علیرام نورایی بازیگر سینما و تلویزیون درباره گفتمان مقاومت و به اشتراک گذاشتن آن با جهان، گفت: معمولا کشورهای مستکبر چیزی را که به ضررشان باشد به رسمیت نمی شناسند و پیامی که انقلاب ما برای جهان داشته و دارد در مسیر اهداف آنها نیست لذا تلاش می‌کنند این صدا را ساکت کرده و یا آن را تا جایی که می‌توانند ضعیف کنند که به درستی منتقل نشود و به دست گیرنده‌هایی در جهان نرسد. 

وی با تاکید بر اینکه هنر و سینما از راه‌هایی است که بهتر می‌توان با آن یک پیام را منتقل کرد، بیان کرد: ما باید با تقویت سینما و هنر که از راه‌های گفتگوی بین ملت‌ها است، گفتمانمان را به کشورهای دیگر صادر کنیم. 

بازیگر فیلم سینمایی «یتیم‌خانه ایران» ادامه داد: با ساخت آثار در خور و شایسته و قابل رقابت در بازار جهانی می‌توانیم باور ایستادگی در مقابل ابرقدرت‌های جهان را صادر کنیم و دیگر کشورها و مردم را با نوع نگرشمان آشنا کنیم، اما اینکه فکر کنیم آنها که در جایگاه زورگویی نشسته‌اند بخواهند گفتمان ما را بپذیرند و به رسمیت بشناسند، دور از واقعیت و واقع بینی است بلکه آنها جبهه مقابل ما هستند. 

وی با بیان اینکه جشنواره فیلم مقاومت نیز مانند جشنواره‌های دیگر سینمایی نیاز به بازار جهانی دارد، اظهار کرد: داشتن بخشی به نام بازار فیلم در جشنواره فیلم مقاومت بسیار ضروری است، زیرا با بازار آثارمان توسط مخاطبان سایر کشورها دیده و خریده می‌شود و همچنین برای دیگر فیلمسازان گفتمان مقاومت در جهان هم این فرصت را می دهیم تا برای فیلم هایشان مشتری پیدا کنند و پخش این دسته از آثار در جهان تقویت شود. 

 بازیگر «استرداد» خاطرنشان کرد: البته اولین امری که باید به آن توجه داشته باشیم سرمایه‌گذاری بیشتر است تا منجر به ساخت آثاری باکیفیت تر و قابل رقابت تر با سینمای جهان باشد. 

نورایی افزود: گفتمان ما بحث های مهمی دارد که باید فیلمسازان را در جریان جزئیات آن قرار داد تا آنها به این موارد در آثارشان بپردازند.  

بازیگر فیلم «قلاده‌های طلا» ادامه داد: به نظرم در حوزه فیلمسازی نگاه ریخت و پاش نکردن در تولید آثار کمی سد راه است درحالیکه سینمایی که می‌خواهد ابعاد جهانی داشته باشد باید آثاری باکیفیت داشته باشد که هزینه تولید این آثار بالاست ولی اگر خروجی خوبی داشته باشند صدها برابر برگردان اقتصادی و سیاسی خواهند داشت. 

نورایی با بیان اینکه اکثر آثار سینمایی‌اش به مقاومت ربط داشته است، گفت: متاسفانه در سینمای ایران دودستگی عجیبی وجود دارد؛ گروهی هستند که ادای شبه روشنفکری با نگاه‌های اپوزوسیونی دارند و اولین نیروهایی هستند که مخالف سینمای مقاومت و دفاع مقدس هستند و جبهه‌گیری دارند. آنها تصور می‌کنند سینما ملک پدری و حیاط خلوتشان است و  به دلیل همین نگاه‌ها افرادی را که در حوزه سینمای مقاومت کار می‌کنند از سینما دور نگه می‌دارند و من هم از این اتفاقات بی‌گزند نبوده‌ام. 

وی در پایان عنوان کرد: باعث شرمساری است که اینگونه سینمای ایرانِ عزیز دو قسمت شده است و این دو گروه خیلی درک و تحملی از هم ندارند، درحالیکه همه سینماگران کشور باید باهم متحد شوند و گفتمانی را که کشور عزیزمان سال‌هاست برای آن زحمت کشیده به گوش جهانیان و مخصوصا استکبارستیزان برسانیم.