به گزارش سینماپرس حسین محب اهری بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر کشور سال ۱۳۳۰ در تهران به دنیا آمد و بعد از سال ها حضور مستمر در عرصه فرهنگ و هنر و تلاش برای ارتقا و رشد هنر این مرز و بوم و دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان ۲۶ دی ماه سال ۱۳۹۷ دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت؛ مرگ محب اهری بازتاب های گسترده ای در رسانه های داخل و خارج از کشور پیدا کرد و مردم و سینماگران او را به بهترین شکل ممکن تا سرای ابدی اش بدرقه کردند.

این بازیگر لیسانس ادبیات فارسی خود را از مدرسه عالی ادبیات و زبان‌های خارجی در سال ۱۳۵۸ دریافت کرد و از سال ۱۳۵۰ در حیطه عکاسی تئاتر نیز مشغول به کار شد. محب‌اهری بازی در سینما را از سال ۱۳۶۵ با ایفای نقش کوچکی در فیلم «رابطه» به کارگردانی پوران درخشنده آغاز کرد.

فرحناز منافی ظاهر بازیگر تلویزیون و سینما، قبلاً همسر او بود که ازدواجشان به طلاق منجر شد اما منافی ظاهر عاشقانه در روزهای پایینی حیات محب اهری در کنار وی آمد و از او پرستاری کرد.

«ماه پنهان است»، «سربداران»، «محله بهداشت»، «بوعلی سینا»، «طنزآوران»، «کوی عاشقان»، «جنگ کودکان و نوجوانان»، «هتل پرستاره»، «هزار برگ هزار رنگ» و... از جمله فعالیت های محب اهری در تلویزیون است.

او همچنین در آثار سینمایی همچون: «خارج از محدوده»، «سفر جادویی»، «سیرک بزرگ»، «جیب برها به بهشت نمی روند»، «من زمین را دوست دارم»، «روز فرشته»، «همسر»، «کاکادو» و... نیز ایفای نقش کرده است.

هنرمندان مطرحی همچون: فرحناز منافی ظاهر و محمدرضا ورزی همزمان با نوروز ۱۳۹۸ در فراق این بازیگر پیشکسوت و مطرح سینما، تلویزیون کشور با سینماپرس گفتگو کردند و از او برایمان گفتند.

*****************

فرحناز منافی ظاهر بازیگر مطرح سینما، تلویزیون و تئاتر کشور و همسر سابق زنده یاد محب اهری با بیان اینکه یکی از دلایل مهم ماندگاری این هنرمند عشق به کارش بود اظهار داشت: ایشان همیشه نقش های شان را با عشق بازی می کردند؛ از سوی دیگر هنرمندی به شدت مردمی بودند و همیشه و در همه حالت سعی می کردند به مردم مهر و محبت کنند؛ آقای محب اهری همیشه با وسایل نقلیه عمومی نظیر مترو و بی آر تی رفت و آمد می کردند و از نزدیک با مردم مراوده داشتند.

وی افزود: هر هنرمندی که اینطور مردمی باشد قطعاً ماندگاری برایش به وجود می آید و مردم هرگز او را از یاد نمی برند؛ متأسفانه ما در جامعه ای زندگی می کنیم که بسیاری از هنرمندان مان از مردم فرار می کنند و نمی دانند این مردم هستند که آن ها را به اوج رسانده اند! من و آقای محب اهری همیشه معتقد بودیم که یک هنرمند نباید مردم را پس بزند و به همین دلیل همیشه با مردم بودیم.

بازیگر سریال تلویزیونی «پدر سالار» در بخش دیگری از گفتگوی خود در مورد رابطه شخصی اش با زنده یاد محب اهری گفت: آقای محب اهری اولین و آخرین عشق من در زندگی بود. من همیشه عاشق او بودم و هستم و همیشه بعد از جدایی مان منتظر بودم که روزی پشیمان شود و برگردد؛ او برگشت اما در اواخر عمرش، برگشت و گفت برای جبران آمده و می خواهد همه چیز را درست کند اما افسوس که اجل مهلتش نداد.

