کارگردان فیلم سینمایی «ب-۱۲» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: من نمی دانم وقتی جشنواره کودک و نوجوان عاری از هر دستاوردی است و سینمای کودک و نوجوان در بدترین شرایط به سر می برد چرا باید بودجه های آنچنانی برای جشنواره مصرف شود؟ چرا باید برای یک افتتاحیه و اختتامیه جشنواره ارقام هنگفتی از جیب بیت المال هدر برود؟ چرا بودجه های نجومی به هیأت ها انتخاب و داوری داده می شود؟ برای کدام فیلم و چه دستاوردی هزینه های هنگفت صرف تبلیغات می شود؟

وی با بیان اینکه جشنواره فیلم کودک و نوجوان یادآور ضرب المثل معروف «آفتابه لگن هفت دست ولی شام و نهار هیچی» است تصریح کرد: کجای این بریز و بپاش های نجومی با اقتصاد مقاومتی و صرفه جویی اقتصادی سنخیت دارد؟

نیاز خاطرنشان کرد: آقایان جشنواره ای برگزار می کنند که از درون تهی است چرا که سیاستی که سال ها است برای سینمای کودک و نوجوان ترسیم شده عین بی سیاستی است. دست هایی در کار است که سینمای کودک و نوجوان اصلاً رشد نکند. این اتفاق در حالی است که زمانی سینمای ایران را در عرصه جهانی با فیلم های درخشان کودک و آثار بی نظیر مجید مجیدی، زنده یاد عباس کیارستمی و... می شناختند.

این سینماگر متذکر شد:  باندبازی، رانت خواری و فساد در سینمای کودک و نوجوان بیداد می کند. سیستم سینمای کودک بسیار فاسد است. ما حتی اکران مناسب برای فیلم هایی که با هزار زحمت تولید می شوند نداریم. هیچ سیاست گذاری درستی در این سینما نمی شود و جشنواره فیلم کودک هیچ خروجی مناسبی ندارد. سوأل بنده این است در زمانه ای که فیلم کودک مناسب تولید نمی شود چرا باید هزینه های هنفگت برای برگزاری جشنواره صرف شود؟ ای کاش این جشنواره برگزار نشود و بودجه های آن با حمایت شهرداری ها صرف تولید سالن های سینما مختص فیلم های کودکان و نوجوانان شود و از تولید در این گونه سینمایی حمایت گردد.

کارگردان فیلم سینمایی «همسر دات کام» تأکید کرد: صرف این بودجه های هنگفت اجحاف در حق همه فیلمسازان کودک و مردم ایران است. بنده معتقدم هیچ یک از اعضای هیأت انتخاب، دبیران و... از سینماگران اصیل کودک نیستند، اصلاً معلوم نیست این ها چه کسانی هستند؟ اگر دغدغه سینمای کودک دارند چرا در طول سال برای رشد این گونه سینمایی هیچ کاری انجام نمی دهند؟

وی در پایان این گفتگو افزود: من به عنوان نویسنده و کارگردان و مدرس سینما و تئاتر به هیچ وجه سینمای کودک مورد تأییدم نیست و معتقدم ما در این سینما به سمت فروپاشی می رویم. کسانی که سینمای کودک را بدون رانت و به صورت شریف دنبال می کنند از وضعیت این سینما ناامید شده اند و هیچ کس هم نیست که به فریاد سینماگران و سینمای بی رمق و مهجور کودک و نوجوان برسد.