به گزارش سینماپرس، سومین نشست شورای راهبری رویداد رویازی درباره نقاط قوت و ضعف دوره اول و چگونگی برگزاری دوره دوم آن یکشنبه ۱۹ خرداد برگزار شد.

در این نشست سیدامیر آقایی رئیس کارگروه توسعه معاونت علمی فناوری ریاست جمهوری، احسان کاوه مدیر مرکز تلویزیون و انیمیشن حوزه هنری، محمدرضا کریمی صارمی مدیر کل سینمایی و تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، امیرمحمد دهستانی معاون انیمیشن مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، علی کاشفی‌پور مدیر مرکز حوزه هنری دیجیتال، علی نوری اسکویی عضو هیات مدیره انجمن صنفی کارگری انیمیشن، محمد حق شناس نماینده تامین برنامه‌های خارجی سازمان صدا و سیما و محمدرحیم لیوانی رئیس مرکز پویانمایی صبا حضور داشتند و هرکدام نقطه نظرات خود را درباره این رویداد بیان کردند.

سیدامیر آقایی در ابتدای این جلسه با تاکید بر مثبت بودن برگزاری این رویداد از دید تولیدکنندگان گفت: تیم‌هایی که در این رویداد ثبت‌نام کردند، بعد از کارگاه‌های آموزشی اولیه به کمبود آگاهی خود در زمینه پیچ کردن پی بردند و نیازشان در زمینه برقراری ارتباط اولیه با سرمایه‌گذار از طریق پیچینگ را کشف کردند. ما نیز باید سعی کنیم که امسال به این نیاز جواب بهتری بدهیم و ساختار مناسب‌تری را برای آن طراحی کنیم تا ادبیات پیچ کردن در تیم‌های انیمیشن‌ساز جا بیافتد و همه با اصول این کار آشنا شوند.

احسان کاوه نیز صحبت‌هایش را با گزارشی آماری از دوره اول این رویداد آغاز کرد و افزود: از میان بیش از ۱۱۰ طرح ثبت‌نام شده در رویازی، ۱۵ طرح به پیچ نهایی راه پیدا کردند که از این تعداد، ۷ طرح از تهران و ۸ طرح از شهرستان‌های سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، یزد، چهارمحال و بختیاری، قم، کرمان و همدان حضور داشتند.

وی عنوان کرد: ما از همان ابتدا به دنبال ایجاد عدالت بودیم و سعی کردیم که با رویازی این عدالت را بین تمام گروه‌های شرکت‌کننده برقرار کنیم. آثار نهایی حاضر در رویازی با سرمایه‌گذارهای مختلفی شروع به مذاکره کردند اما به دلیل مصادف شدن با ایام نوروز و پس از آن ماه رمضان، روند ارتباطات کند شد که همین امر باعث شد به این نتیجه برسیم که شاید در دوره جدید، زمانبندی برگزاری رویداد متفاوت باشد.

محمدرضا کریمی صارمی نیز با اعلام اینکه این رویداد در کنار بازار جشنواره به گرم‌تر شدن تنور یازدهمین دوره جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران کمک کرد، گفت: رویازی یک اتفاق خیلی خوب بود؛ اتفاقی که شاید در روز اول که دور هم جمع شدیم، فکر نمی‌کردیم به این خوبی پیش برود و نتیجه امیدوارکننده‌ای داشته باشد.

وی افزود: شروع هر کاری نقاط ضعف و قدرتی دارد. ما از یک دوران سنتی وارد یک دوران صنعتی شدیم و این خیلی سخت است که ما بخواهیم دوستان سازنده را متقاعد کنیم که برای ایده و طرح فیلم، صرفاً با یک ورق کاغذ جلو نیایند و برای قدم به قدم طرح شان، برنامه‌ریزی کنند. امیدوارم رویازی به نسل آینده که در این رشته تحصیل کردند، می‌خواهند از این طریق امرار معاش کنند و به صنعتی شدن انیمیشن فکر می‌کنند، کمک کند و درها را به رویشان باز کند.

