این کارشناس فرهنگی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: کتاب به دانش انسان عمق می بخشد. مطالعه جزئی از تفکیک روح انسان جستجوگر است. در آثار سینمایی مطالعه و تحقیق یکی از ملزومات اصلی کار است. امروزه آثاری برتر و ماندگارند که مبنای تولید آن ها بر اساس تحقیق و مطالعه باشد.

وی ادامه داد: با آنکه یکی از عناصر اصلی سینما خیال است اما زمانی این خیال نقش خود را به خوبی ایفا می کند که با تحقیق و پژوهش همراه باشد. آثاری که سردستی و کلیشه ای هستند عمدتاً از عمق برخوردار نیستند و خالق اثر برای تولید آن ها مطالعه کافی نکرده. مطالعه به هنرمند کمک می کند تا جرقه دانایی که در ذهنش روشن می شود را جهت بدهد و آن را به نمایش درآورد و به مخاطب ارائه دهد.

نویسنده کتاب «جای پای ستاره» خاطرنشان کرد: امروزه در آثار سینمای معاصر اثرات تحقیق و مطالعه و بررسی را متوجه می شویم؛ ماندگاری آثار در سینمای جهان به دلیل همین تأکید بر مطالعه است. چناچه انسانی از کتاب بهره نبرد عنصر خیالش یک بال برای پرواز دارد. دانایی بال دوم یک هنرمند است که بر اثر مطالعه به دست می آید.

پوریامین تأکید کرد: سینمای امروز نیاز به آثار اقتباسی نیاز دارد. آثار اقتباسی که در تاریخ شفاهی مردم نقش بازی می کند وقتی بر پرده می آید به گونه ماندگار در ذهن مخاطب می ماند. امروز کتاب می تواند عنصر اساسی و مایه ماندگاری برای تولید آثار درخشان سینمایی باشد.

وی با بیان اینکه فقدان مطالعه، تحقیق و پژوهش منجر به تولید آثار سطحی و پر ایراد می شود اظهار داشت: معمولاً فیلمنامه هایی که ما در سینمای ایران پس از ساخت می بینیم اصطلاحاً شایع است که می گویند فیلمنامه سوراخ بود یا سکته داشته؛ در واقع نداشتن مبنای علت و معلولی و عمق نداشتن یک فیلمنامه به علت عدم جستجو و تحقیق است. فقط خیال بدون دانایی بال پرواز را سست می کند. چرایی بر اثر تحقیق و مطالعه به دست می آید. پیچیدگی بر اساس جستجو و علت و معلول است؛ این نکته ای است که فیلمنامه نویسان و فیلمسازان ما باید بدانند!

پوریامین در خاتمه این گفتگو متذکر شد: مطالعه آثار سینمایی و کتاب و فنون فیلمنامه نویسی و ادبیات داستانی کمک می کند اثری درخور برای مخاطب تولید شود. اثری ماندگار که نفعی برای جامعه و کشور به همراه داشته باشد. من نمی دانم تولید این همه آثار ضعیف و نازل چه نفعی برای سینمای کشور و حوزه فرهنگ و هنر در پی دارد که مرتباً شاهد تولیدشان هستیم؟