به گزارش سینماپرس،  نشست خبری نمایشگاه هنر ایران در بینال ونیز صبح امروز؛ ۱۴ اردیبهشت با حضور هادی مظفری مدیرکل هنرهای تجسمی، سام فرخی رییس اداره بازارافزایی بانک آینده و علی میرعظیمی، رضا لواسانی و سمیرا علی‌خانزاده؛ سه هنرمند ایرانی حاضر در این بینال، در تالار وحدت برگزار شد.

در آغاز این نشست، هادی مظفری کمیسیونر پاویون ایران در بینال ونیز با اشاره به حضور نمایشگاه هنر ایران در پنجاه و هشتمین بینال ونیز گفت: پاویون ایران امسال با شعار از بودن و سرودن در این بینال شرکت می‌کند. این بینال، مهمترین بینال جهان است و اعتبار آن به حدی است که از آن  با عنوان المپیک هنر جهان یاد می‌شود. ما پیش از این در ۸ دوره از این بینال دشرکت کرده ایم که ۲ دوره آن مربوط به سالهای قبل از انقلاب و ۶ دوره آن مربوط به سالهای بعد از انقلاب است.

وی افزود: ما احساس کردیم اکنون که در یکی از بزنگاههای مهم تاریخی ایران هستیم، باید در این بینال شرکت کنیم. در روزگاری که جهان با ما مهربان نیست و دولت ها با ادبیاتی که در شأن تاریخ و فرهنگ ما نیست با ما سخن می گویند؛ در روزگاری که حرف از تحریم و منزوی کردن ما در جهان مطرح است، خواستیم با زبان هنر از صلح و دوستی با مردم جهان سخن بگوییم.

مظفری ادامه داد: در این دوره تغییراتی نسبت به دوره‌های گذشته اتفاق افتاده است؛ در دوره های پیشین برای انتخاب هنرمندان فرایندی طی نمی‌شد اما در این دوره ابتدا شورای انتخاب شکل گرفت و این شورا وظیفه ی انتخاب را به ۳۰ نفر از افرادی که هنر معاصر را خوب می‌شناسند، تفویض کرد. این ۳۰  نفر شامل اساتید دانشگاه،  کیوریتورهای برجسته، مدیران گالری‌ها،  هنرمندان تراز اول کشور و کسانی که در ادوار گذشته بینال حضور داشتند، است. هر یک از اعضای حاضر در این شوراء ۳ هنرمند را انتخاب کردند که جمع بندی امتیاز اعضای شوراء منجر به انتخاب ۳ هنرمند شد که آینده هنر ایران را درخشان‌تر خواهند کرد.

مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد گفت: در این دوره شرایط متفاوتی برای حضور هنرمندان در این بینال قائل شدیم که از جمله آنها این بود که هنرمندان حتما داخل ایران ساکن باشند. ما درخواست های زیادی از هنرمندان خارج نشین داشتیم اما اولویتمان با هنرمندانی بود که در داخل ایران زندگی میکردند. شرط دوم ما این بود که در تیم ۳ نفره هنرمندان حتما یک بانوی هنرمند وجود داشته باشد؛ چراکه میخواستیم این پیام را به جهانیان برسانیم که بانوان هنرمند در ایران دوشادوش مردان هنرمند فعالیت می‌کنند. شرط سوم ما در انتخاب هنرمندان نیز این بود که توجه‌مان را معطوف تهران نکنیم و حتما یک هنرمند از خارج از تهران انتخاب شود که در این  راستا علی میرعظیمی از اصفهان انتخاب شد.

کمیسیونر پاویون ایران در بینال ونیز افزود: موقعیت ما در بینال امسال ونیز موقعیت ممتازی است. پاویون ما امسال در میدان سن مارکو در اصلی ترین نقطه شهر واقع خواهد بود و مجموعا ۲۸۰ متر فضای مسقف در اختیارمان قرار گرفته است.  در سالهای گذشته معمولا پاویون ما در دسترس مخاطبان نبود و در موقعیتی دور و حاشیه‌ای قرار داشت اما امسال موقعیت مهم و ممتازی داریم که در دسترس عموم بازدیدکنندگان است و امیدواریم امسال میزبان مخاطبان بیشتری از سراسر جهان باشیم.

مظفری با اشاره به اهدای ۳۳ جلد کتاب به موزه ونیز گفت: اتفاق مهم دیگر در بینال پنجاه و هشتم به اهدای ۳۳ جلد کتاب که پیش از این توسط موزه هنرهای معاصر ایران منتشر شده به کتابخانه ونیز بازمی‌گردد. این کتابها  معرف هنرمندان تراز اول هنر ایران است و  باعث معرفی هنر ایران در سطح و کیفیتی متفاوت به جهانیان می‌شود.

وی با اشاره به انتخاب بانک آینده به عنوان اسپانسر کاروان هنری ایران در بینال امسال ونیز گفت: اسپانسر نمایشگاه هنر ایران در این دوره با وسواس و دقت زیادی انتخاب شد و بر این اساس بانک آینده به دلیل پیشینه موفقی که در برگزاری گنجینه موزه لوور در ایران داشت به عنوان اسپانسر ما در این رویداد هنری انتخاب شد. ما امسال در صرف هزینه ها صرفه‌جویی کردیم و میتوانم بگویم هزینه حضور ما در بینال امسال،  نیمی از هزینه دوره‌های گذشته خواهد بود.

