به گزارش سینماپرس،  نشست تخصصی نقد فیلم‌های انیمیشن کوتاه «روباه» به کارگردانی صادق جوادی، «باواریا» به کارگردانی انوشیروان آریا و «یال و کوپال» اثر شیوا صادق‌اسدی و با حضور شبنم زین‎العابدین منتقد سینما در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد.

صادق‌جوادی کارگردان فیلم «روباه» که به عنوان اولین فیلم در این نشست به نمایش درآمد، درباره دلیل انتخاب شخصیت روباه برای این انیمیشن گفت: به این دلیل که آغامحمدخان قاجار که روایت فیلم به دوران او برمی‌گردد، روباه شکار می‌کرده و روباه هم حیوان کوچک و زیرکی است.

وی درباره برخورد مخاطب غیرایرانی با این انیمیشن گفت: برایم خیلی جالب بود که مخاطبان خارجی کاملا ماجرا را متوجه شده بودند، البته بخش تاریخی این کار خیلی کمرنگ است اما بوی سیاسی ماجرا بیشتر در کشورهای بلوک شرق مورد توجه قرار گرفت، چون آن‌ها سابقه انقلاب دارند و بهتر درک می‌کنند. در کل بازخوردها خوب بود. حتی برخی می‌گفتند این کار چند لایه دارد و وقتی چندبار می‌بینیم انگار هر بار از زاویه جدیدی دیده‌ایم که این امر کمتر در انیمیشن اتفاق می‌افتد.

جوادی همچنین درباره موسیقی این انیمیشن کانون گفت: ساخت موسیقی از مرحله انیماتیک شروع شد و به پیشنهاد آقای دهستانی موسیقی ترکمنی برای فیلم انتخاب شد. با این استدلال که قاجارها ریشه ترکمنی دارند و موسیقی ترکمنی بسیار منحصر بفرد است و خشونتی دارد که به این کار کمک می‌کرد. من این پیشنهاد را با آقای معیریان آهنگ‌ساز مطرح کردم که مورد استقبال قرار گرفت.

منتقد این نشست در تایید حرف‌های کارگردان «روباه» گفت: روایت این اثر حماسی است و موسیقی به این روایت کمک می‌کند. با این موسیقی حالت حماسی فیلم حفظ می‌شود و در عین حال شوری دارد که با روایت فیلم در هم تنیده شده است.

کارگردان «روباه» اضافه کرد: ار آنجا که آقای معیریان گرافیست است و درک بصری بالایی دارد، با خیال راحت کار را به او واگذار کردم. آقای معیریان برای تک‌تک اتفاق‌هایی که در موسیقی این کار افتاده دلیل دارد.

فیلم بعدی که در این نشست به نمایش درآمد انیمیشن تبلیغاتی کوتاه «باواریا» به کارگردانی انوشیروان آریا بود. پس از نمایش این فیلم کارگردان اثر گفت: «باواریا» فیلم کوتاه و مختصری است. یک ایده کلی دارد و گروه هدف این تبلیغ کسانی هستند که اهل فیلم هستند.

وی با اشاره به این‌که این انیمیشن قرار است در سینماها و قبل از نمایش فیلم‌ها پخش شود، درباره جامعه هدفی که برای انیمیشن‌هایش انتخاب کرده که جوانان هستند، گفت: یکی از محدودیت‌ها به خاطر خود محصول است. نوشیدنی مالت معمولا مخاطب محدودی دارد. چون اینجا باید با نوشیدنی مالت بااحتیاط برخورد شود که برداشت اشتباهی از آن نشود، مجبور بودیم سراغ ایده‌ای برویم که این برداشت اشتباه به وجود نیاید؛ این موضوع کارمان را محدودتر می‌کرد.

شبنم زین‌العابدین در این باره گفت: من به دلیل اینکه طرفدار کوبریک هستم از این کار خیلی لذت بردم. امیدوارم شما بتوانید با جامعه هدف‌تان که می‌توان گفت در واقع با فرهنگ رابطه‌ای ناگسستنی دارند، ارتباط برقرار کنید.

