به گزارش سینماپرس اهم اظهارات شرکت کنندگان در میز رسانه سی و سومین قسمت برنامه سینمایی «هفت» در ذیل این مطلب گردآوری شده است.

سیدرضا منتظری در خصوص جشن خانه سینما گفت: مهمترین مسأله جشن خانه سینما سوای جوایزی که اهدا می شود، جنجال های رسانه ای که برای آن وجود دارد، سلبریتی هایی که جایزه می گیرند و مردم آن ها را دوست دارند و... این است که سال ها است سایه ای از سیاست زدگی بر سر این جشن هست. بنده امشب شخصاً شوکه شدم که چرا برخی چهره های مطرح در این مراسم حضور داشتند و یا از آن ها نام برده شد و مجری مراسم اصرار داشت که مورد تشویق قرار بگیرند که البته این افراد هیچ گونه ارتباطی با سینمای ایران نداشته و ندارند! این جای سوأل است که چرا باید در جشن تماماً صنفی اهالی سینما حضور چنین افرادی پررنگ شود؟ مگر این جشن برای برگزیدن برترین های سینمای کشور نیست؟

از سوی دیگر متأسفانه پیروی آنکه برخی از سینماگران و سلبریتی ها عادت کرده اند در مسائلی که راجع به آن هیچ تخصصی ندارند اظهارنظر و دخالت کنند و همیشه خود را در مسائل اجتماعی و سیاسی و... صاحب نظر می دانند، امشب در جشن خانه سینما بعضاً پشت تریبون حرف هایی بیان شد که پر از شائبه است! سوأل بنده این است که چرا نظارتی بر روند برگزاری این جشن از سوی نهادهای ناظر بر عملکرد دستگاه های فرهنگی وجود ندارد؟ وزارت ارشاد و کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی چرا نسبت به این اتفاقات ورود پیدا نمی کنند و جلوی این پدیده شوم را نمی گیرند؟ متأسفانه حاشیه در مورد خانه سینما همواره پررنگ تر از متن است. بنده به عنوان یک رسانه ای شعار اخلاق مداری و عدالت طلبی را سرلوحه کار خود قرار داده ام و خود را موظف می دانم که واقعیت ها و حقایق را بیان کنم، اگر بنده قرار باشد در قبال آنچه به نظرم اشتباه است سکوت کنم که دیگر اسمم رسانه ای نیست! بنده معتقدم همه اهالی رسانه باید در خصوص این اتفاقات پرسشگر باشند و این وظیفه مسئولان است که پاسخ دهند چرا باید در جشن خانه سینما چنین اتفاقاتی رخ دهد؟

پژمان کریمی نیز در همین راستا اظهار داشت: برخی دوستان خانه سینما شعار جدایی هنر از سیاست می دهند و می گویند سینما ایدئولوژیک نیست! حالا همان ها جشنی می گیرند که قرار است صنفی باشد، بعد جایزه می گیرند و می گویند ای کاش هیچ فعال مدنی در زندان نباشد. مگر شما قاضی هستید؟ پرونده آن ها را دیده اید؟ چرا از جاسوس دفاع می کنید؟ کسی که ۲ کتاب سیاسی نخوانده می آید و می گوید ای کاش هیچ عکاسی در زندان نباشد! آن کسی که شما به عنوان عکاس از او یاد می کنید توسط نهاد نظارتی دستگیر شده و جرمش هم مشخص است. این ها افرادی هستند که احساسی نظر می دهند. بنده این ها را مقصر نمی دانم، مقصر بالادستی ها هستند. کسی که اسم خود را مدیر جمهوری اسلامی گذاشته سر سفره نظام نشسته و عنوان مدیر را یدک می کشد و شورای رتبه بندی تشکیل می دهد و به محکوم حکم حضور در شورا می دهد. مگر در این مملکت قحط الرجال است که به کسی که زندان رفته و دادگاه صالحه او را محکوم کرده حکم می دهید!؟ آقای وزیر یک حرکتی کنید. شما اصلاً می دانید در زیرمجموعه تان چه چیز می گذرد؟ این جشنواره صنفی است، چرا آدمی را دعوت می کنید که به رسانه ملی دهن کجی کنید؟ شما که همه زندگی تان از رسانه ملی است. شما از حامی بهاییت در این جشن تعریف می کنید؟ کسی که با شاعر ملحد و خواننده کاباره ای عکس یادگاری می گیرد؟ فون تریه چند سال قبل در جشنواره کن به خاطر اظهارنظر راجع به رژیم صهیونیستی بیچاره شد، چرا باید سینماگران ما راجع به هر مسأله ای اظهارنظر کنند؟

