به گزارش سینماپرس در این یادداشت آمده است: به نظر سوژه حماسه ای که رادیو آبادان رقم زده و تاثیر آن در جنگ، از آن سوژه های بکری است که در مدت ۴۰ سال گذشته مهجور مانده و به آن توجهی نشده بود. در واقع ساخت چنین فیلمی می تواند استقامت و پایداری مردم این سرزمین را که مهرداد خوشبخت از دل خاطرات ناگفته هشت سال دفاع مقدس بیرون کشیده است در تاریخ ثبت کند.

فیلم، داستانش را در لوکیشن محدود ساختمان رادیوی آبادان بخوبی و جذاب پیش می برد و ساختمان درامش آن قدر محکم بنا شده که اگر نمایی از مردم مقاوم آبادان در تعامل با رادیو در فیلم دیده نمی شود ولی مخاطب می تواند آن را حس کرده و با شخصیت های آن همزاد پنداری کند و از طرفی دیگر کارگردان با دکوپاژ حساب شده و ریتم تند توانایی خود را در ایجاد کنش و هیجان و درنهایت به تصویر کشیدن یک حماسه به رخ می کشد و مخاطب را با قصه و شخصیت های داستانش همراه می کند.

در فیلم «آبادان یازده ۶۰» به غیر از اضافه شدن شخصیت همسر مدیر رادیو آبادان که بود و نبودش تاثیری در روند داستان ندارد و درواقع با ترفند شهادت به او بعد شخصیتی داده می شود، فیلمنامه نویس در پرورش و شخصیت پردازی کاراکترهای دیگر موفق عمل کرده و بازی های قابل تحسین بازیگران از جمله حسن معجونی به اثر جان مضاعف می دهد.

مهرداد خوشبخت با تصویر کشیدن برگی از تاریخ فراموش شده سال های دفاع بر تاثیر بی بدیل  رادیو  در مقاومت شجاعانه مردم خون گرم آبادان، با این شعار که اینجا آبادان است و آبادان می ماند صحه می گذارد. شعاری کلیدی که برگرفته از شم ژورنالیستی و رسانه ای بودن کارمندان و خبرنگاران رادیوی آن زمان است.

شاید خوشبخت، موج آبادان یازده ۶۰ ، را در تفحس خوداز دل تاریخ بیرون آورد تا به همگان و بخصوص مسئولان یادآور شود، آبادان زنده است و باید زنده بماند.