سینمای پرس: وحید یامین پور، پژوهشگر و فعال فرهنگی در یادداشتی نوشت:

در دهه هشتاد جبهه انقلاب از جمله منتقدان سرسخت صدا و سیما بودند. با فتنه ۸۸ همه متفق بودند که اگر ابزار رسانه دست جریان انقلابی بود، ماجرا اینگونه جلو نمی‌رفت یا دست‌کم زودتر فیصله پیدا می‌کرد.
ایده‌ی تاسیس یک شبکه‌ی انقلابی از سالها پیش در دستور کار بود و حالا اولویت و ضرورت پیدا کرده بود.
جمعی از نیروهای انقلابی از برخی نهادها کمک مالی خواستند تا این شبکه را راه بیاندازند. سازمانی به نام "اوج" شکل گرفت که ماموریتش راه اندازی این شبکه بود. دست کم  سه سال تلاش منتهی شد به راه اندازی شبکه افق.

 سه سال ازآغاز بکار افق به عنوان شبکه تخصصی انقلاب اسلامی میگذرد؛ در کنار شبکه‌های تخصصی دیگر مثل ورزش، سلامت، آموزش و...

اما اکنون چیزهایی تغییر کرده است؛
صدا و سیمایی که به نظر می رسید راه ورودش به روی نیروهای جوان انقلابی مسدود است اکنون بیش از همیشه این نیروها را در خود جای داده. چندین مدیریت میانی و ارشد در اختیار جوانانی است که تا چندی پیش جزو منتقدان سرسخت بودند. از شبکه سه پر مخاطب ترین شبکه فارسی زبان جهان تا شبکه های تخصصی چهار، پنج، مستند، پویا، افق و...

آیا هنوز نیازی به شبکه افق هست؟
اکنون سه ماه است که افق بدون مدیر است و زمزمه‌هایی مبنی بر تعطیلی آن به گوش می‌رسد. سازمان اوج هم از مدتها پیش راهش را از افق جدا کرده و به تولید حرفه ای سینمایی می‌پردازد.

افق می تواند و باید شبکه انقلاب اسلامی باقی بماند. شبکه‌ای که مخصوص تحلیلهای ناب انقلابی است و مخاطب خود را به عنوان لوکوموتیو قطار انقلاب می‌سازد و پیش می‌برد. مخاطب حزب‌الهی(از همه طیف‌ها) باید افق را به عنوان آشیانه‌ی خود بشناسد، به آن اعتماد کند و در آن مشارکت نماید. افق هم باید خود را به عنوان حنجره‌ای صادق بی‌رو در بایستی و بدون لکنت در دفاع از انقلاب اثبات کند. شبکه‌ای که وکیل مدافع انقلاب و نیروهای آن است.

افق هر چیزی جز این باشد، فلسفه بودن خود را نقض کرده و در تداخل با ماموریت سایر شبکه‌ها صرفا به مجموعه‌ای تکراری، بی‌رمق و بی‌استفاده بدل خواهد شد که چه بسا به جهت حفظ بیت المال حذف آن عاقلانه‌تر باشد.

و اگر چنین باشد حتی مخاطب غیرانقلابی هم آنرا جدی خواهد گرفت و از آن به عنوان نماینده‌ی حقیقی گفتمان انقلاب استقبال خواهد کرد.