بهرام سروری‎‌نژاد کارگردان نمایش «مردی به نام اوهه» که تا ۱۳ دی در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه می‌رود، درباره اجرای این نمایشنامه گفت: متأسفانه اقبال از این نمایش در این مدت خیلی کم بوده است نمی‌دانم مردم چرا برای تئاتر هزینه نمی‌کنند، علتش مشکل مالی است یا اینکه منتظر هستند روی صحنه  سلبریتی ببینند. هر چند کار ما هم بازیگران خوب و حرفه‌ای دارد اما تبلیغات شهری و حمایت مالی و اسپانسر ندارد.

وی با اشاره به مشکلات تئاتر خصوصی و فروش نمایش‌ها گفت: قبل‌ترها که سالن‌های خصوصی وجود نداشت و کارها محدود و تحت نظارت دولت بودند، گروه‌ها برای کارهایشان از دکور، لباس، پوستر و بروشور و تبلیغات مثلا تئاتر شهر استفاده می‌کردند همه اینها نوعی کمک هزینه برای گروه‌های نمایشی محسوب می‌شد و خود سالن‌هایی چون تئاتر شهر هم برای مخاطبان شناخته شده بودند.

سروری نژاد در ادامه افزود: حال شرایط با ورود تئاتر خصوصی به گونه‌ای شده که همه هزینه‌ها به عهده گروه ها است و یک نوع جنگ تبلیغاتی هم بین همه راه افتاده و برد با کسانی است که ارتباطات بهتری دارند. ما سالن خصوصی داریم که در خیابان اصلی بنرهای بزرگ دارد اما سالن‌های دیگر بی بهره از این شرایط هستند حتی اجازه نصب یک بنر سر کوچه ندارند، بهرحال تبلیغات هم شوخی‌بردار نیست.

وی با اشاره به اینکه در خیلی تئاترها دیگر بحث کیفیت مطرح نیست بلکه تبلیغات است که حرف اول را می‌زند، افزود: در گذشته اینطور بود که اگر کاری خوب بود در هفته اول به مردم خود را نشان می‌داد ولی الان بالغ بر ۱۰۰ نمایش هر شب در سطح شهر تهران اجرا می‌شود و برنده تئاتر کیفی نیست بلکه باکاری است که تبلیغات بیشتری کرده تا مخاطب جذب کند، حتی اگر به لحاظ کیفی درجه مناسبی نداشته باشد!

سروری‌نژاد درباره محتوای نمایش «مردی به نام اوهه» عنوان کرد: کار من کمدی و موزیکال البته از نوع «گروتسک» بوده و استانداردهای یک کمدی خوب را دارا است. در کمدی گروتسک گروهی عناصر نامتجانس در کنار هم قرار می‌گیرند و قدری هجو، طنز، خطر و وحشت با هم درآمیخته می‌شود.

وی ادامه داد:‌ اتفاقی که افتاده این است که ببری در لوله حمام پیوتر اوهه لانه کرده،‌ همین اتفاق یک کمدی را شکل می‌گیرد که منجر به یک فاجعه می‌شود، اینجاست که گروتسک شکل می‌گیرد. ما در کارمان از کمدی حرکت استفاده کردیم ولی کمدی کلام در حد بسیار محدود داریم و تمام تلاشمان این بوده که سمت کمدی سخیف نرویم و حرکات بازیگران را کنترل شده داریم تا کار شرافتمندانه به مخاطب تحویل دهیم تا لبخندی اگر می‌زند تمامش با فکر همراه باشد و در انتها از سالن بیرون می‌رود تفکری کرده باشد.

وی درباره این مسأله که خیلی از کمدی‌های نمایشی که در ایران اجرا می‌شود برای خانواده‌ها مناسب نیست و صرفاً جنبه خندادن دارد، گفت: نه تنها در ایران بلکه در هر کشوری اینگونه تئاترها وجود دارد. تئاترهایی که صرفا هدفشان سرگرمی است اینها به تئاترهای کمدی دلارته یا هر چیز دیگری از قدیم شناخته می‌شدند البته بعضی‌هایشان هم هنرمندانه بوده اما در کشور ما برخی کارها هیچ چیزی به جز سرگرمی ندارند و متأسفانه به دلیل اینکه شاید خیلی هم نمی‌توانند موقعیت دراماتیک خلق کنند، به کمدی‌های سخیف می‌مانند که فاقد ارزش هنری است و این به پیکره تئاتر لطمه می‌زند.

این کارگردان تئاتر در پاسخ به این سؤال که چطور می‌توان مردم را از تماشای نمایش‌های سخیف باز داشت، گفت: اگر مردم خودشان فرهنگ دیدن تئاتر خوب را پیدا کنند، خود می‌توانند تشخیص دهند که چه کاری خوب و فرهنگی است. بهرحال ما همه تئاتر کار می‌کنیم خیلی‌ها هم در آن زمینه‌ها کار می‌کنند برخی کمدی‌ها هم هستند که خوب کار می‌کنند و با خلق موقعیت‌های نمایشی تماشاگر را می‌خندانند و این نوعش قشنگ است.

وی درباره ترجیح خودش برای اجرای نمایشنامه‌های خارجی یا ایرانی اظهار داشت: من کار ایرانی هم انجام دادم چند سال پیش، بعد از این کار هم قرار است نمایشنامه دیگری کار کنم که نویسنده ایرانی است منتها متن‌های ایرانی را اگر سراغشان برویم نویسنده خودش برای بار اول آنها را کار می‌کند و کارهای قدیمی‌تر هم که قدری دمده شده است مگر اینکه نویسنده‌ای را انتخاب کنی که متنی شخصی برای خودمان بنویسند که این هم باز نیاز مالی دارد.

سروری‌نژاد خطاب به مخاطبان تئاتر گفت: من پیشنهادم به مردم این است که برای دیدن تئاتر خود تئاتر را انتخاب کنند، خیلی دنبال این نگردند که چه کسی کجا بازی می‌کند یا انتهای کار با او عکس بگیرند. این به فرهنگ ما کمکی نمی‌کند. در حد یک عکس گرفتن جذاب است اما کمکی به فرهنگ و تفکر ما نمی‌کند.

این کارگردان درباره آینده تئاتر نیز گفت: سوال آسانی است اما پاسخ سختی دارد. من نمی‌توانم بگویم چه اتفاقی خواهد افتاد اما آنچه می‌تواند ایده‌آل باشد این است که ما از همه گونه تئاتری در سطح شهر و کشورمان باید داشته باشیم و حمایت‌های دولتی هم پشت سر تئاترهایی که بدون حمایت هستند باید باشد. همانطور که مرکز هنرهای نمایشی بر همه گونه آثار نظارت می‌کند چه تئاتر آزاد و خصوصی و دولتی، به همان شکل هم از کارها حمایت کند.

«مردی به نام اوهه» به نویسندگی اسلامیر مروژک توسط بهرام سروری‌نژاد برای دومین بار به صحنه نمایش رفته است. این نمایش نخستین بار با عنوان «شهادت پیوتر اوهه» در ایران اجرا شد.

بازیگران این نمایش علی فروتن، حمید گلی، سامان توحیدی، شایان خدامی، محمدجواد ذوالقدر، آتوسا راستی، عسل سادات‌اصفهانی، بهرام سروری‌نژاد، هورداد سروری‌نژاد، محمدرضا قلمبر، کامیار محبی و ندا نوری هستند.