به گزارش سینماپرس، علی کشوری فرزند شهید خلبان احمد کشوری از افرادی است که بدون استفاده از موقعیت پدرش در عرصه هنر فعالیت دارد. او معتقد است خانواده شهدا زیر ذره بین هستند و به همین دلیل علاقه دارد که زندگی آنها را به تصویر بکشد. اما فقط این موضوع باب گفت و گوی باشگاه خبرنگاران جوان با این هنرمند نبود بلکه فعالیتهای اخیر او و دیدگاهش نسبت به نقش نسل سومیها در جامعه و موضوعات داغ این روزهای جامعه بوده است.
همیشه میگویند که خانواده شهدا در رفاه زندگی میکنند، حتی این موضوع برای خانواده شهدای مدافع حرم نیز عنوان شد که پول گرفتهاند، این موضوع صحت دارد؟
همیشه یک مثالی میزنم البته این مثال من تأیید صحبتهای این افراد نیست. انشاءالله که همه افراد سایه پدر بالای سرشان باشد؛ حداقل کسی هست که پدر صدایش کنند و قابل مقایسه نیست با کسی که پدر ندارد؛ پدرم به آرزوی خودش رسید و خوش به سعادتش؛ برخیها دنبال سوءاستفاده از موقعیت خود هستند اما بیشتر افراد به دنبال زندگی خودشان هستند و شاید یکی از مستندهایی که دوست دارم کار کنم این است که فرزندان شهید چگونه زندگی میکنند. در دل خانوادهها بروم و درباره زندگی خودشان صحبت کنند چرا که بسیاری از خانوادهها با مشکلات بسیاری زندگی میکنند و درگیر هستند.
صحبتهایی شده است که شما در پایگاه زندگی میکردید، آیا زندگی در چنین مکانهایی متفاوت است؟
بله، تا زمانی که ما در پایگاه بودیم پدرم را خیلی کم میدیدیم حتی یکی از خانههایی که صدام هدف قرار داد نزدیک خانه ما بود که تمام شیشههای خانه ما شکست و دیوارها ترک خورد. صدام نقاط حساس را میشناخت و شاید دو ماهه بودم که پدرم ما را به ایلام آورد و از نزدیک ما را در جریان کارها قرار داد. او میگفت میخواهم خانوادهام شرایط مردم ایلام را بدانند و مردم ایلام هم دلگرم شوند.
به نظر شما نگاه مردم نسبت به هم نوع شما چگونه است؟
مردم درباره ما اکثراً فکر بد نمیکنند و اگر میگویند ما وضع مالی خوبی داریم، اشکالی ندارد. من خودم به شخصه میگویم اگر دیگران نسبت به تو اینگونه فکر میکنند، ایرادی ندارد. ما نمیتوانیم فکر تک تک افراد را تغییر بدهیم.
با مثالی برای شما مطرح می کنم، اگر به شما بگویند یک بند انگشت پدرت را قطع میکنند و به جای آن سهمیه دانشگاه را میدهند، این دو موضوع اصلا قابل مقایسه نیست. حالا نمیگویم پدرت جلوی چشمانت در آتش بسوزد، آیا قبول میکنند یا خیر؟ خدا نکند چنین اتفاقی برای کسی رخ بدهد، اما همیشه میگویم درباره هر چیزی حتی خانواده شهدا و مدافع حرم چنین قضاوتی نشود. همسایه های ایران درگیر آشوب و جنگ و هزاران اتفاق هستند و ایران واقعاً باید خدا را شکر کند. کسانی که از این امنیت سوء استفاده میکنند، باید به راه راست هدایت شوند. برخی باید درگیر موضوعاتی شوند تا امنیت را درک کنند؛ زمانی که با مادر و مادربزرگم صحبت میکنم انگار که آب روی آتش هستند. آنها شرایط سختی را سپری کردهاند و همیشه برای امنیت و آسایش خدارا شاکر هستند.
به نظرم زمانی که با خانواده شهدا صحبت کنند یا حتی در قطعه شهدای ۲۴، ۲۶ و ۲۸ با شهدا درد و دل میکنند آرامش بسیاری به آنها میدهند. خانواده شهید میداند امنیت یعنی چه؛ چرا که عزیزترین فرد زندگی خود را از دست داده است.
جایگاه شهدا پیش خدا محفوظ است حتی شهدایی که ما تاکنون اسم آنها را نشنیدهایم. به نظر شما در میان مردم و هنرمندان این موضوع چقدر دارای اهمیت است؟
شهدایی هستند که خیلی جانفشانی کردهاند؛ شاید اسم آنها را کم شنیدهایم، اما پیش خدا جایگاه رفیعی دارند. من فکر میکنم مردم با هر دیدگاهی و نگرشی همیشه احترام عمیقی نسبت به شهدا قائل هستند. آدمهای مخالف هم زمانی که اسم شهید میآید ادای احترام قوی و محکمی در دل و ظاهر دارند. اما چیزی که خیلی کمرنگ شده است توجه مسئولان نسبت به ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است به خصوص در زمینه هنری بسیار کم کار هستند. آنها میتوانند با توجه به بودجههای فرهنگی که دریافت میکنند، کارهای هنری، فرهنگی، تئاتر، سینما حتی تلویزیون ارائه بدهند. تا حداقل هر چند وقت یکبار کاری در باره ایثار و شهادت داشته باشیم.
