وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: عموم فیلم های اکران شده در ماه مبارک رمضان در ساختار و محتوا دچار مشکل بودند؛ چه کارگردان هایی که نخستین کارشان بود و چه کسانی که با یاری حرفه ای ها فیلم های شان را ساخته بودند، هیچکدام حرفی برای گفتن نداشتند، آثار این افراد نه دارای پرداخت مناسب داستانی و ساختار هنری و سینمایی استاندارد بودند و نه هیچ نگرش عمیقی پشت تولید آن ها قرار داشت.

آذین ادامه داد: در واقع استاندارد نبودن فیلم ها و بکر نبودن موضوعات و آماتوری بودن ساختار سینمایی و نگرش سطحی فیلمسازان به مسائل انسانی، خانوادگی و اجتماعی سبب شده تا فیلم ها نتوانند مورد توجه قرار بگیرند و افزون بر این موارد ترفندهای مافیا برای جلوگیری از فیلم های یاران خود و حفظ آن ها برای فصل های مناسب سینمایی و روزه دار بودن مردم در کنار کمبود اوقات فراغت و پر کردن ساعات حضور مردم در خانه ها توسط تلویزیون با سریال های رمضانی از جمله عواملی بودند که ناموفق بودن فیلم های اکران رمضان را شکل بخشیدند.

این منتقد سینما با اشاره به اینکه برخی مدیران سینمایی با حرف های شان می خواهند اوضاع سینما را گل و بلبل نشان دهند اظهار داشت: حرف امثال داروغه زاده، فرافکنی و شعار و سرپوش گذاشتن بر انحراف ها و کجروی های سازمان اشتباهی سینمایی است به عبارتی این سازمان که روزهای فروپاشی خود را سپری می کند برای نمایش کاذب سرپا بودن خود از طریق عوامل خود به هر اغواگری دست می زند لذا صحبت ها و برنامه های فانتزی گونه دست اندرکاران سازمان اشتباهی به ویژه انتظامی و داروغه زاده صرفاً برای فریب افکارعمومی و اغوا کردن سینماگران است چرا که اوضاع سینما روز به روز خراب تر شده و به موازات آن خانه نشینی هنرمندان حرفه ای و ناامیدی سینماگران جوان افزایش یافته است از همین رو است که متولیان سازمان یاد شده برای جلوگیری از فروپاشی این سازمان اقدامات توهم آمیز و دور از واقعی جدیدی را در عرصه سینما شکل داده اند که در واقع دیکته های نوشته شده باند مافیا و قبیله پولشویان است که باید توسط دوستان آن ها در سازمان اشتباهی اجرایی شود.

آذین تأکید کرد: به همین دلایل است که همچنان باند مافیا در سینما یکه تازی می کند و شوراهای ریز و درشت نمایشی برای نمایش دروغین قدرت ستاد فرماندهی سینما یعنی سازمان در حال نابودی سینمایی به شعارگویی در رسانه ها و تشکیل نشست های خبری بی محتوا متوسل می شوند و در این میان چنانچه فیلم مناسبی تولید و اکران شود باید دانست که این رخداد هیچ ارتباطی با برنامه های غلط نامدیران سینما ندارد و حاصل همت و کوشش خود فیلمسازان است. فیلمسوزی ماه رمضان روی دیگر سکه نامدیریتی سینما و قلدری های مافیا برای حفظ صندلی و قدرت در سینما است.

وی خاطرنشان کرد: افسوس که خانه فرهنگ و هنر و سینمای کشور از پای بست ویران است وسال ها است که سیاست، تجارت، تزویر وسرمایه خوران و مافیا و پولشویان، جای هنر و اندیشه، اخلاق و معرفت و هنرمندان سلامت اندیش و توانا را در فضای فرهنگ و سینما، قبضه کرده و با تولیدات ضد فرهنگی و ضد ملی و ترویج ابتذال با تیشه سرمایه و زور و اغواگری به جان ریشه های فرهنگ ایران زمین افتاده اند.

اذین با بیان اینکه ماه انسان ساز رمضان از جمله ایامی است که به دلیل ناکارآمدی و نامدیریتی نامدیران سینما و نفود مافیا به فصل فیلمسوزی معروف شده است تصریح کرد: در این فصل اغلب معمولی ترین فیلم ها اکران می شود تا فصل های پرفروش سینما، همچنان در اختیار باندهای مافیا و پولشویان و عوامل آن ها در بخش مدیریت سینما بماند. در رمضان امسال ۶ فیلم جدید اکران شده اند. ۴ فیلم تجربی و آماتوری از ۴ کارگردان خانم که گرچه نمایانگر پیوستن افراد تازه به بازارمکاره سینما و همت سازندگان شان درشرایط نامناسب و ناعادلانه تولید و اکران و شوق فیلمسازی است، ولی فیلم های شان ازمنظر ساختار و پرداخت  هنری و گزینش و چینش مناسب داستانی، بامشکلات فراوان روبرو است.

این مدرس سینمای کشور ادامه داد: درواقع تولید این فیلم ها به کار بیشتر، مشاوره و حضورحرفه ای ها نیازمند بوده است. این فیلم ها عبارت اند از «خانه دیگری» به کارگردانی بهنوش صادقی، «تولدت مبارک» به کارگردانی سمیه زارعی نژاد، «نبات» به کارگردانی پگاه ارضی، «وکیل مدافع» به کارگردانی سلما بابایی و ۲ فیلم دیگر اکران رمضان را مهدی نادری با نام «سامورایی در برلین» و محسن عبدالوهاب به نام «به دنیا آمدن» ساخته اند که اولی یک فیلم زیر متوسط تجارتی و گیشه ای و دومی اثری با محتوایی قابل تامل و کارگردانی جمع وجور است، بااین حال هیچ کدام از این فیلم ها شانس استقبال مناسب را ندارند.

وی در پایان این گفتگو افزود: این فصل با این بضاعت اندک سینمایی، بی خیالی نامدیران و ترفندها و زیاده خواهی های مافیا و قبیله پولشویان، کم مشتری بودن سینماها و آشفتگی روز افزون اکران، جزفیلمسوزی و بربادرفتن سرمایه سازندگان آن ها نتیجه ای ندارد و از سوی دیگر آنقدر سطح فیلم های اکران شده ضعیف است که نمی توان به صورت مجزا روی آن ها نقدی داشت!