منافی ظاهر یادآور شد: من و آقای محب اهری در تئاتر با یکدیگر آشنا شدیم؛ من از سال ۴۸ فعالیت های هنری ام را آغاز کردم و در سال ۵۶ با ایشان در یک کار تئاتر آشنا شدم و در سال ۵۷ هم با یکدیگر ازدواج کردیم. بنده و آقای محب اهری در مقام یک زوج هنری کارهای سینمایی و تلویزیونی بسیاری با یکدیگر داشتیم که یکایک آن ها برای من خاطره انگیز است اما اولین کار تلویزیونی مشترک مان «کوه های مغرور» بود.

این هنرمند در خاتمه این گفتگو افزود: جای هنرمندان دغدغه مند و متعهدی مثل آقای محب اهری که همیشه با عشق به هنر و مردم کشورشان زندگی می کردند و می خواستند بهترین آثار را برای ماندگاری در عرصه هنری کشور داشته باشند بسیار خالی است و فقدان آن ها با هیچ وسیله ای جبران نمی شود.

محمدرضا ورزی کارگردان سینما و تلویزیون نیز که سابقه همکاری های متعدد با زنده یاد محب اهری دارد درباره این هنرمند به سینماپرس گفت: من در 4 پروژه افتخار این را داشتم که در خدمت زنده یاد حسین محب اهری باشم؛ سریال های «سال های مشروطه»، «تبریز در مه»، «معمای شاه» و فیلم سینمایی «قصه عشق پدرم» که هنوز اکران نشده آثار مشترک بنده و آقای محب اهری هستند.

وی ادامه داد: زنده یاد محب اهری هنرمندی نازنین بود که من به ایشان لقب «بمب انرژی» داده بودم؛ ایشان آنقدر سرشار از انرژی مثبت بودند که حال همه اطرافیان شان را خوش می کردند، انسانی شریف، آرتیستی واقعی و بسیار کاربلد که هرچه بگویم درباره ویژگی های ایشان باز هم کم است!

این سینماگر با بیان اینکه حسین محب اهری به معنای واقعی کلمه کارنامه ای درخشان در عرصه سینما، تلویزیون و تئاتر کشور دارد اظهار داشت: ایشان جزو معدود هنرمندانی بودند که حتی در یک کار بیخود بازی نکردند، دوربین و صحنه برای ایشان قابل احترام بود؛ آقای محب اهری هم در کارهای بزرگسال خوش درخشیدند و هم در آثار کودک، هر نقشی را به بهترین شکل ممکن ایفا می کردند و یک بازیگر به معنای واقعی کلمه بودند که دیگر هرگز تکرار نمی شوند و از این بابت باید همه ما افسوس بخوریم.

ورزی خاطرنشان کرد: زنده یاد محب اهری 15 سال مبارزه با بیماری اول سرطان مبارزه کرد، اول از همه خواست خداوند بود و بعد همت خودش؛ او آنقدر انگیزه و عشق به کارش داشت که وقتی سر صحنه می آمد همه دردهای ناشی از سرطان را فراموش می کرد؛ این در حالی بود که او سرطان پر دردی داشت و به من تعریف می کرد یک شب تا صبح از عوارض داروهایی که مصرف می کرده به دلیل خارش شدید بدنش خوابش نبرده و مرتب تا صبح راه رفته است اما با این همه کار خود را رها نمی کرد و متعهدانه و با شور و اشتیاق کار خود را انجام می داد.

این کارگردان در خاتمه این گفتگو افزود: وقتی هنرمندانی مانند زنده یاد حسین محب اهری از دست می روند من دلم می سوزد چرا که دیگر عرصه فرهنگ و هنر کشور نمی تواند هنرمنید مثل آن ها داشته باشد؛ ما باید قدر این هنرمندان کاربلد را بدانیم. متأسفانه در همین اواخر هم یک هنرمند عزیز دیگر زنده یاد خشایار الوند را از دست دادیم که غم از دست دادن ایشان هم بسیار ناراحت کننده بود. این هنرمندان تکرار ناشدنی اند و افسوس که تا زنده هستند آنطور که شایسته شان است تجلیل و قدردانی نمی شوند.