تاریخ بشر شاهد جنگ های بیشماری در جهان بوده، نبردهایی که باعث ویرانی های بسیار و کشته های فراوان شده است.  متاسفانه زمانی برای پایان جنگ ها نمی توان متصور بود، زیرا حرص و طمع و زیاده خواهی نوع بشر پایانی ندارد. تاکنون ده ها میلیون نفر در جنگ های خونین در ادوار مختلف کشته شده اند.

بی شک جنگ جهانی دوم را باید وحشتناک ترین درگیری تاریخ بشر دانست که ویرانی های فراوانی برجا گذاشت. میلیون ها نفر نیز به خاک و خون کشیده شدند که بسیاری از آنان دخالتی در آغاز جنگ و ادامه آن نداشتند.

بعد از جنگ جهانی دوم، جنگ ناعادلانه عراق علیه ایران دومین نبرد کلاسیک تاریخ معاصر محسوب می شود.  در این نبرد دشمن بعثی جنایات زیادی علیه ایران و مردم دلاورش مرتکب شد. همسویی اکثر قدرت‌های جهان با صدام خونریز از شاخصه‌های این جنگ بود.

در دوران دفاع مقدس هرچند صدمات و مصیبت‌هایی بر ایران اسلامی وارد شد، اما عیار دلاور مردان و زنان ایران سنجیده شد و آنان حماسه های بیشماری آفریدند که در تاریخ جنگ های جهان نمونه های آن به چشم نمی آید.

جنگ پدیده ای ناخوشایند است که هیچ ملتی خواهان آن نبوده، نیست و نخواهد بود. این پدیده با وجود تمام مصیبت‌ها تاثیر زیادی روی فرهنگ و هنر جهان داشته است.  جنگ های بیشماری در جهان با زبان تصویر روایت شده اند، از آغاز تاریخ تمدن بشر گرفته تا عصر حاضر، اما فیلم هایی که درباره جنگ جهانی دوم ساخته شده بسیار بیشتر از نمونه های دیگر است. هنوز، نیز، درباره این جنگ در جهان، به خصوص در هالیوود فیلم ساخته می شود.

سینمای ایران نیز از همان ماه‌های ابتدایی جنگ عراق علیه ایران فعال بود و فیلم های بسیاری در این حوزه تولید و روی پرده فرستاد. اکثر این فیلم‌ها با وجود ضعف‌های تکنیکی مورد اقبال مردم قرار می گرفتند. کارگردانان و هنرمندان بسیاری نیز با سینمای دفاع مقدس وارد این عرصه شدند، جوانانی که امروز جزو سرآمدان این عرصه هستند. دهه شصت سال های اوج ساخت فیلم‌های جنگی بود. اوایل دهه هفتاد نیز سینمای دفاع مقدس پر رونق بود، اما کم‌کم از تعداد فیلم ها کاسته شد و در حال حاضر دوران رکود را طی می کند.

برخی از این فیلم‌ها در دوره های مختلف جشنواره های فیلم فجر جوایز بسیاری را به خود اختصاص دادند که آخرین آن سال گذشته بود.

برای حمایت از سینمای دفاع مقدس جشنواره بین المللی فیلم  مقاومت راه اندازی شد. این جشنواره در دوره هایی موفق عمل کرد، اما کاهش فیلم های عرصه دفاع مقدس تا حدودی از رونق آن کاست. شاید بتوان گفت در حال حاضر تنها خانه امید فیلمسازان عرصه دفاع مقدس است تا آثار خود را در آن به تماشا بگذارند. بسیاری از فیلمسازانی که در پشت صف طولانی اکران سینمای ایران می مانند و امیدی به نمایش فیلم خود در سالن های سینما ندارند به جشنواره فیلم مقاومت پناه می آورند. شاید اگر این جشنواره نبود، تعداد فیلم های دفاع مقدسی بسیار کمتر از این هم می شد.

نگارنده ممکن است انتقاداتی به برخی رویکردها و نحوه برگزاری این جشنواره داشته باشم، اما معتقدم و در حال حاضر آن را خاکریزی می دانم که باید حفظش کرد تا در آینده بتوان در این عرصه رو به جلو پیشروی کرده و نتایج بهتری به دست آورد. مسوولان نیز باید تمام توان خود را به کار بگیرند تا برکیفیت آن افزوده و هنرمندان و مخاطبان بیشتری را جذب این جشنواره کنند.