در بخش دیگری از این گفتگو منتظری در خصوص گروه سینمایی «هنر و تجربه» اظهار داشت: این گروه سینمایی از بدو تأسیس اش مورد انتقاد اکثریت اهالی سینما بوده و هنوز هم هست! بگذریم از تعدادی افراد که فیلم های شان طی این سال ها در این گروه اکران شده و پولی بابت آن دریافت کرده اند و به یک باره تغییر موضع داده و حامی این جریان شده اند! از همان ابتدا هم منتقدان به این گروه سوألی داشتند که هیچ وقت پاسخ داده نشد، اینکه چه دلیلی وجود داشت برای تأسیس این گروه؟ گروهی که فیلم هایش با اقبال مواجه نمی شوند و مردم نشان داده اند که تمایلی برای تماشای فیلم های آن ندارند؟ چه اهداف فرهنگی و یا سیاسی پشت تأسیس این گروه سینمایی وجود دارد؟

منتظری در پاسخ به سوأل لطیفی در خصوص اینکه نگاه شما به این گروه سینمایی توأم با خوش بینی است یا بدبینی اظهار داشت: دیدگاه بنده نسبت به این گروه سینمایی توأم با بدبینی بوده، هست و خواهد بود! من هیچ وقت هضم نکردم که چرا این گروه تأسیس شده؟ دستاورد این گروه برای رشد و اعتلای سینمای کشور چه چیزی بوده است؟ این گروه چه در چرخه اقتصادی و یا رشد فرهنگی و هنری چه چیزی به سینمای ایران اضافه کرده؟

سپس کریمی نیز در این خصوص گفت: خیلی ها معتقدند این گروه دولتی است اما بنده تأکید دارم که این گروه خصوصی است اما یک تفاوتی با سایر موسسات خصوصی دارد و آن هم این است که مسئولان آن از بودجه دولتی ارتزاق می کنند. این گروه سینمایی برگرفته از سینمای فرانسه و تقلید ظاهری از آن است. آقای ایوبی رئیس پیشین سازمان سینمایی از آنجا که تحصیل کرده فرانسه بودند این گروه را برپا کردند. همانطور که آقای منتظری اشاره کردند این گروه سینمایی هیچ وقت موفق نبوده اما برای برخی افراد خاص موفق بوده است چون در جهت ترویج سینمای شبه روشنفکری گام برداشته؛ سوأل مهم من این است که چرا هیچ گاه درآمدهای این گروه سینمایی اعلام نمی شود؟

منتظری در ادامه این برنامه اظهار داشت: وقتی هیچ وقت شفاف سازی های ما در سینما اصولی نبوده و همیشه شفاف سازی ها پر از شائبه بوده معلوم است که درآمدها هم به درستی اعلام نشود. در شفاف سازی ها یک سری ردیف بودجه ها به صورت کلی و تیتروار ردیف می شوند و در نهایت متوجه نمی شویم که ریز بودجه ها در کجا خرج شده است. یک نمونه این شفاف سازی در خصوص همین نظام نامه رده بندی سنی است که پر از شائبه است! ۳۰ نفر در این شورا برگزیده شده اند که قرار است برای بیش از ۸۰ میلیون ایرانی تصمیم گیری کنند. روال معمول این است که هر وقت اسامی افرادی اعلام می شود رزومه ای از آن ها نیز در اختیار رسانه ها و مردم قرار بگیرد اما متأسفانه در خصوص این شورا چنین اتفاقی رخ نداده است. به غیر از تعدادی از افراد که شناخته شده و مورد وثوق اهالی سینما و رسانه هستند، اغلب افراد حاضر در این لیست شناخته شده نیستند و ما مرتباً در روزهای اخیر با این پرسش روبرو بودیم که عقبه فرهنگی و هنری، سابقه کاری و تحصیلات این افراد چیست؟ از سوی دیگر ما باید این را بدانیم که اجرایی شدن این نظام نامه رده بندی سنی باعث ایجاد یک سهل انگاری در سینما می شود. اگر قرار باشد از این پس هر فیلمی با یک درجه بندی سنی مشخص تولید و پخش شود چه نظارتی وجود دارد که کودکان و نوجوانان این فیلم ها را بعداً از طریق VOD ها و شبکه نمایش خانگی تماشا نکنند؟ چه کسی تضمین می دهد که مثلاً یک بچه ۸ ساله به تماشای یک فیلم مثبت ۱۶ سال ننشیند؟

لطیفی در این مورد اظهار داشت: من موافق این اتفاق هستم. ما سال ها است فیلم می سازیم و می گوییم سخیف بوده، حالا آیا این اطلاع رسانی بد است که تکلیف خانواده ها با فیلم ها روشن باشد؟

منتظری در پاسخ به این سوأل گفت: متأسفانه ما هیچ فرهنگ سازی برای عملی شدن این کار انجام نداده ایم و هیچ نظارتی وجود ندارد که این رده بندی سنی بتواند به شکل درست اجرایی شود.