به گزارش سینماپرس، سودآورترین و مطمئن‌ترین ژانر سینمای ایران که با چالش‌های کمتری در ممیزی مواجه می‌شود، همچنان و فعلاً کمدی است که معمولاً با دو ستاره و چند بازیگر و یک اجرای متوسط یا ضعیف ساخته می‌شود و تماشاگر خسته که برای گذراندن دو ساعت آرامش و چند خنده از ته دل به سینما می‌رود، به تماشایش می‌نشنید. این فیلم‌ها معمولاً با سرعت تولید و با توجه به نیاز گیشه، به سرعت به جلوی صف اکران می‌رسند و «خواب پول» نیز در چنین پروژه‌هایی اندک است.

برخی بازیگران پیش از این با دریافت دستمزد یک میلیاردی و یا کسب درصدی از فروش یا سود فیلم‌های سینمایی کمدی و یا شراکت در فیلم، سود قابل توجهی از این کمدی‌ها می‌بردند و گاهی تا چهار برابر کارگردان از قبل یک فیلم کمدی، سود کسب می‌کردند. هم فیلمساز و هم سایر عوامل با علم به نقش کلیدی این بازیگران با آنها همراه می‌کردند و علی‌رغم میل باطنی و ناچاراً زیر بار پرداخت چنین دستمزدهایی یا درصدی از فروش یا سود فیلم می‌رفتند.

از مهم‌ترین دلایلی که این بازی رایج شده این بود که کیفیت بازی هنرپیشه‌ها در سر صحنه‌ها مقداری به عملکرد خود آنها بستگی دارد و معمولاً بازیگری که در فروش پروژه کمدی سهیم باشد، دست به حرکاتی می‌زند که با دریافت دستمزد ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیونی از آن اجتناب می‌کند یا کمدی موقعیت را به نحو احسن اجرا نمی‌کند. به همین دلیل فیلمسازان با بازیگرانی که در گیشه به موفقیت پروژه کمک جدی می‌کنند تا جای ممکن همراهی می‌کنند و در مواردی دستمزد این بازیگران بیش از ۷۰ درصد کل بودجه یک پروژه را شامل می‌شود.

اکنون مطلع شدیم برخی از بازیگران سینمای ایران که از چنین ظرفیتی برخوردارند، مستقیماً در مقام تهیه کننده و یا غیرمستقیم و در مقام سرمایه گذار قصد ورود جدی به تولید فیلم‌های دارای ظرفیت فروش بالا به ویژه در ژانر کمدی دارند. این بازیگران که خود را عامل فروش می‌دانند، این تصور را دارند که کل تیم تولید از جمله کارگردان را همچون کارمند استخدام کنند و تمامی درآمد پروژه را شخصاً به دست آورند و برای فروش بیشتر نیز از ظرفیت بالقوه‌شان استفاده کنند.

در همین راستا «تابناک» مطلع شد یکی از سوپراستارهای سینمای ایران که به واسطه چهره‌اش مشهور است، از شماری از فیلمنامه‌نویسان فیلمنامه‌های کمدی دریافت کرده و در حال مطالعه آنها است و همزمان با برخی فیلمسازان نیز هم‌صحبت شده تا برای کارگردانی یکی از آنها را به خدمت بگیرد. این رویه در سال‌های پیش از انقلاب مرسوم بود و برخی بازیگران تولید پروژه‌ها را به دست می‌گرفتند سود پروژه را شخصاً به دست می‌آوردند و حتی صاحب سالن سینما نیز بودند و در سال‌های پس از انقلاب نیز برخی بازیگران سفارش‌دهنده‌ها پروژه‌ها به کارگردان‌ها بوده‌اند که تقریباً همه سفارش‌ها شکست خورد.

*تابناک