به گزارش سینماپرس، در چهارمین روز سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر، فیلم درخت گردو به نمایش درآمد. از نقد و تحلیل فیلم بگذریم، آنچه که بیش از همه به چشم می‌آمد و مخاطب را از این همه ناتوانی مبهوت کرد، بازی مهران مدیری بود.
مدیری گاهی به جای همراه کردن مخاطب با فیلم، ناخواسته فضا را خنده‌دار می‌کند. ضعف بازی مدیری وقتی در برابر پیمان معادی قرار می‌گیرد محسوس‌تر می‌شود. مدیری تقریبا در سراسر فیلم چهره و صدایی بی‌حس و با ارفاق، کم حسی دارد و به یکی از نقاط ضعف اساسی فیلم تبدیل شده است.
بازی مدیری در این فیلم نشان داد اساسا او توانایی بازی در فیلم‌های جدی را ندارد و نمی‌تواند حس متناسب با موقعیت‌های بحرانی و دردناک را در بازی خود ارائه کند. مدیری در لحظات به شدت بحرانی فیلم درخت گردو چهره‌ای آرام و صدایی بدون هیجان را داشت و در موقعیت دردناک گفتن خبر فوت همسر قادر در برابر گریه و فغان حتی توان گریه کردن هم نداشت.
در نشست خبری روز گذشته هم محمدحسین مهدویان از انتخاب مدیری برای نقش دکتر دفاعی نکرد و تنها تهیه‌کننده فیلم در واکنش به سوالات متعدد درباره علت انتخاب مدیری گفت: «افراد مختلفی مدنظر بودند و ما به نتیجه رسیدیم از این افراد استفاده کنیم و این هیچ ربطی به دوستی من با آقای مدیری ندارد.»
مدیری میل به کارهایی دارد که در آنها بی‌استعداد یا کم استعداد است. مانند خوانندگی و اصرار به اجرای کنسرت اما انصافا بهتر است این خیال جدید را از سر بیرون کند. فیلم درخت گردو نشان داد که مدیری باید خیال بازی در فیلم‌های غیرکمدی را از سر بیرون کند و حتی اگر دوست تهیه‌کننده‌اش به او پیشنهاد بازی در فیلمی غیرکمدی را می‌دهد، رد کند. او بهتر است در حیطه دنیای کمدی باقی بماند و در این ژانر به ایفای نقش بپردازد.
*فارس
ارسال نظر