به گزارش سینماپرس، کاخ جشنواره، یکی از نمادهای همه رویدادهای سینمایی و محل رویارویی خبرنگاران و سینماگران است. جشنواره ونیز به عنوان قدیمی ترین جشنواره با این سبک، از دهه نخست قرن بیستم در کاخ‌های تاریخی ایتالیا نظیر قصر دوک ونیز برگزار شده است. کاخ جشنواره و کنگره کن هر ساله میزبان جشنواره کن است و در اکران کاخ همه طیف‌ها از خبرنگار و سینماگر تا مدعوین دبیر جشنواره کن حضور دارند. جشنواره فیلم برلین در کاخ موزه هنری مارتین گروپیوس بائو برگزار می‌شود و اساساً محوریت این رویداد همین کاخ موزه است.

کاخ جشنواره‌های کن، برلین و ونیز

با وجود آنکه نزدیک چهار دهه از عمر جشنواره فیلم فجر در ایران می‌گذرد، این رویداد به عنوان مهم‌ترین و پرمخاطب‌ترین رویداد فرهنگی کشور، بر خلاف دیگر رویدادهای مشابه فاقد یک محل ثابت است. روزگاری این رویداد در سالن‌های سینما پراکنده بود و در نهایت در دولت احمدی نژاد، از نماد برج میلاد وام گرفته شد و مجموعه فرهنگی برج میلاد، میزبان کاخ جشنواره بود و این رویه در سال‌های مدیریت حجت الله ایوبی در دولت روحانی نیز تداوم یافت؛ اما با روی کار آمدن حیدریان این روند از هم پاشید و جشنواره فجر، فاقد کاخ گشت و به این بلاتکلیفی دامن زده شد.

هرچند شنیده‌ها حکایت از آن داشت که برخی تهیه کنندگان و کارگردان‌ها نسبت به تماشای فیلم‌شان به صورت همزمان توسط قریب به دو هزار تن در یک سالن وحشت داشتند و فشار آنها باعث برهم خوردن تمرکز و مانع تداوم برگزاری باشکوه جشنواره فجر در برج میلاد شد، مسئولان بهانه‌های دیگری نظیر استاندارد نبودن پرده سالن برج میلاد یا عدم امکان مدیریت ورود و خروج مدعوین و نظایر اینها را مطرح می‌کردند. چه پیش از میزبانی برج میلاد و چه چند سال اخیر که شاهد میزبانی پرانتقاد سینماملت بودیم، همواره بحث «کاخ جشنواره» مطرح شده اما اراده‌ای در این زمینه مشاهده نشده است.

یکی از اقدامات مؤثری که در دوره کنونی مدیریت سازمان سینمایی تا پایان دولت کنونی قابل تحقق است، احداث کاخ جشنواره سینمای ایران است؛ اقدامی که شاید در گذشته با طرح موضوع عدم تأمین منابع مالی دور از تصور بود؛ اما اکنون در سایه ادغام‌ها و کوچک‌سازی سازمان سینمایی و متروکه شدن برخی ساختمان‌های ارزشمند تحت تملک سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد از جمله ساختمان مؤسسه رسانه‌های تصویری به سرعت قابل تحقق است.

کافی است شهرداری تهران اندکی همکاری داشته باشد و از میان املاک بزرگ فراوانی که در دل تهران (و نه اطراف آن) دارد که می‌تواند به عنوان زمین لازم برای احداث کاخ جشنواره اختصاص دهد، یک زمین را در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار دهد و گام اصلی را بردارد. از طرف دیگر، با توجه به ادغام مؤسسه رسانه‌های تصویری در دیگر مؤسسات سازمان سینمایی و تخلیه کامل ساختمان گرانقیمت این مؤسسه در خیابان ولیعصر نرسیده به توانیر ـ که ارزش آن بیش از صد میلیارد تومان تخمین زده می‌شود ـ می‌توان با فروش این بنای ارزشمند و تأمین سرمایه احداث کاخ جشنواره، این اقدام مهم را نه تنها به سرعت عملیاتی کرد، بلکه در دوره‌ای دو تا سه ساله به سرانجام رساند.

شبیه این پروژه در سینما آزادی رخ داد و حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، زمین سینما آزادی را که بر اثر آتش سوزی از دور خارج شده بود، تأمین کرد و شهرداری بنای سینما آزادی را ساخت و در نهایت ساختمان مدرن کنونی سینما آزادی پس از احداث در تملک مشترک این دو نهاد قرار گرفت. رئیس کنونی سازمان سینمایی الزاماً نباید روبان افتتاح کاخ جشنواره‌های سینمایی را ببرد و همین که پروژه رسمیت یابد و کنلگ کار زده شود و عملیات برای درصدی پیش برود، به نام بانی‌اش ثبت خواهد شد؛ هرچند با توجه به ارزش ساختمان متروک مؤسسه رسانه‌های تصویری می‌توان امیدوار بود حتی در دوره انتظامی شاهد افتتاح کاخ جشنواره سینمای ایران باشیم.

*تابناک