به گزارش سینماپرس شهید و شهادت در فرهنگ اسلامی از جایگاه بس رفیع برخوردار است؛ ایران اسلامی هم طی ۴۰ سال گذشته شهدای بسیاری را تقدیم اسلام و انقلاب و دفاع از  میهن کرده است؛ شهدایی که هریک از آن ها جایگاهی عظیم دارند، شهدایی که همه ملت برای همیشه به آن ها و خانواده های شان مدیون هستند، شهدایی که اگر نبودند شاید امروز سرنوشت دیگری برای مردمان این دیار رقم می خورد.

جایگاه شهید آنقدر بالا است که خداوند در قرآن کریم سخنان بسیاری در رابطه با جایگاه رفیع شان فرموده است و آیات و احادیث بسیاری در رابطه با شهدا و جایگاه شان وجود دارد. مقام معظم رهبری هم بارها در سخنان شان به جایگاه مهم شهدا اشاره کرده اند؛ به عنوان مثال ایشان در جایی فرموده اند: «وظیفه قدردانی از ایثارگران به ویژه شهیدان، فریضه ای عینی و همیشگی است.»

حال با توجه به این مباحث از خودمان سوأل می کنیم که جایگاه شهدا در سینمای ایران اسلامی کجاست؟ چرا ما باید در سینمای مان شاهد بیکاری بخش اعظمی از سینماگران دغدغه مند حوزه مقاومت و دفاع مقدس باشیم و به جای تولید آثار استراتژیک و ارزشمند در رابطه با زندگی شهدای کشورمان فیلم هایی سخیف با مضامین غیراخلاقی تولید شود؟ چرا ما امروزه به جایی رسیده ایم که برای مدیران و مسئولان سینمایی مان تنها خوش آمد غربی ها و جشنواره های غربی مهم شده است؟ چرا سینمای ایران سرشار از لودگی های مهوع شده اما از تولید آثار با ارزش در رابطه با زندگی شهدا خبری نیست؟

این مایه شرم و تأسف است که ما در مقابل فرهنگ منحط غرب دچار وادادگی شده ایم و گنجینه های ارزشمند خود را فراموش کرده ایم و به جای آنکه تمام اهتمام خود را به کار بگیریم تا در رابطه با آرمان ها و ارزش های انقلاب اسلامی و دفاع مقدس فیلم تولید کنیم و این ارزش ها که به مثابه ستون فقرات جمهوری اسلامی ایران محسوب می شوند را بسط و گسترش دهیم فیلم هایی تولید می کنیم که اغلب ضد ارزش ها و در ترویج فرهنگ غرب است.

گویا متأسفانه مدیران فرهنگی و سینمایی درست در جایگاه شان قرار نگرفته اند و به همین علت است که ما شاهد عملکرد مثبتی از سوی آن ها برای پرداختن به زندگی شهدای ارزشمند و بزرگ کشورمان نیستیم. اهمیت پرداختن به زندگی شهدای مدافع حرم، انقلاب اسلامی و هشت سال دفاع مقدس در سینما و تلویزیون بسیار بالا است و قطعاً خود مدیران و مسئولان فرهنگی کشور هم نسبت به این اهمیت واقف هستند چرا که ما شاهد آن هستیم که مرتباً در مجالس و همایش های گوناگون و در سخنرانی ها و مصاحبه های شان از لزوم پرداختن به این قبیل موضوعات سخن می گویند اما متأسفانه در عمل هیچ اقدامی انجام نمی دهند و همه چیز در حد شعار و وعده و حرف باقی می ماند.

«شهادت» بخش مهمی از سبک زندگی اسلامی است و این سبک زندگی باید در سینما مورد توجه قرار بگیرد. اساساً فرهنگ ما و آنچه به اسم اسلام و انقلاب اسلامی در رابطه با آن صحبت می کنیم و شعار می دهیم بحث سب زندگی اسلامی است؛ زندگی اسلامی چیزی است که بر اساس دین و شریعت و باید و نبایدها و مقررات و قوانین برای یک زندگی باکیفیت و صحیح و انسانی در این دنیا بر اساس آموزه های دینی تبیین می شود. ما سبک زندگی اسلامی را برای آخرت مان می خواهیم و این از نظر ما سبکی از زندگی است که می تواند ما را به درجه های رفیع انسانی برساند.

