به گزارش سینماپرس، هفته هشتم از آموزش عالی «مطالعات فیلم: نظریه، نقد و تحلیل» در مدرسه ملی سینمای ایران با حضور ماریون زیلیو مدرس و منتقد سینما با سرفصل آموزشی «پسا نقد» از تاریخ ۱۱ تا ۱۵ شهریور ماه برگزار می شود.

این دوره با حضور جاناتان رزنبام منتقد سرشناس در عرصه بین الملل آغاز شد و در هفته های بعد با حضور امیرعلی نجومیان، روبرت صافاریان، هوشنگ گلمکانی، جواد طوسی، احمد طالبی نژاد، اسماعیل بنی اردلان و شاپور عظیمی ادامه پیدا کرد و قرار است در تازه ترین هفته از این دوره آموزشی ماریون زیلیو «پسا نقد» را تدریس کنند.

اسماعیل بنی اردلان پژوهشگر و منتقد در کارگاه «زیبایی شناسی هنر» درباره کارکرد هنر به مثابه نشان دادن حقیقت صحبت کرد و در بخش هایی از کارگاه ۲ روزه خود گفت: کار هنر این است آن حقیقتی را که از هیچ راهی نمی توان وصفش کرد و حیرت اندر حیرت می آورد در سطوح مختلف نشان دهد و اساسا یکی از وظایف زیبایی شناسی هنر نشان دادن همین حقیقت است.

شاپور عظیمی دیگر منتقدی حاضر در این جلسات بیات کرد: من به هیچ عنوان اعتقاد ندارم که هنر یک امر عینی است چرا که یک پدیده قابل استناد است و اگر مخاطب وجود نداشته باشد هنر هم وجود ندارد. افلاطون معتقد بود که این جهان سایه های جهان واقعی هستند و خیلی ها معتقدند که این تمثیل پدر معنوی سینما است اما من فکر می کنم تفاوت هایی وجود دارد.

وی توضیح داد: کسانی که وارد حرفه سینما می شوند، جهان داستان در روایت فیلم ها قوانینی را بر آنها اعمال می کند به این معنا که سینما جهان بیرونی نیست چرا که در سینما همه چیز ذهنیت است و عینیت محلی از حضور ندارد اما در این میان یک عنصر مهم وجود دارد که این عنصر ذهنیت را به عینیت تبدیل می کند و این عنصر مهم مخاطب است که اگر مخاطب وجود نداشته باشد عینیت هم وجود نخواهد داشت.

ماریون زیلیو منتقد فرانسوی و فارغ التحصیل در رشته زیبایی شناسی، علوم و فنون و هنر از دانشگاه پاریس است و یکی از اعضای انجمن بین المللی منتقدان به شمار می آید. زیلیو قرار است در کارگاه ۵ روزه خود نقد معاصر را از سه منظر فنی، هنری و اقتصادی مرور کند و در این راستا مقدماتی درباره مفهوم «پسانقد» ارایه می دهد.

از دیگر محورهای آموزشی زیلیو منتقد فرانسوی تدریس درباره نقد هنری در حوزه اقتصادی، فرهنگی و سرمایه داری است و در ادامه به موضوع حوزه های سمعی و بصری و تصاویر عملیاتی پیرامون جنگ صحبت خواهد کرد و محور پایانی این منتقد و مدرس سینما درباره ویدئوهای تجربی است و بیان می کند این ویدئوها چگونه رسانه ها را مورد پرسش قرار می دهد.