ایران به سمت ترکیه سرازیر شد. اول در هتلها اقامت کردند تا مدتی خانههای لوکس که بسیاری گاه بدون سند و مجوز هستند و به قمیتی بسیار ارزان به فروش گذاشته شدهاند را بازدید کنند سپس سرمایههای خود را برای خرید وارد بازار املاک ترکیه میکردند.
به سرنوشت سرمایهها و اصالت املاکی که معامله شده کاری نداریم اما معاملهای دو سر برد برای ترکیه و دو سر باخت برای ایرانیهایی که ارزهای کشورشان را به ارزانی به کشوری دادند که موجب شده بود تا سوریه اینچنین ویران شود. همان سوریهای که باید هزینه مقابله با ماجراجویی آنکارا در حمایت از داعش و القاعده را با خون بپردازد.
کافیست نگاهی به شبکههای ماهوارهای فارسیزبان اما غیرایرانی بیندازید تا از حجم بالای تبلیغات برای فروش املاک مسکونی، تجاری و گردشگری در کشورهایی مانند ترکیه شگفتزده شوید. آنچنان بازار خوبی که روز به روز به شرکتهای فعال در این عرصه و نیز شهرهایی که به صف فروشندگان املاک مازاد میپیوندند، افزوده میشود.
کلاهی که همچنان بر سر میرود
ویلاهای آلانیا، آنتالیا، ازمیر، بورسا و استانبول بیشترین سرمایههای ایرانیها را جذب کردهاند اما سرمایهگذاری برای آنها انجام ندادند. به بیان دیگر همان خانه و ملک تجاری را حتی اگر قانونی هم بوده باشد به سهولت ممکن است از دست بدهند. چه رسد به انبوه املاکی که هر یک به چند مسافر سرمایهگذار خارجی فروخته شدند یا آنکه اصولا مجوزی برای فروش نداشتهاند.
از این هم که بگذریم، آیا در خود ایران محیطهای خوبی مانند استانهای شمالی برای خرید ویلا و ملک وجود نداشت که برخی سرمایه خود و ارزکشور را در شرایط تحریم به کشور همیشه رقیب بردند. ایرانی که بیش از نیاز مردمانش املاک تجاری دارد.
با پول چند ویلای لوکس در ترکیه این امکان بود که یک جزیره را در یونان که کشوری عضو اتحادیه اروپاست خریداری کنید. خیلی راحت و فقط با شبکههای ماهوارهای بسیاری از ایرانیها فریب خوردند و همچنان هم میخورند.
خریداران ایرانی املاک مسکونی، تجاری و تفریحی در ترکیه همان راهی را رفتند که پیشتر عدهای در امارات متحده عربی طی کرده بودند و به ورشکستگی رسیدند.
اکنون تجارت، حمل و نقل و گردشگری دبی خود را مدیون سرمایه ایرانیانی نمیداند که هست و نیستشان را در دبی باختند بلکه موفقیت خود را محصول تیزهوشی خود میدانند که توانستند به خوبی آنان را بفریبند.
البته این کار برای پرستیوی خالی از خطر نیست؛ بارها شاهد آسیب زدن به عمد و برنامهریزی شده به فعالیت این شبکه و حتی در مقابله با خبرنگاران پرستیوی به دست ماموران دولت ترکیه بودهایم. چه زیر گرفتن خبرنگار زن پرستیوی در ترکیه و چه گلوله باران خودرو تیم خبری این شبکه در عفرین سوریه توسط ارتش ترکیه و....
پرستیوی و العالم شبکههای برون مرزی ما اگر چه با امکانات محدود و اصولاً غیر قابل مقایسه با انبوه سرمایه و تجهیزات شبکههای دیگر اما امید رسانهای ایران هستند تا بتوانند دریچهای از حقیقت را به میادین خبری جهان بازکنند.
اگرچه مشکلات بسیاری بر سر فعالیت این رسانهها ایجاد میشود اما حقیقت بخش جداییناپذیر شبکه پرستیوی است؛ نکتهای که مخاطب میتواند به آن افتخار کند.
*تسنیم
ارسال نظر