این کارشناس فرهنگی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده معتقدم یکی از دلایلی که امروزه سینما و عرصه فرهنگی و هنری از آرمان های حضرت امام (ره) فاصله گرفته عافیت طلبی و دنیا خواهی کسانی بوده که در این عرصه مشغول به کار و فعالیت هستند. متأسفانه بخش عمده ای از اهالی حوزه فرهنگ و هنر از مسئولان و مدیران گرفته تا هنرمندان دچار این عافیت طلبی و دنیا خواهی شده اند و اصلا یادشان رفته اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی چه چیزی بوده و ما چرا ۴۰ سال پیش علیه رژیم منحوس پهلوی قیام کردیم و انقلاب شکوهمند اسلامی به پیروزی رسید!

وی با بیان اینکه حضرت امام خمینی (ره) ما را در آن دوران تاریک با آرمان های نظام اسلامی و انسانی آشنا کردند اظهار داشت: بعد از گذشت سال ها امروزه دیگر نشانی از آن ارزش ها و آرمان ها باقی نمانده؛ ما دچار تجمل گرایی و اشراف زدگی شده ایم، ما امروزه دچار خسارت های زیادی در عرصه های فرهنگی و هنری، اجتماعی و دینی شده ایم و این خسارت ها بسیار مشهود و قابل لمس است.

فارسیجانی تأکید کرد: این بسیار دردآور است که ما بعد از گذشت ۴۰ سال از پیروزی انقلاب اسلامی با آرمان های حضرت امام (ره) زاویه پیدا کرده ایم؛ یکی از اهداف متعالی ایشان نجات مستضعفین و پیاده کردن اسلام ناب محمدی (ص) و تأمین آسایش و آرامش مردم ایران اسلامی بود. همه این ها در وصیت نامه الهی-سیاسی حضرت امام موجود است اما گویا ما دچار نوعی غفلت، خواب آلودگی و مسخ شدگی شده ایم و یادمان رفته که نسبت به آرمان های حضرت امام (ره) و خون پاک شهیدان میهن مان چه وظایفی داریم.

این سینماگر تصریح کرد: همه ما امروزه نیازمندیم یک بار دیگر وصیت نامه حضرت امام را به بهانه سی امین سالگرد عروج ملکوتی ایشان بازخوانی کنیم و فرمایشات ایشان را با آنچه امروز شاهد آن هستیم تطبیق دهیم و از خداوند متعال مدد و یاری بطلبیم که هر نوع کجی و انحرافی در کارمان است اصلاح شود و به راه راست هدایت شویم.

مدیرکل سابق مطالعات و توسعه دانش و مهارت‌ های سینمایی سازمان سینمایی یادآور شد: بنده پیش از این در کتاب «منشور سینما» یکی از آرمان های متعالی حضرت امام (ره) را که داشتن سینمایی اسلامی و انقلابی در کشور بود برجسته کردم و سعی کردم سخنان ایشان را درباره سینما به صورت منظم در این کتاب گردآوری کنم. بنده تمام تلاش خود را به کار بردم تا بازخوانی این کتاب کمک جدی کند تا ما بتوانیم امروزه پس از گذشت سال ها از وقوع انقلاب اسلامی بار دیگر به دیدگاه حضرت امام (ره) در سینما و به طور کل عرصه فرهنگ و هنر نزدیک شویم.

وی در همین راستا خاطرنشان کرد: حضرت امام (ره) جمله ای معروف دارند با این مضمون که «هنر تعالی بخش انسان است و همه انسان ها به هنر احتیاج دارند و هنر ذاتی قدسی و ملکوتی دارد» اما اسفا و وا اسفا که امروزه هیچ نشانی از تعالی بخشی انسان و قدسی بودن روح انسانی در آثار سینمایی ما دیده نمی شود و عجیب تر از همه آن است که ما از این اتفاقات دردآور شرم زده و ناراحت نمی شویم و دردمان نمی آید! متأسفانه حتی علیرغم اینکه بسیاری از هنرمندان انقلابی و دغدغه مند بارها از مسئولان سینمایی برای بی توجهی های شان به سینمای ارزشی انتقاد می کنند باز هم هیچ گوش شنوایی در میان مدیران وجود ندارد و کسی صدای حقانیت آن ها را نمی شنود!

فارسیجانی متذکر شد: بنده بار دیگر تأکید می کنم که بهترین اتفاق در سالگرد رحلت ایشان این است که ما به اهداف و آرمان های انقلاب و نظام اسلامی و ایشان رجوع کنیم و از خطاهایی که تا به امروز مرتکب آن شده ایم توبه کرده و با خداوند متعال عهد ببندیم که تا سال آینده تمام تلاش و توان مان را به کار بگیریم که بر اساس فرمایشات حضرت امام (ره) و آرمان ها و مقاصد ایشان عرصه فرهنگی و هنری و بالاخص سینمای کشور را به پیش ببریم.