امیرمحمد دهستانی به نقاط ضعف این رویداد پرداخت و درباره سرمایه‌گذاران دولتی حاضر در رویازی گفت: با وجود اینکه به نظر می‌رسید رویازی روی این موضوع کار کرده بود، ولی نتوانست ارتباط خوب و پایداری بین سازمان‌های دولتی و تولیدکنندگان انیمیشن ایجاد کند.

وی افزود: سازمان‌های دولتی بودجه خیلی زیادی دارند و در طرف مقابل انیمیشن هم قدرت زیادی برای بیان موضوعات مختلف و انتقال مفاهیم دارد. به نظرم باید تمرکز بیشتری در این حوزه داشته باشیم و این سازمان‌ها را مجاب کنیم که بودجه هنگفتی را که دارند در زمینه کارهای فرهنگی هزینه کنند، در همه جای دنیا بودجه فرهنگی بسیار بالاست و به این بخش توجه ویژه‌ای می‌شود.

علی نوری اسکوئی در ادامه این صحبت‌ها ضمن قدردانی از انرژی زیادی که برگزارکنندگان رویازی بدون چشمداشت مالی صرف این رویداد کردند، اضافه کرد: در رویازی بیشتر انرژی روی حوزه تولید و تولیدکنندگان انیمیشن گذاشته شد، درحالی که اگر بخواهیم تعریفی منطقی از پیچینگ داشته باشیم، پنجاه درصد ماجرا به گسترش بازار مربوط می‌شود.

وی ادامه داد: مثلاً رویازی دوره‌های مربی‌گری منتورشیپ پیچینگ برای تولیدکنندگان داشت، ولی آیا دوره‌های آموزشی و کارگاه‌های خاص برای سرمایه‌گذاران برگزار شد که آنها هم با این قضیه بهتر آشنا شوند و با یک توازن به مقوله پیچینگ ورود کنند؟ رویازی در دوره اول سمت تولیدکنندگان انرژی بیشتری گذاشت و سمت سرمایه‌گذاران کار کمتری کرد و فکر می‌کنم که در دوره بعد باید روی این مسئله تمرکز بیشتری داشته باشد.

علی کاشفی پور هم در همین راستا عنوان کرد: همانطور که تولیدکنندگا ن نیاز دارند سرمایه جذب کنند، در آن سمت هم باید به انگیزه و نیاز سرمایه‌گذاران فکر شود. ما باید رفتار سنتی را کنار بگذاریم و فراتر از دستگاه‌های عمومی و دولتی، به دنبال سرمایه‌گذار خصوصی برویم. باید انواع سرمایه‌گذارانی را که می‌توانند وارد این عرصه شوند، بسنجیم و دسته‌بندی کنیم و بعد همانطور که در سمت تولیدکنندگان آماده‌سازی انجام می‌دهیم، در طرف سرمایه‌گذاران هم این اتفاق را رقم بزنیم.

محمد حق‌شناس نیز با نگاهی کلی به دوره اول رویازی، درباره چگونگی برگزاری دوره دوم این رویداد گفت: رویازی در دوره اول بهره‌وری ساختار تولید در انیمیشن ایران را بهتر کرد، در حالی که رفتار موجود در ساختار تولید انیمیشن ایران همچنان تغییر نکرده است. باید حتماً بخش خصوصی به انیمیشن ورود کند و علاوه بر بخش خصوصی داخلی، باید بخش بین‌الملل را نیز فعال کرد، چون راه تغییر اصلی در ساختار انیمیشن کشور، ورود بخش بین‌الملل است و این مسیر باعث رشد تولید ما خواهد شد.

محمدرحیم لیوانی هم در رابطه با دوره اول این رویداد اظهار: رویازی ۹۷ نقطه شروع کار بود و گذاشتن یک نقطه شروع نیاز به شجاعت دارد، اما همانطور که دوستان اشاره کردند پیچینگ باید زمینه برای حضور سرمایه‌گذار جدید فراهم کند.