مظفری درباره کیفیت آثار هنرمندان ایرانی حاضر در پنجاه و هشتمین بینال ونیز گفت: خانم علیخان‌زاده در اثر خود  از گذشته می‌گوید،  آقای لواسانی از حال و شکوه زندگی کردن می‌گوید و  آقای میرعظیمی نیز از فراگیری آموزش و آینده صحبت می‌کند. همه این آثار در کنار هم مجموعه ای از زندگی را خواهد ساخت. فرایند محور بودن انتخاب هنرمندان در این دوره برای ما حائز اهمیت بود؛ به همین خاطر از یک شورا استفاده کردیم این شوراء وظیفه کیوریتوری را نیز انجام داد.

وی افزود: تا کنون سند بالادستی ای برای انتخاب هنرمندان حاضر در این بینال وجود نداشته است اما می‌شود برای سال‌های آینده به این موضوع فکر کرد. ما تلاشمان بر این بود تا هنرمندانی را انتخاب کنیم که بتوانند با زبان هنر با جهانیان صحبت کنند. همچنین باید بگویم آثاری که در این بینال شرکت می‌کنند آثاری میان رشته‌ای هستند و لزوما مربوط به یک هنر خاص نیستند. به همین خاطر ما در انتخاب هنرمندان به این موضوع نیز توجه داشتیم.

مظفری ادادمه داد: هنرمندان رسمی ای که از ایران در بینال ونیز شرکت می‌کنند همین سه نفر هستند و ما هنرمند ایرانی غیر رسمی‌ای در این رویداد نداریم.

وی در پایان خاطرنشان کرد: شرایط حضور ما در این بینال سخت بود و برای بیمه کردن آثار و بستن قرارداد با مشکلات جدی‌ای روبه رو بودیم و به راحتی با ما قرارداد نمی بستند. اما همه  این مشکلات را پشت سر گذاشتیم و  تلاش و همت دوستانم بر این بود که بتوانیم با افتخار پرچم کشورمان را در این میدان بین المللی بالا ببریم و از صلح بگوییم و با زبان هنر با مردم صحبت کنیم.

در ادامه این نشست رضا لواسانی یکی از هنرمندان ایرانی حاضر در این بینال گفت: کاری که من کردم به سالها قبل بازمی‌گردد و درونمایه آن زبان و شعر است. نمی‌توانم توضیح زیادی درباره آن بدهم. بیشترین تلاشم این بود که بتوانم در تصاویر و طراحی هایم شعر و زبان فارسی را نشان دهم. همه ماجرا همین است. نام کارم «زندگی»  است و ابعاد آن حدودا ۱۷ متر است.  

در ادامه این نشست سمیرا علی‌خانزاده یکی دیگر از هنرمندان ایرانی حاضر در این رویداد گفت: چیدمانی که من آماده کردم در ادامه کارهای قبلی‌ام است و اکنون طرح‌ها و ایده‌های قبلی‌ام را به صورت گسترده تری اجرا کرده‌ام. من سالهاست با عکس‌های قدیمی و مفاهیمی چون نیستی و مرگ اندیشی کار می‌کنم. اکنون به خاطر امکاناتی که وجود داشت، توانستم چیدمان گسترده تری را نسبت به نمایشگاه آخرم داشته باشم. نام اثر من  «شَبه صلب و خاطره» است و تداعی کننده کسانی است که از پیش ما رفته اند اما شبهی از خاطراتشان نزد ما وجود دارد.

علی میرعظیمی سومین هنرمند ایرانی حاضر در این بینال نیز گفت: من با سینما خیلی مانوس هستم.  مدیوم هنرهای بصری چیزی است که بین سینما و نوشتار کار می‌کند. این مدیوم استعاره ای است که به قبل و بعد خود شدت می‌بخشد.  کار من از پروسه ای بلندمدت شروع شد و روی یک مفهوم سینمایی ادبی کار می‌کند که خیلی هم ساده است: شات و ریورشات.  

وی افزود: من خیلی فکر کردم که  شات و ریورشات چه دامنه گسترده تری را می‌تواند پوشش دهد. در یکی از فیلم‌های گدار به نام موزیک ماه گفته می‌شود که حقیقت دو چهره دارد؛ شات و ریورشات.  من نیز از آن الهام گرفتم و با متریال خام کار کردم که ممکن است کاغذ خام چاپ نشده یا آهن رنگ نشده باشد. کار من یک چیدمان تخیلی است که متریالش آلمینیوم، کاغذ، کاربن، چوب، لامپ و... است و نام آن «شاهد آواز» است. در نمایشگاه انفرادی چند سال پیش هم متریالم همین بود.

در پایان این نشست، سام فرخی رییس اداره بازارافزایی بانک آینده نیز گفت: ما در راستای مسئولیت اجتماعی بانک آینده، فرصتهایی را در خدمت  فرهنگ و هنر کشورمان باشد خلق کنیم. دو بال آموزش و سلامت به عنوان ارکان اصلی مسئولیت اجتماعی بانک آینده است و بانک آینده همواره به فرهنگ و هنر کشور نگاه ویژه ای داشته است.

وی ادامه داد: بازخوردهای خوبی که پس از برگزاری نمایشگاه گنجینه موزه لوور از مردم گرفتیم، ما را مصمم کرد که بخواهیم در این مسیر اتفاقات خوب دیگری را رقم بزنیم. تفاهم نامه ای با پایگاه میراث فرهنگی تخت جمشید امضا کردیم و امیدواریم بتوانیم اتفاقات مثبت دیگری را در حوزه میراث فرهنگی رقم بزنیم. خواهش ما از دوستان این بود که در راستای فراهم آمدن هر آنچه که برای هر چه بهتر دیده شدن فرهنگ و هنر ایران در داخل و خارج از کشور لازم است، ما را همراه خود بدانند.

بینال ونیز در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۹۸ افتتاح شده و برپایی آن به مدت ۶ ماه ادامه خواهد داشت.