انوشیروان آریا درباره الهام گرفتن موسیقی فیلم از فیلم دیگری گفت که لاین صوتی کار دقیقا لاین صوتی فیلم درخشش(Shining) است.

وی همچنین با تایید خشونت فیلم گفت: این کار خشن است به دلیل این‌که کوبریک کارش را درست انجام داده است. ما اینجا بطری و دربازکن را به صورت قاتل و مقتول نشان دادیم. ممکن است در کار بعدی عاشق و معشوق باشند.

این کارگردان درباره پایان فیلمش نیز بیان کرد: پایان این فیلم قطعا باز کردن در بطری نیست. فقط ارتباط یک دربازکن با یک بطری است.

فیلم سومی که در این نشست به نمایش درآمد «یال و کوپال» ساخته شیوا صادق‌اسدی بود.

این کارگردان درباره اثرش گفت: ما یک تیم کوچک ۴ نفره بودیم. آهنگ‌ساز و صداگذار در مرحله پس‌تولید به ما اضافه شدند. تدوین‌گر هم از ابتدا در جریان فیلم‌نامه بود. این انیمیشن یک کار مستقل است که با هزینه شخصی ساخته شده و ما آن را در طول دو سال و با حدود ۶۵۰۰ نقاشی ساختیم.

صادق‌اسدی درباره فیلم‌نامه اثرش گفت: طرحی در ذهن من بود که براساس آن یک داستان کوتاه نوشتم و بعد وارد طراحی کاراکتر شدم.

زین‌العابدین روایت کار «یال و کوپال» را روایت جدیدی دانست و گفت: بر عکس اکثر داستان‌های زنان داستان‌نویس فارسی که سه نسل را روایت می‌کنند، شما دو نسل را روایت کردید و یک نسل یعنی مادربزرگ در این کار حذف شده است، به نظرم همین دو نسل برای این انیمیشن کافی بود.

صادق‌اسدی درباره تاکیدش بر سلطه‌گر بودن نهاد خانواده در کارهایی که ساخته گفت: هر فیلم‌سازی در پروسه کاری‌اش به یک نقطه اشتراک‌های اینچنینی می‌رسد. فکر می‌کنم اگر یک کارگردان بخواهد به یک زبان یا امضای شخصی برسد ممکن است دغدغه‌ها یا سمبل‌هایی در کارش تکرار شود.

این کارگردان در پاسخ به پرسشی درباره کارکرد نماهای بسته در این فیلم گفت: تم فیلم مرتبط با سرکوب است، به همین دلیل من فکر کردم استفاده از نمای بسته می‌تواند القای فشار و سرکوب را در خودش داشته باشد. قدری هم نزدیک شدن به عواطف دختر مدنظرم بود.

وی همچنین درباره این‌که ایده داستانش چقدر شخصی است، گفت: ایده اصلی شخصی بود و بعد کمی با خواب‌ها و رویاهایی که گاهی می‌بینم مخلوط شد. معمولا در هر کاری جرقه اصلی شخصی است اما بعدا با مسائل اجتماعی درهم تنیده می‌شود.

صادق‌اسدی درباره نمادهایی که در فیلمش به کار برده گفت: حیواناتی که در این فیلم هستند هر کدام نقشی در قصه داشتند. به نظرم در طول فیلم قابلیت تفسیر بیشتری دارند تا این‌که بخواهیم از بیرون آن‌ها را معنا کنیم.

کارگردان «یال و کوپال» در پایان درباره این‌که به نظر می‌رسد به تیم برتون علاقه دارد، گفت: تیم برتون را به خاطر تکنیک کارهایش دوست دارم.

یازدهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران از ۱۲ تا ۱۶ اسفند ۱۳۹۷ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان واقع در خیابان در چند بخش میزبان هنرمندان و علاقه‌مندان است.