این منتقد سینمای کشور در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: فرزادموتمن کارگردان فیلم های «هفت پرده»، «شب های روشن»، «باج خور»، «سایه روشن»، «خداحافظی طولانی»، «سراسر شب» و «پوپک و مش ماشاالله» که برخی از آثارش بارها نامزد دریافت جایزه از جشنواره فیلم فجرشده اند به رغم نگاه خوب سینمایی و تلاش و حضور بدون حاشیه سینمایی اش، سینماگری کم شانس است.

وی ادامه داد: او که تحصیل سینما را در آمریکا رها کرده و به ایران بازگشته، سال ها است به فیلمسازی و تدریس می پردازد. فیلم های متنوع اش در گونه های مختلف سینمایی، موتمن را تجربه گرا، نوجو و تلاشگر می نمایاند. تجربه جدید این فیلمساز باعنوان «آخرین بار کی سحر را دیدی؟» یک اثر پلیسی-جنایی است که بر مبنای نوشته امیر عربی ساخته شده است. فیلمی که از عناصر گونه پلیسی و مولفه های سینمای نوآر تهی نیست و تعلیق ها و کشش های داستانی آن درتماشای فیلم تا به انتها، تماشاگر راهمراهی می کند.

آذین خاطرنشان کرد: با آنکه ساخته موتمن، در ارائه سینمایی قصه فیلم ناتوان نیست، ولی توجه بیش ازحد به ایجاد کشش و دادن پیچ و تاب های معما گونه و استفاده فراوان از نماهای بسته، به گیرایی و جذابیت فیلم لطمه زده است. موضوع اصلی و محوری فیلم که با قتل دختر آغاز می شود، با توجه به نام فیلم و این اتفاق به ظاهر باید جنایت وعلل و عوامل قتل و مقتول باشد ولی فیلم با ایجاد داستانک های فراوان فرعی از پاسخگویی مناسب و پرداخت لازم به سوژه یاد شده دور می افتد و تماشاگر را باخود به مسیرهای دیگر می برد و تنها در یکی از نماهای پایانی به ماجرای قتل گریز می زند که بسیار کم و دیر هنگام است.

وی با بیان اینکه کارگردان این فیلم کوشیده در حصار کلیشه ها و تیپ های تکراری آثارپلیسی محصور نماند و با تأسی از فیلم های شاخص جنایی روز جهان، حوادث و آدم هایش اندکی متفاوت باشند اظهار داشت: علیرغم کوشش او، به دلیل کم توجهی به سوژه و مضمون اصلی فیلم و پردازش ناکافی شخصیت ها، این نکته درفیلم برجسته نشده است. درواقع «آخرین بارکی سحررادیدی؟» چیز بیشتری ازفیلم های مشابه و رایج پلیسی ایرانی وسریال ها و تله فیلم های تلویزیونی ندارد و بازی های معمولی عرب نیا، متوسط سیامک صفری و خوب ژاله صامتی، امتیازهای مهمی برای فیلم تلقی نمی شوند. با این همه ساخته پلیسی فرزاد موتمن به عنوان یک تجربه تماشایی سینمایی و کوشش فیلمساز برای رها شدن از دام کلیشه های آثار جنایی  ومتفاوت نگری و متفاوت سازی، قابل توجه است.