به گزارش سینماپرس گویا حواشی فقط مختص سینمای رسانه ها نیست!؛ روز گذشته یکی از سینماگران شناخته شده خانه سینما که رئیس یک صنف سینمایی نیز هست با ارسال یک یادداشت به خبرگزاری سینماپرس نوشت: لطفا یک خبر راجع به وضعیت باغ کتاب کار کنید! یک ربع از شروع یک فیلم گذشته اما هنوز ما را از این سالن به آن سالن پاس می دهند! یکی از مسئولان این سینما خانم... هم با افتخار داد می زنند که چقولی من را به هر کس که می خواهید بکنید من از هیچ کس نمی ترسم! این است جواب آن ها به ما! آن وقت آدم هایی در این سینما وجود دارند که با ۳-۴ بچه کوچک وارد سالن می شوند برای رفتن به زنگ تفریح اما ما باید بیرون از سالن ها بمانیم! این چه وضعیتی است؟ شما را به خدا یک خبر راجع به این مسأله کار کنید.

علاوه بر این اتفاق پیروی حاشیه نگاری های روز چهارم جشنواره توسط خبرگزاری سینماپرس که یکی از فعالان رسانه نوشته بود: «سینمای فلسطین که امسال سینمای تهیه کننده ها است در سانس فیلم «متری شش و نیم» در حد گیس کشی و زدن توی گوش همدیگه! ۲ نفر به خاطر صندلی همدیگه رو زدن!»؛ یکی دیگر از افرادی که اتفاقا سال گذشته هنگام اجرای نشست های پرسش و پاسخ فیلم ها سمت داشت اما امسال نتوانسته کارت حضور در پردیس سینمایی ملت را بگیرد و فیلم ها را در سینما فلسطین تماشا می کند نیز با ارسال یک پیام به خبرنگار سینماپرس نوشت: هر کس این پیام را به شما داده راست می گوید! در سینما چند بار دعوا شد و اوضاع افتضاح بود. جالب اینجا است که خیلی از افرادی که بلیت داشتن بعد از گذشت یک ربع تا ۲۰ دقیقه از فیلم توانستند به سالن سینما راه پیدا کنند!

این نوع تماس ها، پیام ها و یادداشت هایی که به خبرنگار سینماپرس می رسد همگی نشانی جدی از بی نظمی، بی برنامگی و مشکلات جدی در سیستم اجرایی جشنواره فیلم فجر دارد! به راستی در کدامیک از جشنواره های تراز اول دنیا ما شاهد این همه حاشیه و بی نظمی هستیم؟ این رویداد سینمایی چرا بعد از گذشت ۳۷ دوره همچنان در حال درجا زدن است و سال به سال به جای پیشرفت دچار عقبگرد و پسرفت می شود؟ این همه نیروی ستادی در جشنواره چه کاری انجام می دهند؟ وقتی نمی توان حتی کمی نظم و انضباط برای جشنواره فراهم کرد حضور این همه کارمند که پول های آنچنانی از بیت المال می گیرند به چه دردی می خورد؟ آیا ما نیاز به بازنگری در سیستم اجرایی مهمترین رویداد سینمایی کشور نداریم؟ آیا این روش برگزاری جشنواره شایسته ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی است؟

یکی دیگر از نکات جالب انتشار یک پست توسط نیما جاویدی کارگردان فیلم سینمایی «سرخپوست» بود. جاویدی با انتشار یک پست در اینستاگرام خود نوشت: کیفیت نمایش فیلم (صدا و تصویر) در سالن های پردیس ایران مال فوق العاده است!

این یادداشت می تواند جوابی به ابراهیم داروغه زاده باشد که به نظرش فقط پردیس دورافتاده و فاقد امکانات ملت را صاحب کیفیت خوب فیلم می داند و علیرغم انتقادات و اعتراضات اکثریت اهالی رسانه و منتقدان باز هم این سینما را برای اصحاب رسانه انتخاب کرده است!

اما یکی دیگر از نکاتی که از روز اول در جشنواره وجود داشت و پیش از برگزاری جشنواره هم بارها اهالی رسانه نسبت به آن تذکر داده بودند بی توجهی به آثار سینمای مستند و انیمیشن در سینمای رسانه ها است! آثاری که بالاجبار در سانس اول سینمای رسانه ها گنجانده شده اند و استقبال بسیار اندکی از آن ها می شود و بسیاری از منتقدان و اهالی رسانه حاضر در پردیس سینمایی ملت هم ترجیح می دهند به جای تماشای این فیلم ها در فضای این سینما بچرخند و چای و شیرینی نوش جان کنند!

شب گذشته یکی از منتقدان برجسته و مطرح سینمای کشور می گفت: چقدر جشنواره سرد و بی روح و یخ زده شده است! یاد روزهایی که در سینما استقلال فقط ۲۰۰ رسانه ای بودیم و کار می کردیم و خبری از این همه شوآف و تشریفات نبود به خیر!