محمدرسول محمدی/ آنچه در این موج سواری هنری و فاضلانه برخی اصحاب هنر از وقایع سیاسی روزهای اخیر عایدمان شد خواندن پست شان در تحریم جشنواره بود و امروز تماشای نامشان در لیست شرکت کنندگان! خواستم بگویم سرداران شعار هر زمان فاصله حرف و عملتان فاصله معقولی شد پست بگذارید و افاضات کنید؛ یا سرداران شعار هر زمان بادبان زبانتان باد مخالف را از موافق تشخیص داد و لگام یاوه سرایی اش در دستانتان محکم ماند پست بگذارید، هرچه کردم دلم نیامد واژه سردار را خرج این جلبک صفتان بکنم با این حافظه ی کوتاه مدتشان!

بگذارید جوهر پست شرکت نکردنتان در جشنواره خشک شود بعد دبیر جشنواره خبر این را بدهد که تا الان همه سینماگران خدا رو شکر در جشنواره حاضر هستند. به نظر من که تحریمی وجود نداشت یعنی ما در دبیرخانه تحریمی احساس نکردیم، از نظر من اخبار مربوط به تحریم موجی بود که بیشتر توسط رسانه های غربی به وجود آمده بود و حال می بینیم که همه سینماگران و آثار در جشنواره فجر حاضر هستند. خدا رو شکر را زمانی باید گفت که همه شرکت کنندگانی که سودای سیمرغ جشنواره را دارند آثاری در جشنواره ارائه داده باشند که حداقل در خور شان تندیسی باشد که از جشنواره می برند!

هرچند از دبیری که با توجه به کارنامه و برنامه ریزی هایش تصمیم به تغییرش پس از تاریخ اتمام قراردادش اتخاذ شد بیش ازین نمی توان توقع داشت. قطعا از دبیری که با افتخار از چک نکردن پاسپورت داورانی که برای جشنواره رونمایی کرده دفاع می کند نمی توان توقع داشت از خروجی داوری ها روحی از انقلاب و انقلابی گری و متناسب با نام فجر جریان داشته باشد. در ارائه این لیست ۹ نفره ی داوری با ادعای حضور داوران فنی و تخصصی حضور متخصصانه چند دو تابعیتی که بواسطه همان تابعیت، بصورت کاملا رسمی با دشمنان انقلاب هم قسم و هم پیمان هستند نشان از کج سلیقگی، غفلت و عدم تعهد بر مسئولیتی که بر عهده ایشان گذاشته شده می باشد. بعبارتی از دبیری که دنیا دیده و به حد کافی به خارجه رفته و آموخته توقع می رود حتی شده مکانیسم انتخاب داور جشنواره های سینمایی همان فرنگستان را مبنا و معیار و الگوی انتخابشان قرار دهند تا با انتخاب های غیر معقولشان حداقل این اصل پایبندی به منافع کشور زیر سوال نرود! چرا که آنچه بیش از هر چیز دیگر نگران کننده است رای این داوران متناسب با تابعیت ایشان است سوال مهمی که دبیر جشنواره از خود نپرسیده و از نظر نویسنده در صورت پرسش بی پاسخ خواهد ماند این است که آیا اساساً این داوران می توانند به فیلمی که در حوزه دفاع مقدس یا علیه سازمان مجاهدین خلق و منافقان ساخته شده اند و به هر نحوی بویی از انقلاب و انقلابی گری داشته اند رای مثبت بدهند!؟

تورج اصلانی یکی از پدیده های لیست داوری جناب آقای داروغه زاده است که اخیرا با فیلم بسیار کثیف تاریخ ایران یعنی حمال طلا از اوج تبحر و توانایی سینمای سال های اخیر ایران در نمایش کثیفی رونمایی کرده، خدا بداد هنر برسد اگر بدست گرفتن شاقول ارزش گذاری و به داوری نشستن سهم چنین پدیده هایی بشود. چراکه حتی یک اثر ضد ارزشی با آن متن غرب پرستانه در کارنامه یک داور می تواند زمینه و استعداد حضور در چنین کسوتی را نقض و صندلی قضاوتی را به ناحق اشغال کند. تورج اصلانی که در معرکه پایتخت هم با محسن تنابنده خون آلوده و تکه پاره شده به نزاعی زشت و شدیداً سخیف نشسته بود امروز در کسوت یک داور در جشنواره فجر عدالت را تقسیم می کند.

آب هنوز از سر این مدیران نگذشته تا در این فقره هر آنچه نباید می دیدیم ببینیم. پس همچنان امید است تا با مداخله جدی ریاست محترم سازمان سینمایی به خیر بگذرد تعبیر خواب بی موقع آقای دبیر این جشنواره در بزنگاه های انتخاب؛ امید از برای شفافیت و مدیریت مستقیم جناب انتظامی در ده روز پیش روی سینما ایران تا خدای نکرده جناب داروغه و اعوان و انصارش جشنواره را به میتینگ سیاسی در موعد پیش از انتخابات مجلس مبدل نسازند!

قطعا در این گونه از بزنگاه ها است که عیار مدیر انقلابی مشخص می شود؛ مدیری که اگر دغدغه های واقعی انقلاب اسلامی را دارد در این مواقع است که می تواند با هوشمندی از دبیر جشنواره بخواهد تا عذر داور معلوم الحال فجر انقلاب اسلامی را از شرکت در هیات داوران خواسته و همچنین در صورت تبدیل فرصت جشنواره به دامن زدن های متعارف و یا نا متعارف سیاسی و جناحی به مواخذه دبیر و توبیخ شفاف او در همان هنگامه امر مبادرت ورزد.
سخن کوتاه
به امید بیداری