شاید یکی از سوالات اصلی و اساسی آیندگان، از هنرمندان امروز ایران زمین و بالاخص متولیان فرهنگ و هنر کشور این باشد که به راستی چرا جوانب مختلف فتنه ی ۱۳۸۸، مورد نگاه داشت تاریخی قرار نگرفت و چرا حماسه ۹ دی با زبان هنر و بالاخص فیلم و سریال، به عنوان میراث فرهنگی ملت ایران ثبت و ضبط نگردید.

جالب آن است که تهیه کننده فیلم سینمایی سوتفاهم در مورد انتخاب این فیلمنامه برای ساخت ابراز می دارد:

سازمان اوج تصمیم گرفته به غیر از فیلم های جنگی وارد فیلم های اجتماعی و فلسفی هم بشود و با توجه به پیام فیلم این سازمان برای ساخت آن اقدام کرد.

پس از گذشت بیش از هفت سال از حوادث فتنه ی ۸۸ و در آستانه ی سالروز حماسه ی ۹ دی، باید جستجو نمود که به راستی چرا حتی صدا و سیمای جمهوری اسلامی، در مقام رسانه ی حاکمیتی و به عنوان رسانه ی ملت مسلمان ایران؛ که وظیفه ی اصلی ماندگارنمودن نقاط عطف ملت ایران را عهده دار است؛ به واسطه ی غفلت و یا شاید به سبب برخی مسایل دیگر، اولویت فیلم  و سریال های ۳۰۰ قسمتی خود را به موضوعاتی برآمده از میل معاونت های مختلف خود در شمال کشور و سواحل دریای خزر و ... تقلیل منزلت بخشیده و هیچ برنامه ای از برای ثبت هنرمندانه ی این نقطه ی عطف تاریخی با زبان هنر فیلم و سریال ندارد.

شدت ضعف و تعارضات عمیق موجود در رسانه ی ملی به نحوی است که به تازگی ابوالقاسم طالبی کارگردان فیلم سینمایی قلاده های طلا در اعتراض به عدم بازپخش آثار خود در تلویزیون و یا بعضا سانسورهای شدید این اثر سینمایی واکنش نشان داده و سازمان صدا و سیما را متهم به بی رغبتی در نمایش و تبیین موضوعاتی از این دست کرده است. پس جای تامل دارد که به راستی چرا سازمانی چون صدا و سیما در موضوع تبیین و تعریف یکی از مهمترین وقایع تاریخ معاصر ایران، این حجم از بیتفاوتی را به عنوان رسانه ی رسمی جمهوری اسلامی رقم زده است.

باید توجه داشت که معدود فیلم های ساخته شده با موضوع فتنه ۱۳۸۸ هجری شمسی مربوطه به دوره چهارساله ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲ هجری شمسی بر می گردد و از سال ۱۳۹۲ هجری شمسی و با مستقر شدن دولت یازدهم تعداد فیلم های سینمایی با چنین موضوعی به صفر رسید و در این میان نکته جدی که وجود دارد این است که در تمامی نهادها و دستگاه های فرهنگی ذکر شده و بالاخص سازمان سینمایی، هیچ گونه عزم جدی از برای تبیین و روشنگری اتفاقات سال ۸۸ وجود ندارد و یا اگر هم وجود دارد قدرت آن از قدرت مردمی که در ۹ دی ۱۳۸۸ شکل گرفت خیلی کمتر است و صنعت سینمای کشور هنوز نتوانسته ۹ دی را به عنوان حماسه باشکوه و ماندگار در تاریخ ایران را با ابزار هنر باز خلق نماید.

آثار و تولیداتی همچون فیلم سینمایی عصبانی نیستم به کارگردانی رضا درمیشیان که به گفته مسئولان سازمان سینمایی وقت با فیلمنامه‌های مغایر با فیلمنامه ای که موفق به اخذ پروانه ساخت شده بودند ...؛ با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید مجوز نمایش عمومی گرفتند و از حمایت خاص سازمان سینمایی در موعد اکران خود بهره مند گردیدند.

اثری همچون فیلم سینمایی ماه گرفتگی آنقدر از لحاظ فُرم و محتوی سینمایی ضعیف است که اگر چه نمی تواند طعم خوش قلاده های طلا را در ذهن مخاطب ناخوش سازد؛ اما با این وجود می تواند به خوبی گناه بزرگی که برخی از دست‌اندرکاران فتنه‌ها در کشور انجام دادند را موجه جلوه دهد و اقدام جنایت کارانه ی ایشان در امیدوار کردن دشمن به ادامه ی دشمنی بر علیه ملت مسلمان ایران را سرپوش گذارد و  این همه در حالی است که مدیریت فرهنگی و سینمایی کشور حتی این حداقل حضور رسانه ای و قرایت مجهول از فتنه ۸۸ را نیز بر نمی تابد.

حضور ویژه جریان مافیای پُرنفوذ سینمایی که بخش عمده ای از آن محصول حضور جریان مدیریت مرموز فرهنگی کشور در دهه ۱۳۶۰ هجری شمسی، می باشد؛ سبب شد تا بازیگر شاخصی همچون پرویز پرستویی از حضور در فیلم سینمایی قلاده های طلا  انصراف دهد و یا بازیگرانی چون امیر آقایی و لیلا اوتادی، حتی پس از عقد قرارداد رسمی سینمایی، از حضور در فیلم سینمایی فیلم پایان‌نامه منصرف شوند.

حضور  قدرتمند مافیای سینمایی که به برکت سال ها مدیریت فرهنگی و سینمایی دهه ۱۳۶۰ هجری شمسی متولد و رُشد یافت؛ تا به آنجا گسترده و عمیقی است که حتی معود بازیگرانی که در فیلم های سینمایی تولید شده با موضوع فتنه ۸۸ ایفای نقش نموده اند را نیز با انگ ها و تهمت های بسیار گسترده ای در میان هم صنفیان خود مواجه ساخته و حتی برخی از ایشان را نیز با برخوردهای فیزیکی و سخت مورد عتاب و خطاب قرار داده اند تا هزینه ساخت آثار سینمایی در حول این موضوع مهم از توجیه برخوردار نباشد و اساسا هیچ سینماگری نتواند هزینه تولید چنین آثاری را بپردازد.

انقلاب آن وقتی می تواند خودش را در قالب هنر بیاورد، که هنرمندِ خودی داشته باشد و خودش هنرمند را پرورش بدهد. البته یک عده از جوانان دارند این کارها را می کنند؛ خیلی هم خوب است؛ شما هم در هرجا و به هر شکل هستید، این کار را بکنید. به بُرّایی این سلاح توجه کنید. به بهره‌وری فراوان دشمن انقلاب از این سلاح توجه کنید. به این‌که مفاهیم انقلاب، خوب می توانند در قالب هنرهای گوناگون واقع بشوند، توجه کنید و احساس نمایید که این یک ارزش است.

امام خامنه ای در دیدار اعضای کنگره‌ی شعر حوزه‌- ۱۳۷۰/۰۷/۱۵