به گزارش سینماپرس، سعید ترخانی، یکی از چهره‌های مطرح انیمیشن ایران که با سه طرح در رویداد رویازی شرکت کرده بود و در نهایت یکی از طریح‌هایش برای پیچینگ نهایی پذیرفته شد، درخصوص انگیزه اصلی حضورشان در این رویداد گفت: ما با این انگیزه کارمان را در رویازی شروع کردیم که هم طرح‌هایمان بهتر شود و هم از فضاهای آموزشی استفاده کنیم و خودمان را محک بزنیم، از طرف دیگر وقتی دیدیم که یک مرکز احساس نیاز کرده و می‌خواهد گوشه‌ای از کار انیمیشن را بگیرد، ما هم لبیک بگوییم و به او کمک کنیم. وگرنه می‌دانیم که اگر نگاه سیستمی به تولید و عرضه محتوا نداشته باشیم راه به جایی نمی‌بریم. اگر پدیده‌ای بخواهد تغییر کند، باید به آن ریشه‌ای نگاه کرد و همه عوامل را در نظر گرفت.

وی ادامه داد: این مسئله‌ایست که در کشور ما جز با همت ملی و با حضور مجلس وقانون گذاری در این فضا، امکان پذیر نیست. ما منکر این نیستیم که برگزاری جشنواره و رویدادهای مختلف خیلی کمک می‌کند که بچه‌های فعال در انیمیشن ناامید نشوند و حس کنند کار درست را انجام می‌دهند، اما مشکلات باید از طریق ارگان‌های دولتی حل شود، آن هم به این صورت که زیرساخت‌ها را تغییر دهند تا کسی که کار تولید محتوا می‌کند منفعت داشته باشد. تا زمانی که VOD ها و IPTV ها کاملا رایگان می‌توانند کالاهای خارجی را پخش کنند، به سراغ تولیدات داخلی نمی‌آیند، تولیداتی که هم برای آنها هزینه دارد و هم ممکن است مشکلاتی را برایشان به وجود بیاورد. همانطور که تلویزیون ما خیلی راحت «باب اسفنجی» را به روی آنتن می‌فرستد و آن را تبدیل به یک برند می‌کند، ولی برای تولیدات داخلی هزار و یک جور بهانه می‌تراشد. در چنین شرایطی، این فضا اگر اصلاح شود رویدادهایی مثل رویازی می‌توانند موفق باشند، ولی اگر نشود رویدادهایی اینچنینی مثل جرقه‌ها و شعله‌های کوچکی هستند که فقط گاهی ما را دلگرم می‌کنند.

او درخصوص چگونگی فعالیت سرمایه‌گذاران در انیمیشن هم گفت: در کشور ما، سازوکار و ساختارِ رسانه و محتوا جوری نیست که تولید محتوا به نفع کسی باشد. متاسفانه بحث تولید محتوا علاوه‌بر اینکه سودآور نیست، ضررده نیز هست، به همین خاطر کسی سرودست نمی‌شکند تا برای تولید محتوا وقت بگذارد و هزینه کند. همه سازمان‌ها چه خصوصی چه دولتی اکثرا دنبال چیدن میوه‌های آماده هستند، وقتی که این سازوکارِ اشتباه وجود دارد، باید به دنبال راهکار درست باشیم، شرایط حال حاضر مثل این می‌ماند که یک جامعه علاقه‌ای به سیب ندارد و شما بیایید به شکل‌های مختلفی سیب را پرزنت کنید یا تخفیف برای مصرف آن بگذارید. به نظرم تا وقتی سازوکارها درست نشود، اوضاع تغییر چندانی نخواهد کرد، مواردی مثل عدم پرداخت کپی رایت آثار خارجی و داخلی، ورود آزاد محتوا و اجازه پخش هرگونه آثارآثآث بدون پرداخت عوارض و مالیات، عدم توجه به مسائل فرهنگی و آزاد بودنِ اینکه هرکسی در هر رسانه‌ای می‌تواند هرچه خواست بگوید و برای جذب مخاطب هرکاری بکند، کار را سخت‌تر می‌کند.

وی افزود: قاعدتاً تولیدات فرهنگی که بخواهند برای ارتقا فرهنگ جامعه تلاش کنند و پشتشان کار باشد، چون هزینه دارد، مشتری ندارند. در حال حاضر همه علاقه‌مند هستند که پلت فرم جدید راه‌اندازی کنند و در آن محتوای رایگان بارگذاری کنند. درحالی که حالا دیگر در کل دنیا فهمیده‌اند که شبکه ارزش کمتری از محتوا دارد. اما اوضاع در کشور ما متفاوت است، مثلاً ما به دنبال اسپانسر می‌رویم، می‌گویند وقتی عروسک و شامپو و لوازم تحریر «باب اسفنجی» و «مینیون» را استفاده می‌کنند و کسی هم نیست که بخواهند پولی به آن‌ها بدهند، چرا باید برای کاراکترهای ایرانی هزینه کنند؟ البته که پاسخ به این سؤال و حل کردن این مشکلات جزء رسالت‌های رویازی نیست، این رویداد طرح مسئله کرده ولی جاهای دیگر باید پیگیری کنند. اگر راست می‌گویند و دغدغه فرهنگی دارند، باید توجه کنند.

این انیمیشن ساز در خصوص اثرگذاری کلاس‌های آموزشی رویازی نیز عنوان کرد: بحث‌های آموزشی و کارگاه‌های تخصصی رویازی خیلی مفید بود و انگیزه و تلاشی که دوستان در طول مسیر آموزش داشتند، برای من قابل ستایش بود. مهم‌ترین هدف ما این بود که از رویازی نکاتی را یاد بگیریم تا در پیچینگ‌های خارج از کشور از آن‌ها استفاده کنم، به همین دلیل نیز، هم خودم و هم فرزندانم در رویداد اصلی و پیش پیچینگ شرکت کردیم و این برایمان بسیار مفید بود.

ترخانی در پایان صحبت‌هایش نیز گفت: درکل رویازی اتفاق خیلی خوبی برای انیمیشن ما بود ولی به نظرم کوتاه بود، این رویداد اگر می‌خواهد ثمربخش باشد، باید استمرار داشته باشد و زمان بیشتری به آن اختصاص دهند، چون بعضی کارها احتیاج به زمان دارد. مثلاً شما وقتی تئوری یک ایده را می‌شنوید، باید تحقیق کنید و شاید یک ماه وقت لازم داشته باشید برای کار عملیاتی تا در جلسه بعد ارائه کنید. ولی رویازی خیلی فشرده بود، ضمن اینکه می‌توانست بین‌المللی باشد. یعنی زمان بیشتری بگذاریم و هدفمان را روی بازارهای جهانی بگذاریم. من خیلی علاقه‌مند هستم که طرح‌های جدید یا همان طرح‌هایی که در دوره اول رویازی شرکت دادیم را در دوره‌های بعد نیز شرکت دهم و این بار روی ابعاد جهانی آن‌ها کار کنیم. با توجه به اینکه بازار داخلی در حال حاضر شرایط چندان امیدبخشی ندارد و برخی رسانه‌ها که توسط افرادی خاص اداره می‌شود اجازه نفس کشیدن به تولید کننده‌ها نمی‌دهند، به همین خاطر ترجیح می‌دهم نتیجه کارم را بیشتر در خارج از کشور دنبال کنم که فضای کپی رایت بیشتر رعایت می‌شود، ضمن اینکه با توجه به قیمت دلار، ارزش درآمدی بیشتری هم دارد و درنتیجه بهتر است.