محرم امسال «باسم» مداح مشهور عراقی کلیپی با نام «شکرا یا حسین علیه السلام» منتشر کرد که حیرت و تحسین همه را برانگیخت. این کلیپ که با انیمیشنی با کیفیت بالا همگام با کودکان کار شده است آنچنان حرفه‌ای و تاثیرگذار ساخته شده که با دیدن آن دوست داشتیم چنین کاری با این موضوع در کشور خودمان نیز تولید می‌شد تا اینکه کاشف به عمل آمد این کلیپ توسط تیم انیماتور ایرانی به نام «نورالزهرا» ساخته شده است؛ گروهی گمنام و ناشناس که آثاری جهانی تولید کرده‌اند، البته فیلم‌های انیمیشنی «شاهزاده روم» و «فیلشاه» قبل از آن توانایی‌های تولید انیمیشن ایرانی را به اثبات رسانده بودند، اما کمتر کسی می‌دانست یک گروه ناشناخته نیز در همین راستا با همان توانایی و ظرفیت تولید انیمشین، فعال است.

چند وقت پیش هم کلیپی به نام «دستت را از جیبت دربیاور» منتشر شد که تحسین محتوایی را در فضای بازی مجازی برانگیخت؛ کلیپی که فیلمنامه و جزئیات آن استاندارد‌های حرفه‌ای را رعایت کرده است. جالب است بدانید که این کلیپ هم توسط یک گروه ۳۰ نفره از انیماتور‌های جوان ایرانی تولید شده است.

آن‌ها به سفارش بانکی در دوبی محتوای زیبا و دیدنی را تولید کرده بودند که در ابتدا تصور می‌شد یک شرکت سوپرحرفه‌ای در خود امریکا آن را ساخته است. این دو اثر در کنار مجموعه‌های موفق «فیلشاه» و «شاهزاده روم» و... نشان می‌دهد ما می‌توانیم در عرصه صنعت انیمیشن بسیار موفق عمل کنیم و قطار خلاقیت و توانمندی انیمیشن کشورمان پیشتازی خوبی دارد. این روز‌ها هم از تلویزیون تبلیغ اولین انیمیشن واقع‌گرای «در مسیر باران» را شاهدیم؛ اثری جالب که حضور بازیگران مطرح در آن ما را به یاد انیمیشن «تهران ۱۴۰۰» بهرام عظیمی می‌اندازد.

در واقع او بود که این قطار ریسک پذیر و خوابیده در ایستگاه را تکانی داد و با وجود شکست‌های تجاری چند فیلم انیمیشنی چون «جمشید و خورشید»، تولید انیمیشن سه‌بعدی را آغاز کرد، اما این صنعت نوپا با وجود ظرفیت بالایی که در آن نهفته است برای صنعتی شدن نیاز به تکمیل دیگر حلقه‌های مکمل دارد. مانند نوشت‌افزار، اسباب بازی، طرح پوشاک و... (هرچند کم و بیش دیده می‌شود ولی هنوز در حجم گسترده رونق نگرفته است) تا بهتر و بیشتر جا بیفتد و به عنوان یک نماد از توانایی‌های منحصربه فرد جوانان ایرانی مطرح شود و پرچم کشورمان را در جهان برافراشته کند.

انیمیشن می‌تواند دروازه‌ای جدید برای تولید ثروت و اشتغالزایی محسوب شود، اما نیاز به پشتوانه دارد و در شرایط اقتصادی کنونی مسئولان هستند که باید بدون هیچ چشمداشتی در حمایت از عوامل این صنعت چه از منظر کاری و چه از منظر نظریه‌پردازی یاریشان کنند.

حقیقت امر آن است که سیستم فشل دیپلماسی ما در رایزنی‌های فرهنگی و وزارت خارجه توانایی لازم را ندارد و همین ضعف باعث شده بسیاری از ظرفیت‌های فرهنگی جوانان ایرانی برای حضور در بازار‌های جهانی معطل و بی‌اثر بماند.

هر چند اینترنت و فضای مجازی تا اندازه زیادی این ضعف را جبران کرده و برای بازاریابی محیط مناسبی است، اما باز هم عوامل رسمی هستند که می‌توانند زمینه پیشرفت و سرعت‌دهی به این صنعت جوان را در کشورمان فراهم کنند. با این وجود شرکت‌ها و موسساتی که می‌توانند به جوانان این مرز و بوم برای بازاریابی اقتصادی کمک کنند هم اهمیت زیادی دارد چراکه اگر دستگاه دیپلماسی و فرهنگی این جوانان مستعد را درنیابد و یاریشان نکند، آن‌ها مانند دیگر نخبگان وابستگی خود را به کشور کم کم از دست می‌دهند و با توجه به اینکه خودشان به سختی بازاری پیدا کرده‌اند به راحتی به توانایی و سرمایه‌هایی که می‌توانند کنارشان باشند دلبسته می‌شوند و آن‌ها جذبشان می‌کنند. در این مسیر نزدیک‌ترین راه کشور‌های حوزه خلیج فارس در منطقه است که از ثمره هنری ما به نفع خود سود می‌برند. بیاییم برای یاری جوانان مستعد و توانای کشورمان آستین همت بالا بزنیم تا میوه‌های تلاش آن‌ها را در کشور خودمان بچینیم.