به گزارش سینماپرس، مجیدی کارگردان و سینماگر کشورمان که امسال با فیلم «خورشید» در بخش مسابقه سی‌وهشتمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت در گفت‌وگویی تفصیلی با ماهنامه جشنواره فیلم «اندیشه پویا» به انتقاد از جدایی بخش بین‌الملل از جشنواره فیلم فجر پرداخته است.

پرزنت شدن بدون لابی‌گری!
وی با اشاره به تجربیات خودش از پرزنت محصول در جشنواره فجر اظهار می‌دارد: آن زمان که پیر هانری دولو در جشنواره فجر «بدوک» را دید و آن را به «کن» فرستاد، مثل حالا نبود که برای رسیدن فیلم به جشنواره، نیاز به لابی‌گری داشته باشی! شرایط طوری بود که من خودم از دوستان حوزه شنیدم که فیلمم به کن رفته!

کارگردان فیلم سینمایی «خورشید» با انتقاد از جدایی بین‌الملل از جشنواره اصلی فجر می‌افزاید: یکی از دلایلی که فضای ناسالم امروز ایجاد شده، جدا کردن بخش بین‌الملل از جشنواره فجر است که اصلاً اصل فلسفه جشنواره فجر را زیر سؤال برده است. در آن سال‌هایی که این جدایی صورت نگرفته بود، رؤسای جشنواره‌های مطرح خارجی موقع برگزاری جشنواره به ایران می‌آمدند و در کنار مخاطبان ایرانی، فیلم‌های ایرانی را می‌دیدند و برای جشنواره‌های خود گزینش می‌کردند.

مجیدی خاطر نشان می‌کند: فیلم «بچه‌های آسمان» در جشنواره فجر بود که توسط نماینده جشنواره مونترال انتخاب شد و کم‌کم به سمت دیگر جشنواره‌ها رفت و بزرگ شد. آن زمان باربارا مدیر جشنواره ونیز خودش هر سال مهمان فجر بود و با دقت فیلم‌ها را می‌دید و فیلم انتخاب می‌کرد. این سینماگر سرشناس با اشاره به سطح پایین مهمانان حاضر در جشنواره جهانی فجر می‌گوید: این چهره‌های درجه سه و چهاری که از توی کافه‌های اروپا پیدا می‌کنند و به بخش بین‌الملل جداشده از فجر می‌آورند، خیلی توفیر دارند با آن آدم‌های درجه یکی که قبل از جدایی بین‌الملل، به جشنواره فجر می‌آمدند و فیلم‌های ایرانی را می‌دیدند. هر چند ورود مجیدی به عرصه مخالفان این جدایی مؤیِد نظر دیگر منتقدان است، اما علت سکوت این سینماگر سرشناس در مورد آسیب‌های تصمیم جنجالی مسئولان سینمایی کشور در مورد جدا کردن این دو بخش جشنواره فیلم فجر موضوع قابل اعتنایی است که خود مجیدی باید در مورد آن صحبت کند. محمدمهدی عسگرپور که دبیری این دوره از جشنواره جهانی فجر را بر عهده دارد در واکنش به پیشنهاد برخی از فعالان سینمایی مبنی بر تعطیلی جشنواره جهانی و اختصاص بودجه‌اش جهت جبران ضرر تعطیلی سینماها که وی از آن‌ها با عنوان «مجموعه‌دارهایی که صاحب کل سینما شده‌اند» یاد کرد، می‌گوید: فعلاً چند نفر صاحب مجتمع‌های سینمایی که در غیاب بسیاری از چیزها مالک کل سینما شده‌اند، چاقوهایشان را برای رویدادهایی تیز می‌کنند که با خودش و در حد بضاعتش نشان فرهنگی دارد و توانسته به مقدار قابل توجهی به بودجه‌های غیر از وزارت فرهنگ و ارشاد اتکا کند و کمی کودکانه است اگر فکر کنیم با تعطیلی‌شان، حامیان مالی این جشنواره‌ها حاضرند پولشان را به آن بخش از سینما که رشد فرهنگی دست کم اولویت اولش نیست و معادلات مالی‌اش هم ترتیبات دیگری دارد، بدهند.

