به گزارش سینماپرس هرچند که برگزاری این گونه مراسم ها ظاهری جذاب دارد اما در عمل اگر به جزئیات آن توجه نشود کاری نسنجیده است و باعث بی نظمی و شلختگی در نحوه چیدمان فیلم ها می شود.

قطعاً از یادمان نخواهد رفت که سال گذشته همین بی توجهی باعث شد تا برخی از فیلم ها با موضوعات و مضمون های مشابه در یک روز اکران شوند و از سوی دیگر برخی از روزها نیز به دلیل اکران برخی فیلم های کم مخاطب، تنور جشنواره یخ زد و جشنواره خالی از شور و هیجان شد!

معلوم نیست چرا زمانی که می توان با هزینه های کمتر و راندمان بیشتر مبادرت به جدول بندی مناسب فیلم های جشنواره کرد تا با برنامه ریزی مناسب سعی شود چیدمان فیلم ها به گونه ای تنظیم گردد که اولاً فعالیت رسانه ها کمرنگ نشود و در ثانی تنور جشنواره تا آخرین دقایق برگزاری اش گرم بماند، چرا مسئولان اصرار به انجام رویه های غیراستاندارد دارند؟!

با این همه اگر بناست چنین فرآیندی روی دهد لازم است حداقل استاندارهای لازم برای بهبود کیفیت و رفع مشکلات دوره قبل در نظر گرفته شود که در این زمینه به چند نکته مهم اشاره می گردد:

۱- به نظر می رسد لازم است فیلم ها بر اساس «سیدبندی» دسته بندی شوند و بر این اساس قرعه کشی انجام گیرد تا مثلا چند فیلم اجتماعی، یا کمدی، یا دفاع مقدسی و یا دارای موضوعات یکسان در یک روز اکران نشوند. همچنین توجه به سوابق فیلمسازان در دسته بندی فیلم ها اهمیت بسزایی دارد. این دسته بندی اولیه برای انجام قرعه کشی بسیار ضروری به نظر می رسد.

۲- مسئولان جشنواره که با شعار عدالت طلبی چنین اقدامی را طراحی کرده اند بهتر است پیشکسوتان و فعالان حوزه نقد و رسانه را نیز برای حضور در این مراسم دعوت کنند و از حضور چهره های تکراری رسانه‌ای اجتناب نمایند.

۳- دست اندرکاران جشنواره به جای انتخاب برخی از دوستان و نزدیکان خویش برای قرعه کشی، اسامی اهالی رسانه و منتقدان حاضر در مراسم را نیز به صورت قرعه انتخاب کنند تا شائبه بی توجهی به رسانه ها و منتقدان پیش نیاید. (سال گذشته رسانه های مطرحی همچون: فارس، تسنیم، ایکنا، مشرق، تابناک و... هیچ نقشی در قرعه کشی نداشتند)