حسن خجسته، داور بخش مسابقه ملی پانزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مقاومت، با اشاره به این که سینمای مقاومت در حال تبدیل شدن به یک ژانر معنادار با یک زیرمجموعه است، گفت: در حوزه ارتباطات نظریه معروفی به نام ژورنالیسم صلح وجود دارد که جان گلتونگ از غرب به دنیا نگاه میکند و میگوید صرفاً باید با هم آشتی کنیم و جنگ نکنیم؛ اما ژورنالیسم صلح چون از سویی دیگر به دنیا نگاه میکند نمیتواند معنی استکبار، استثمار ملتها و ظلم آشکار و پنهان ملتها را درک کند.
وی ادامه داد: برای مثال خسارتی که افغانستان متحمل شد و یا خسارتی که منطقه دید. بنابراین ما میفهمیم یا باید تسلیم قدرت شد و یا در مقابل ظلم ایستاد. شاید بتوان گفتوگو کرد؛ اما برای آنها گفتوگو یک رابطه دوطرفه نیست و فقط از موضع منافع من صحبت میکنند.
سینمای مقاومت گسترهای دارد که فقط جنگ را شامل نمیشود
داور بخش مسابقه ملی جشنواره مقاومت بیان کرد: اگر از منظر شرقی نگاه کنیم، باید گفت سینمای مقاومت گسترهای دارد که فقط جنگ را شامل نمیشود،این که چگونه میتوان مردم دنیا را از طریق سینما به یک آگاهی رساند که نسبت به محیط خودش از غفلت بیرون بیاید.
مقاومت هم یک ژانر است و هم میتواند یک نظریه قابل تدریس باشد
معاونت سابق صدای رسانه ملی با اشاره به مرحوم عباس کیارستمی گفت: یکی از بزرگان سینمای فرانسه از کار کیارستمی تعریف کرد و گفت که فیلم او یک الگوی ساده و ارزان برای مقابله با هالیوود است. از منظری میتوان گفت روش کیارستمی در چارچوب سینمای مقاومت بوده است. اگر از منظر ارتباطاتی به سینمای مقاومت نگاه کنیم فقط مضمون و فیلم نیست، ممکن است روشهای ابداعی باشد که در مقابل سلطه جهانی سینما مورد بحث قرار گیرد. بنابراین هم یک ژانر است و هم میتوان آن را تبدیل به نظریهای کرد که قابلیت تدریس داشته و بحث، استدلال و انکار در آن وجود داشته باشد.
ضرورت تشکیل یک حلقه تخصصی برای گفتوگو درباره چارچوب سینمای مقاومت
خجسته با اشاره به ظرفیت خوب سینمای ایران پس از چهل سال اظهار کرد: ما تهیهکنندگان، کارگردانان و تحصیل کرد دانشگاهی ممتازی داریم که در سطوح مختلف سینماشناس ممتازی هستند. میتوان یک جمع متفکری از دانشگاهیان و افراد فعال در حوزه سینما را دور هم جمع کرد و درباره چارچوب سینمای مقاومت، اصول و شاخههای آن صحبت کرد تا آن را تبدیل به یک مجموعه فکری کنند که قابلیت بررسی و نقد داشته و در آن چارچوب تولیدات گوناگون داشته باشد.
او در ادامه با بیان این که سینمای مقاومت یک نیاز است خاطرنشان کرد: شورشهای اخیر فرانسه که ۱۵ سال پیش این شورش در حومه پاریس بود، جنبش ۹۹ درصدی در دوره اوباما، شورش در لندن مثالهایی است که نشان میدهد رگههای مقاومت برای خلاصی از این سلطه جدی است؛ اما ممکن است فاقد رهبری و سازمان باشد؛ اما همه جا است. گاهی شعلهای است که زود به دلایل تسلطی که بر سازمانها و شیوههای کنترل گوناگون وجود دارد و شیوههای کارگاهی گاهی دراز مدت است که میتواند این آتش را خاموش کند؛ اما زیر آن خاکستر آتشی باقی است.
بخش اعظم از جامعه جهانی به یک فهمی از این سینما نیازمند است
خجسته در پایان گفت: مردم برای تفریح به سینما احتیاج دارند و بخش اعظم از جامعه جهانی به یک فهمی از این سینما نیازمند است. میتوان انجمن بینالمللی سینمای مقاومت ایجاد کرد و به مبادله فکر و تجربه ونظر پرداخت. البته مقاومت در منطقه ما برجستهتر است چون انقلاب رو در رو است و مثل دوره جنگ تحمیلی که با دشمن عینی روبهرو بودیم بنابراین ظرفیت رشد آن در منطقه بیشتر است.
ارسال نظر