به گزارش سینماپرس، کیوان امجدیان منتقد سینما، درباره پوشش نامناسب بازیگران و هنرمندان در مراسم‌های مختلف سینمایی و هنری به خبرنگاران جوان گفت: قواعد مملکت ما مشخص است، یکی از این قوانین شما را ملزم می‌کند که پوشش خود را متناسب با شرایط و مکان موجود مشخص کنید و نمی‌توانید مخالف آن قواعد پیش بروید و قاعدتا هرکسی از قانون تخطی کند باید با او برخورد شود اما این قانون باید ضمانت اجرایی داشته باشد و از آن مهمتر اینکه چقدر کار فرهنگی در این رابطه انجام داده ایم.

وی با بیان اینکه  رفتار هنرمند به عنوان الگوی جامعه  تاثیرات منفی ایجاد می کند، گفت: درشبکه نمایش خانگی چند سریال درباره حجاب و عفاف و ... ساختیم و روی پرده سینما چند فیلم داریم و پوشش بازیگران در آن‌ها چقدر متناسب با عرف مد نظر ما است؟

او افزود: سینماگران بیمه، فعالیت شغلی، خرج یومیه و... می‌خواهند، ولی الان سینما چه وضعی دارد؟ سینمای ما دو تکه شده که حدود چهل پنجاه نفر یکطرف هستند و سود کافی می‌برند و الباقی بیکار هستند. از سویی حدود بیست نفر مدیری که از ابتدای انقلاب مدیر بودند هنوز هستند و با تیم خودشان و کسانی که با آن‌ها مراوده دارند کار می‌کنند و بقیه را به حال خودشان رها کرده اند، بحثم این است اگر شما یک توقع بجایی هم دارید قبل از آن باید یک سری کارها را انجام دهید تا آن شخص آن قانون را رعایت کند.

این منتقد ادامه داد: کارکرد الان جشنواره‌ها و اکران‌های خصوصی عملا تبدیل به جایی شده که بازیگران حضور داشته باشند تا به چشم بیایند و نظرها را جلب کنند تا بتوانند یک کار بگیرند؛ معلوم است وقتی بستر کار فراهم نیست و فقط پانزده نفر کار می‌کنند بقیه دست به هر کاری می‌زنند تا بتوانند آن کار را انجام دهند که صد البته اشتباه است و باید با آن‌ها برخورد شود.

امجدیان درباره تاثیر این پوشش در جامعه بیان کرد: این موضوع دو بخش دارد، هرکدام از این بازیگران تعدادی فالوور و علاقه‌مند و الگو دارند و طبیعی است وقتی الگو کار غیرقانونی انجام دهد حرمتی شکسته می‌شود، حداقل برای کسانی که الگوهایشان آن آدم هستند، بخش بعدی تاثیر آن در سینماست که تاثیری متقابل دارد و باید به آن پرداخت، یک بخش پوشش و قانون‌هایی که سینماگر رعایت می‌کند و نمی‌کند به تولیدات بر می‌گردد و وقتی رعایت نمی‌شود بدترین نوع پوشش و نبود عفاف و حجاب را به دنبال دارد؛ آن‌هایی که رعایت می‌کنند چشمشان به دیگری است و عملکرد او را زیر نظر دارند. این همان چیزی است که باید حواسمان باشد تا این دوتا به هم پاسکاری نکنند. فیلم باعث می‌شود که پوشش‌ها نامتناسب شود و پوشش‌ها باعث می‌شود که فیلم‌ها منطقی و درست و قانونمند نباشد و این روال همینطوری تا بالا کج می‌رود.

این منتقد افزود: ببینیم در خارج از کشور و کسانی که می‌دانیم ضدیتشان با نظام محرز است تا چه حد کار فرهنگی می‌کنند، حتی با همین فضای مجازی و رسانه‌هایی که در اختیار دارند تا آنجایی که ممکن است سعی می‌کنند بگویند اگر فردی این بد پوششی  را انتخاب کند، روشنفکر اتلاق می‌شود. ما چقدر با تولیداتمان گفتیم این شکل از کار را به هم زدیم و گفتیم اینطور نیست.

او ادامه داد: اتفاقا ما می‌خواهیم از قانون دفاع کنیم و قطعا راحت‌تر از دفاع کردن از بی قانونی است، ولی می‌بینیم که یک پله عقب تر هستیم و تولیداتمان نمی‌تواند با این موضوع کسی را مجاب کند، اصلا مشکل اینجاست ما چند فیلم تولیدی که بتواند مخاطب را قانع کند که اگر پوشش مناسب انتخاب کند نه تنها چیز بدی نیست بلکه برای خود شما و جامعه بهتر است.

امجدیان گفت: با نصیحت چیزی درست نمی‌شود اگر چه خوب است، همه این‌ها نیاز به کار فرهنگی دارد که متاسفانه به شدت در آن ناتوان و کم کار یا اصلا نمی‌خواهیم انجام دهیم، لازمه کار فرهنگی این است که ما سینماگرها و هنرمندان طوری کار کرده باشیم که حرف ما را گوش دهند، اما انگار قرار نیست اتفاق بیفتد و پیچیده‌تر از این حرف هاست و اگر مراقبت‌ها صورت نگیرد سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.

او اضافه کرد: فکر می‌کنم یک تحول جدی در ساختار خانه سینما و سازمان سینمایی لازم است که به جای یک گروهی که همه ما آن‌ها را می‌شناسیم و از اول انقلاب تا الان در جایی هستند که خروجی شان به اینجا رسیده است؛ به نیروهای جوان‌تر اجازه فعالیت بدهیم نیروهایی که در یکسال اخیر نشان دادند می‌توانند کار کنند و تحولات جدی انجام دهند.

امجدیان در بخش پایانی صحبت‌های خود گفت:این چیزی که عرض کردم در مورد همه بازیگران نیست خیلی‌ها هم وجود دارند که با تمام سختی‌ها و بی عدالتی‌ها مقید به قانون هستند و خودشان را ملزم به این می‌دانند که قانون، شرع، عرف و احترام مردم را رعایت کنند. همه این‌هایی که می‌گوییم مربوط به جمع محدودی است که رها شده و باعث قانون شکنی و قانون گریزی شده اند و البته قابل اصلاح هستند.