به گزارش سینماپرس، کیوان امجدیان در ابتدای صحبت‌های خود گفت: باتوجه به حواشی که قبل از جشنواره فیلم فجر به وجود آمده بود، مسئولان برگزاری این رویداد سینمایی به درستی توانستند آن را کنترل کنند. در ایام دهه فجر جشنواره‌های متفاوتی اعم از موسیقی و تئاتر برگزار می‌شود و تنها جشنواره‌ای که در سکوت کار نمی‌کند، فیلم فجر است. او با ذکر این نکته که منتقدان سینما اگر نکته مثبتی هم در آن ببینند حتما بازگو می‌کنند گفت: جشنواره امسال یکی از بهترین دوره‌ها بود. آن همدلی که در ادامه برگزاری جشنواره از عوامل سینما انتظار می‌رفت به وجود آمد و فجر امسال زیر فشار نظرات و نگاه‌های مختلف قرار نگرفت و از این بابت نترسید.
او ادامه داد: در دو روز نخست جشنواره فیلم فجر اهالی رسانه فیلم‌های خوبی را ندیدند و بیشتر همکارها در سالن نشست‌ها ناراضی بودند. با نمایش فیلم‌هایی مانند «روزصفر»، «شنای پروانه» و فیلم های موسسه اوج امید به جشنواره برگشت. جشنواره فیلم فجر با رویکرد «خوب کردن سینما» برگزار می‌شود.
جلیل اکبری‌صحت با طرح این سوال که اساسا برگزاری جشنواره به چه درد مخاطب می‌خورد؟ گفت: جشنواره برای سینمای ایران هوای تنفس است. او با بیان اینکه سینما بخشی از تفریحات مردم است، گفت: موقعیتی که ما امروز در آن قرار داریم از حیث پیشرفت از زمان برگزاری جشنواره نخست تا امروز رشد نجومی داشته است. هرکشوری که می‌خواهد جشنواره ملی داشته باشد، یکسری متریال را در ظرفی می‌ریزد و در نهایت مجموع آن را رویکرد جشنواره معرفی می‌کند. این دوره از جشنواره را بخواهیم با سال نخست برگزاری آن بررسی کنیم، پیشرفت چشم‌گیری داشته است، اما هنوز با آنچه که لایق مخاطبان سینما است فاصله دارد و بخشی از آن به درون و بخش دیگر آن، به بیرون سینما برمی‌گردد. مردم سینما می‌روند زیرا بخشی از فرهنگ آن‌ها در آنجا تعریف می‌شود. در جشنواره شاهد یک اتمسفر فرهنگی هستیم که با حضور مردم تعریف می‌شود.
این منتقد با اشاره به اینکه فیلم‌هایی که در این جشنواره حضور دارند، نشان می‌دهد که نسل سینمای ایران عوض شده است، گفت: هنوز هم مخاطبان سینما به دنبال فیلم‌های نسل گذشته سینما است. جشنواره یک موجود زنده است و توانسته به مسائل روز جامعه واکنش نشان دهد. سینما به لحاظ فنی رشد چشمگیر داشته است اما از لحاظ محتوایی هنوز دچار گیرهای اساسی هستیم. زمانی که از محتوا حرف می‌زنیم راجع به بخش‌های فرم، محتوا و قصه گویی نیز حرف می‌زنیم. اگر تمام این مسائل باهم حرکت کند، یک سینمای ملی بسیار خوب خواهیم داشت.
امجدیان با اشاره با تاکید براینکه که در بخش ساختار و محتوا فیلم ها دچار یک نوع چالش هستیم، گفت: فرم روایت فیلم‌ها خوب نیست. این رشد و یا عدم رشد فیلم ها به لحاظ محتوایی را می‌توانیم حتی از مخاطبان سینما جویا شویم. سینمای ایران به لحاظ فروش شرایط نه‌چندان خوبی دارد، شاید حاصل همان عدم رشدی است که اشاره کردم. در دو روز اول فیلم‌های تلخ و مایوس کننده پخش می‌شد.
اکبری‌صحت گفت: من در ادوار مختلف جشنواره ناظر برگزاری آن بوده‌ام. جشنواره بر اساس یک نیاز شکل گرفته است. وقتی راجع به جشنواره فیلم فجر حرف می‌زنیم باید فقط راجع به آن صحبت کنیم. سینمای اجتماعی از اتفاقات اجتماعی جامعه شکل می‌گیرد. تمام فیلم‌هایی که حس می‌کنیم تلخ است، اما از منظر بسیاری از منتقدان و اهالی رسانه فیلم‌های امیدبخش محسوب می‌شود.