به گزارش سینماپرس، تعطیلی چندماه سالن‌های سینما در پی شیوع کرونا منجر به ایده‌هایی جدید برای سینمای ایران شد که یکی از جدی‌ترین آنها راه‌اندازی «سینمای آنلاین» است. طرحی که به رغم رکود فیلمسازی اما لااقل اکران را به تعطیلی مطلق نبرد و برخی صاحبان فیلم را وادار یا تشویق به نمایش محصولات خود در کانال اینترنی کرد.

شاید مهمترین فیلم‌های اکران در سامانه‌های VOD به آثاری همچون «خروج» و «طلا» برمی‌گشت که در ادامه موجبات تشویق دیگر آثار و نیز توزیع فیلم‌های نسبتا شاخص دیگری را منجر شدند و هنوز هم این فیلم‌ها به توزیع و نمایش خود در پلتفرم‌ها ادامه می‌دهند.

این طرح تا چند روز دیگر با بازگشایی سالن‌های سینما همراه می‌شود و بر این اساس از ابتدای تیرماه شاهد اکران موازی آنلاین و واقعی فیلم‌ها بر پرده سینماها خواهیم بود.

سامانه‌های اینترنتی پخش فیلم همیشه مشتریان خاص و حتی عمومی خود را داشته‌اند و اتفاقا در این چندماه اخیر نیز با دست پری برای انتخاب آثار روبرو بوده‌اند. در عین اینکه لااقل این تعطیلی عمومی، رونقی دوچندان نیز به سامانه‌های پخش فیلم مثل نماوا یا فیلمیو داد. دو سامانه‌ای که به شکل انحصاری فیلم‌های متقاضی و آثار حاضر در شبکه نمایش خانگی را در دستور نمایش قرار می‌دهند و همین انحصارطلبی البته نقدهایی را روانه آنان هم کرده است.

با این وجود باید دید تکلیف «سینمای آنلاین» با بازگشایی عمومی سالن‌ها چه خواهد شد؟ پلتفرم‌های اینترنتی همچنان به پخش فیلم‌های خانگی، سریال‌ها و حتی آثار خارجی فعالیتشان را ادامه می‌دهند اما اینکه فیلمسازان دوباره کمی دست به عصاتر تمایل به ورود به این فضا داشته باشند موجبات تردید را فراهم می‌کند.

شاید در حال حاضر فقط برخی فیلم‌ها داوطلب ورود به سالن‌ها باشند چرا که از جهت استقبال مخاطبان و گرایش به سالن‌های سینما همچنان امیدواری و دوراندیشی قطعی وجود ندارد. با این وجود چه بسا متقاضیان فعلی اکران اینترنتی نیز بر سر دوراهی قرار بگیرند که آیا بر تمایل خود بر نمایش مجازی فیلمشان باقی بمانند یا منتظر استقبال نسبی مخاطبان از سالن‌ها باشند؟

اکران موازی یک فیلم در خود سینما و نیز نمایش آنلاین به نظر محل تردید و حکایت از عدم استقبال صاحبان آثار دارد اما همچنان می‌توان با ایده‌هایی هر دوی این کانال‌های توزیع و نمایش فیلم را زنده نگه داشت؛ از اکران ابتدایی در سالن‌ها و بعدتر ادامه نمایش آن در پلتفرم‌ها تا کمک‌های ویژه برای جلب تمایل برخی فیلم‌ها در جهت نمایش در سامانه‌های اینترنی و غیره.

کسب ۷۰ درصد فروش برای تهیه‌کننده در سیستم مجازی در قیاس با ۳۰ درصد آن در اکران عمومی و حتی خرید یک بلیط ۱۵ هزار تومانی و تماشای دسته‌جمعی خانواده‌ها به‌واسطه VOD حکایت از مفید بودن این نوع خلاقیت‌های سینمایی دارد.

بنابراین با توجه به حتی هزینه-فایده مالی که اکران آنلاین می‌تواند برای تهیه‌کنندگان و حتی مخاطبان داشته باشد، زنده نگه داشتن آن نباید به این راحتی‌ها به دست فراموشی سپرده شود.

*آنا