قطعاً در نمایش زندگی سرداران جنگی صرفاً نباید به بعد نظامی و چریکی آنها پرداخت، بلکه با نمایش وجوه عارفانه و عاشقانه این بزرگان در رفتار فردی و زندگی شخصی، به همه ابعاد شخصیتی آنها توجه کرد.

سینماپرس با توجه به دغدغه فوق، در روز بزرگداشت «شهدا» کارنامه مدیران سینمایی و فیلمسازان کشور را بررسی می نماید تا سهم معرفی فرماندهان و سرداران شهید ایران اسلامی به نسل های بعد از دوران دفاع مقدس و پیروزی انقلاب اسلامی مشخص گردد؛ امید اینکه کمی به خود آییم و بدانیم که اگر با همین شیب کند حرکت کنیم تا چند سال دیگر نسل آتی نه شهیدی را می شناسد و نه دلیل شهادتش را! چه بسا آنان را تنها سربازانی بپندارند که در مقطعی از تاریخ این سرزمین همچون دیگر سربازان حاضر در جنگ های دنیا در دوران نظام وظیفه،  تنها دغدغه خاک و وطن داشته اند ولاغیر!؟...حال قضاوت با شما، آیا با وجود کلام دلنشین امام و ضرورت احیای اسلام ناب محمدی و انقلاب شکوهمند و مردمی در این کشور، به راستی با این انفعال، در حق شهدا جفا نمی شود؟

*****************

اسامی فیلم های سینمایی که در رابطه با زندگی شهدا تولید شده اند به این شرح است:

شهیدان فائزه و شهاب منصوری در فیلم «شبی که ماه کامل شد» به کارگردانی نرگس آبیار

شهید مصطفی چمران در فیلم «چ» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا

شهید سیدحسین علم الهدی در فیلم «زیباتر از زندگی» به کارگردانی انسیه شاه حسینی

شهید محمود کاوه در فیلم «شور شیرین» به کارگردانی جواد اردکانی

شهید عبدالحسین برونسی در فیلم «به کبودی یاس» به کارگردانی جواد اردکانی

شهید دریاقلی سورانی در فیلم «شب واقعه» به کارگردانی شهرام اسدی

شهید بهنام محمدی در فیلم «بزرگمرد کوچک» به کارگردانی صادق صادق دقیقی

شهید سیدعلی اندرزگو در فیلم «تیرباران» به کارگردانی علی اصغر شادروان

شهید محمود آیت در فیلم «در مسلخ عشق» به کارگردانی کمال تبریزی

شهید عباس دوران در فیلم «خلبان» به کارگردانی جمال شورجه

همچنین فیلمی در رابطه با بخشی از زندگی سرلشگر احمد متوسلیان با عنوان «ایستاده در غبار» به کارگردانی محمدحسین مهدویان تولید شده و در تلویزیون هم شاهد تولید آثاری در رابطه با شهدا بوده ایم که سرآمدترین آن مربوط به زندگی شهید عباس بابایی در سریال تلویزیونی «شوق پرواز» به کارگردانی زنده یاد یدالله صمدی است و بخش هایی از زندگی شهید محمد جهان آرا نیز در سریال «کیمیا» به کارگردانی جواد افشار به تصویر کشیده شده است.

در این میان برخی فیلم ها مانند «اروند» به کارگردانی پوریا آذربایجانی و یا «اشنوگل» به کارگردانی هادی حاجتمند نیز به بخش هایی از زندگی شهدای غواص پرداخته اند و این اواخر نیز فیلم «۲۳ نفر» با همت موسسه اوج در رابطه با زندگی ۲۳ آزاده سرافراز کشورمان تولید شده است.

اما سوأل اینجا است که آیا به راستی تنها این فیلم ها کافی است؟