درخشنده موافق صددرصد ادغام
واقعیت این است که دفاع یا توجیه جدایی یا برگزاری همزمان دو بخش از مهم‌ترین محمل سینمایی کشور همواره جزو داغ‌ترین بحث‌های چند سال اخیر در میان طیف‌های متنوع سینمایی کشورمان بوده است. پوران درخشنده، نایب‌رئیس کانون کارگردانان درباره ادغام دو بخش بین‌الملل و داخلی جشنواره فیلم فجر می‌گوید: من صددرصد با ادغام دو بخش بین‌الملل و داخلی جشنواره فجر موافق هستم. ما باید برای سینمای خودمان تلاش کنیم تا بتوانیم بازار جهانی برای آن فراهم کنیم. وقتی هدف‌مان ارتقای سینمای ایران باشد، متعاقب آن محفلی فراهم می‌کنیم که سینماگران داخلی با سینماگران خارجی رودررو شوند تا تبادل افکار صورت بگیرد. وقتی سینماگران خارجی را برای جشنواره بین‌الملل دعوت می‌کنیم، طبیعتاً آن‌ها برای دیدن فیلم ایرانی به اینجا می‌آیند و این در حالی است که اصلاً سینماگران داخلی ما در این جشنواره حضور ندارند! از خلال همین گفت‌وگوهاست که نگاه فیلمساز ایرانی شناخته، تحلیل و در نهایت سینمای ایران به دنیا عرضه می‌شود. کارگردان «زیر سقف دودی»، «هیس، دخترها فریاد نمی‌زنند» و «شمعی در باد» توضیح داد: ادغام دو جشنواره بین‌الملل و داخلی باعث می‌شود به جای هزینه در دو جای متفاوت در یک جا، اما با کیفیت بالاتر جشنواره را برگزار کنیم. سینمای ایران این ظرفیت و پتانسیل را دارد که در سطح جهانی بیشتر مطرح شده و بدرخشد.

صرفه اقتصادی بیشتر
منوچهر مصیری، کارگردان، نویسنده و تدوینگر سینما و تلویزیون با تأکید بر ادغام دو بخش بین‌الملل و داخلی جشنواره فیلم فجر می‌گوید: نظر شخصی من در این باره این است که به دلایل مختلف از جمله اقتصادی (آن هم در شرایط کنونی ایران) بهتر است دو بخش جهانی و بین‌الملل فجر با هم ادغام شده و هر دو با هم در بهمن برگزار شود. در این حالت هم استقبال بهتری از سوی مجامع سینمایی- بین‌المللی صورت می‌گیرد و هم جشنی باشکوه‌تر و باکیفیت‌تر برگزار می‌شود.

کارگردان فیلم‌های سینمایی «دنیا» و «آخرین‌خون» تصریح کرد: چند سال پیش که این دو بخش باهم برگزار می‌شد، سینماگر خارجی فیلم‌های خارجی را با فیلم‌های منتخب سینمای ایران مقایسه می‌کرد و همین مسئله به رشد سینمای ایران کمک می‌کرد، اما در حال حاضر جشنواره بین‌الملل ما بیشتر جشنواره‌ای راجع به فیلم‌های ایرانی است. ما در کشورمان جشنواره‌های متعددی با این محوریت فیلم‌های ایرانی (از جمله جشن خانه سینما) داریم و برگزاری این جشنواره‌ها با عناوین متفاوت چندان ضرورتی ندارد. به نظرم هزینه‌ای که در حال حاضر صرف جشنواره بین‌الملل می‌شود، بهتر است برای ارتقای سینمای ایران و در بخش‌های دیگر همین سینما مصرف شود.

در حالی که جشنواره فیلم فجر ۴۰ سالگی‌اش را پشت سر می‌گذارد، اما هنوز هم شرایط بلوغ مدیریتی و وحدت رویه منطقی برای برپایی آن دیده نمی‌شود. چه اینکه هر روز چهره‌های جدیدی به جرگه منتقدان جدایی بخش داخلی و بین‌الملل جشنواره فیلم فجر اضافه می‌شوند، اما ظاهراً گوش مسئولان به این حرف‌ها بدهکار نیست و ضمن ادامه این مسیر بر اساس انگاره آزمون و خطا، مرغ‌شان همچنان یک پا دارد.