نویسنده کتاب «منشور سینما» در همین راستا تصریح کرد: ما باید با خودمان رو راست باشیم؛ تاج گل گذاشتن بر مرقد مطهر و مبارک ایشان توسط برخی افراد صوری و ظاهری است چرا که آن ها در باطن هیچ احترامی به آرمان ها و اندیشه های ایشان نمی گذارند خروجی کارشان آثاری است که هیچ گونه سنخیت و قرابتی با فرهنگ و نظام اسلامی ما ندارد. ما امروزه در این شرایط خطیر و حساس موظفیم تا پاسدار خون شهدا و حضرت امام (ره) باشیم، هنرمندان امروزه موظف هستند با تأسی از فرمایشات رهبر فرزانه انقلاب که شاگرد خلف حضرت امام (ره) هستند عرصه فرهنگ و هنر را به بهترین شکل بر اساس اهداف و آرمان های انقلابی به پیش ببرند تا بتوانیم در این حوزه به رستگاری برسیم.

وی در پاسخ به سوأل خبرنگار سینماپرس مبنی بر اینکه چرا سینمای ما امروزه به جایی رسیده که در آن رسما سکس کلامی و برخی حرکات شنیع و جلف وجود دارد در صورتی که سینمای اسلامی نباید نشانی از این حرکات و دیالوگ های مشمئزکننده داشته باشد و اینکه آیا به عقیده شما مدیران سینمایی با حمایت از تولید این نوع آثار به انقلاب اسلامی و ارزش ها و آرمان های آن دهن کجی می کنند یا خیر اظهار داشت: بنده معتقدم ما از تزکیه نفس و درون پاک خود غافل شده ایم و آنچه امروزه درون ما موج می زند بی تقوایی است و بس! در واقع غفلت از خودمان باعث شده تا از بزرگان دین فاصله بگیریم و دچار نفاق درونی و بیرونی شویم. ما در ظاهر می گوییم با انقلاب اسلامی هستیم اما در باطن مان اصلا کششی به انقلاب نداریم. از این رو بنده معتقدم ما امروز بیش از هر زمان دیگری نیاز به تذهیب نفس خود داریم.

فارسیجانی ادامه داد: از سوی دیگر تلاش دشمنان بیرونی و جنگ نرم همه جانبه دشمنان نظام و انقلاب اسلامی هم طبق فرمایشات مقام معظم رهبری باعث ولنگاری فرهنگی در جامعه شده و دیگر دغدغه های فرمانده انقلاب و اسلام در عرصه فرهنگی جایگاهی ندارد. ما امروز نیازمند آن هستیم تا هر مدیری مجموعه خودش را بازنگری کند، تکلیف یک بار برای همیشه باید روشن شود، یک مدیر باید این منش را داشته باشد که اگر خودش را شایسته جایگاهش نمی داند از سر راه کنار برود. ما امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند آن هستیم که عرصه مدیریت فرهنگی و هنری کشور به دست مدیران انقلابی و ارزشی سپرده شود.

این هنرمند خاطرنشان کرد: از سوی دیگر این وظیفه یکایک ما است که مطالبه گری از مسئولان فرهنگی و هنری را قطع نکنیم و مرتب به آن ها گوشزد کنیم که باید به سمت و سوی آرمان های انقلابی و اسلامی برگردند، همان آرمان هایی که به خاطر آن امروزه به این پست ها و مقام ها رسیده اند. ما بیش از این نباید اجازه دهیم که هنر انقلاب اسلامی دستخوش بی توجهی شود.

فارسیجانی در خاتمه این گفتگو با انتقاد شدید از روحیه تاجر مسلکانه برخی از مدیران سینمایی طی سال های اخیر که سینما را تنها محلی برای کسب درآمد و بیزینس قلمداد کرده اند تصریح کرد: سینما باید جایگاهی برای ترویج ارزش های انقلاب باشد نه محلی برای تجارت! ما در سینمای مان نیاز به فیلم هایی ندرایم که صرفا برای تجارت ساخته شده اند و نباید در سینمای ایران اسلامی چنین فیلم هایی تولید شوند. سینما باید جایگاهی برای ترویج ارزش های انقلاب و اسلام ناب محمدی (ص) باشد نه محلی برای گیشه و درآمد! همین ها است که هنرهفتم را از حالت قدسی و معنوی خود خارج کرده و باعث شده تا ما از ارزش ها و آرمان های انقلاب فاصله بگیریم. سینمای گیشه ای امروز ما چه تفاوتی با سینمای مبتذل و بی ارزش هالیوود دارد که در آن برخی افراد تنها به فکر تجارت و بیزینس هستند؟ چرا ما باید مقلد و پیروی سینمای منحوس غرب و آمریکایی ها باشیم؟ کجای این اتفاق با ارزش ها و آرمان های انقلابی ما همخوانی دارد؟