وی در گفتگو با سینماپرس افزود: من قبل از اینکه به ایران سفر کنم هیچ ذهنیتی از ایران نداشتم؛ زمانی که مشغول انجام کارهایم برای سفر به ایران بودم به واسطه اخبار و اطلاعاتی که شنیده بودم فکر می کردم ایران جای خوبی نباشد اما زمانی که به ایران سفر کردم پی بردم که ایران کشوری مدرن و بسیار زیبا، همراه با مردمانی بسیار خونگرم است.

بوئر ادامه داد: متأسفانه برخی مسائل سیاسی باعث شده تا ایران در دنیا کشوری پر مسأله شناخته شود در صورتی که واقعاً ایران کشور بسیار خوبی است و تا زمانی که کسی به ایران سفر نکند نمی تواند خوبی های آن را ببیند.

این سینماگر آلمانی در پاسخ به این سوأل که ارزیابی شما از سینمای ایران به طور کل چیست و آیا قبل از سفرتان سینمای ایران را دنبال می کردید یا خیر اظهار داشت: همانطور که اشاره کردم ایران سالن های سینمای مدرنی دارد. همین جا که به عنوان کاخ جشنواره در نظر گرفته شده سینمایی مدرن است اما تکنیک در سینمای ایران چندان پیشرفت نکرده و سینمای ایران به نظر من بیش از اینکه هر مشکل دیگری داشته باشد، مشکل تکنیکی دارد.

وی ادامه داد: سینمای ایران همیشه مورد علاقه من بوده و فیلم های زیادی از سینمای ایران را تماشا کرده ام که از تماشای برخی از آن ها لذت بسیار برده ام؛ در این دوره جشنواره فجر هم فیلم «جهان با من برقص» را پسندیدم. این فیلم مفهوم جالبی داشت ضمن آنکه موسیقی در جا به جای فیلم گنجانده شده بود که ادامه تماشای فیلم را برای مخاطب ممکن می کرد.

بوئر در خاتمه این گفتگو افزود: سفر من به ایران باعث شد تا با فرهنگ ایرانی تا حدودی آشنا شوم و علاقه پیدا کنم که از این به بعد به صورت جدی سینمای ایران را دنبال کنم.

گفتنی است؛ زیلکه بوئر (Silke Buhr) طراح صحنه آلمانی به واسطه همکاری در ۲ فیلم موفق از فلوریان هنکل فونن دونرسمارک (Florian Henckel von Donnersmarck) کارگردان شهیر آلمانی توانست در مجامع جهانی شناخته شود.

طراحی صحنه دو فیلم از این کارگردان یعنی «زندگی دیگران» (The Lives of Other) محصول ۲۰۰۶ و فیلم «هرگز روی برمگردان» (Never Look Away) محصول ۲۰۱۸ به عهده بوئر بوده که اولی برنده اسکار بهترین فیلم خارجی زبان و دومی نامزد همین بخش در مراسم اسکار شد.

این طراح صحنه آلمانی همچنین توانست جایزه بهترین طراحی صحنه آلمان را برای فیلم های «زندگی دیگران» (The Lives of Other) و «من کیستم» (Who Am I) از آن خود کند.