به گزارش سینماپرس، استادی دلسوز، وطن پرست واقعی، همراه، بی حاشیه، دقیق و منظم، کارشناس واقعی در رشته خود و از همه مهمتر دوست و رفیق متواضع حتی با شاگردانش.
خدا رحمتش کند. استاد عالمی را از سال ۵۹ و بعد از انقلاب فرهنگی که سینما را به ما آموخت می شناسم. وی در همه این دوران بی توقع و خالصانه دانسته ها و تجارب خود را به خوبی به شاگردانش منتقل میکرد. حیف گروهی از مردم گاهی فقط آنها که هیاهو دارند می شناسند و انسانهای بزرگ که آرام در حال خدمت هستند را فراموش می کنند.