ما در طول سالهای اخیر شاهد حضور ژن خوبهایی بودیم که نظر مردم را نسبت به همه چیز بدبین کرده است، نظر شما در این باره چیست؟
اینها ژن خوب نیستند بلکه ژن بد هستند، ژن خوب جانبازان اعصاب و روان هستند حتی پسر همین جانباز که از پدر خود طوری مراقبت میکند که پدر را هر بار شرمنده میکند. به او میتوان گفت ژن خوب، این که پسری گلهای نمیکند و از پدر خود مراقبت میکند. ژن خوب همان مادر و همسر جانبازی است که با همه سختیها زندگی میکنند و ما آنها را در جامعه داریم، اما نمیخواهیم آنها را ببینیم، حالمان بد شود کاش با دیدن آنها حالمان خوب شود چرا که ما که حالمان به دلیل گرانی، وضع اقتصادی اصلاً خوب نیست. حداقل با دیدن آنها بعد از مدتی حالمان خوب میشود.
خدا را شکر میکنم که نعمت سلامتی به ما داده است. هیچکدام از آنها ژن خوب نیستند چرا که آدمهایی که باعث شدهاند آنها شکل بگیرند و آدمهایی که مسئولیت دارند، اما در عین حال تابعیت کشورهای خارج از ایران را دارند.
همیشه میگوییم جوانان کار نمیکنند در صورتی که شاهد حضور نسل دهه ۷۰ در سوریه بودیم، آیا شما این اظهارات را قبول دارید؟
شهید محسن حججی چگونه شهید حججی شد. هیچ کسی شهید را نمیشناسد و بعد متوجه شدیم که در گمنامی و به صورت جهادی در روستاها کار میکرده و با آن شرایط به شهادت رسید. خیلی جای عبرت آموزی دارد؛ ما جوانانی از این نسل داریم که شهید نشدند و فعالیت در حوزههای مختلف دارند، آنها هم از امنیت کشور دفاع میکنند چرا که در فضای علمی کشور فعالیت میکنند.
متأسفانه به جوانان در حوزه مدیریتی بها نمیدهیم؛ امیدوارم نسل سومیها سکان اداره کشور را به دست بگیرند. شهید کشوری ۲۶ سالگی تا ۲۷ سالگی به شهادت رسیدند. در این مقطع زمانی فرمانده گروه آتش ایلام بودند و فرماندهی یک بخش مهم و حیاتی را به عهده داشتند اگر فرماندهی ایشان نبود ایلام و کرمانشاه را از دست داده بودیم، به جوانان بها بدهیم حتی کمتر از این سن هم فرمانده میشدند و نتیجه گرفتیم؛ آنها تربیت یافته مکتب امام خمینی (ره) بودند حتی در مصاحبههای پدرم مشاهده میکنیم که میگویند ما به رهبر انقلاب قول خواهیم داد تا پای جان بایستیم.
چرا مجلس ثبت نام نکردید؟
متأسفانه نسل دوم نمیخواهد کنار برود، تا زمانی که آنها باشند، نمیتوانم حضور پیدا کنم، ما نسل سومیها یک روزی باید جای خودمان را در حوزههای مختلف سیاسی پیدا کنیم، اما این روزها دغدغه من کارم است و بیشتر تولید مستندهایی که در ذهنم است؛ بنابراین فعلاً به حضور در انتخابات مجلس فکر نمیکنم.
پیشنهادی برای حضور در مجلس داشتید؟
پیشنهاداتی بیشتر از طرف اهالی شهر خودم در مازندران داشتم، اما من قبول نکردم. یک دوره در انتخابات شوراهای تهران شرکت کردم و تجربه آن را دارم. متأسفانه باید در یک جریانی قرار گرفت چراکه فردی که مستقل شرکت کند رأی نمیآورد و من هم در این فضاها نیستم و بهتر است وارد این حوزه نشوم.
یکی از اتفاقاتی که چند وقت پیش حاشیه ساز شد، معافیت هنرمندان از پرداخت مالیات بود شما موافق معافیت هستید یا خیر؟
معافیت هنرمندان باید ساماندهی شود و قانونی وجود داشته باشد برای سلبریتی که پنج میلیارد برای یک فیلم میگیرد و مالیاتی نمیدهد. خودم مخالف مالیات هنرمندان نیستم بلکه مخالف مالیات از تولیدات سینمایی هستم و هنرپیشهای که یک حقوق معقول میگیرد نباید مالیات پرداخت کند.
این روزها در حال ساخت مستند هستید؟
فعلاً دو مستند کار کردم، یکی از آنها درباره خلبانانی است که صدام برای سر آنها جایزه تعیین کرده بود و مستند دوم درباره جانبازان اعصاب و روان است که مراحل فنی آن سپری میشود. البته چند طرح برای برنامه گفتگو محور و ترکیبی دارم که روی آنها کار میکنم. احتمال دارد که یک فیلم سینمایی در باره پدرم بسازم.
*خبرنگاران جوان
ارسال نظر