به گزارش سینماپرس، سیاوش چراغی‌پور در گفت‌وگو با میزان، درباره برگزاری سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران گفت: کرونا شوخی بردار نیست، زیرا به عنوان یک بیماری جدی مطرح شده و باید مراقب بود. طبیعتاً برای کنترل آن باید از شلوغی‌ها، تجمعات و گردهمایی‌ها دوری کنیم، اما به هرحال تقریبا یک سال است که درگیر این بیماری هستیم و باید مدیریت کردن این شرایط را یاد گرفته باشیم. در همین بازه کرونایی جشنواره‌های بزرگی مثل ونیز برگزار شدند و ما می‌توانیم نحوه برگزاری و مدیریت‌شان را سرلوحه قرار بدهیم. وی در همین راستا ادامه داد: معتقدم هنر به ویژه سینما و تئاتر در مقوله «از بین رفتن» خاکریز اول هستند، اولین ترکش‌ها به پیکر سینما و تئاتر می‌خورد که فیلم کوتاه هم در همین فضاست. برای موقعیت فعلی سینمای ایران تلاش زیادی شده است و نباید به این راحتی از دست اش بدهیم. خوشحالم از اینکه برگزارکنندگان جشنواره فیلم کوتاه به این نتیجه رسیدند که با همه این دغدغه‌ها از جشنواره صیانت و آن را برگزار کنند. از آنجایی که یک بی برنامگی در دوره‌های قبل بود امیدوارم دیگر مشکلاتی نداشته باشیم تنها نگرانی من از این جهت است که در حین اجرا و برگزاری در این موقعیت حساس کرونایی دوباره آن مشکلات سر بر بیاورند.

چراغی پور با اشاره به همکاری‌هایش با کارگردانان فیلم کوتاه بیان کرد: فیلمسازان فیلم کوتاه دغدغه‌مند و با یکدیگر همدل‌تر هستند. هنر محصول خرد جمعی است و البته به صورت گروهی است که می‌شود در یک کار هنری به تعالی رسید. در فیلم کوتاه و تئاتر و کارهایی که جنبه گروهی دارند وقتی همدلی وجود داشته باشد آثار به شکوفایی می‌رسند. یکی از دلایلی که باعث می‌شود از همکاری با عوامل فیلم کوتاه لذت ببرم، عشق، همیاری و همدلی شان است. انگار همه اعضای یک تیم اثر را متعلق به خود می‌دانند، همه رفیق هم هستند و همه آن‌ها با عشق به سراغ ساخت اثر آمده‌اند نه به خاطر قرارداد و شرایط مالی.

بازیگر فیلم «جهان با من برقص» بیان کرد: زمانی می‌توانیم با غرور و افتخار از فیلم کوتاه یاد کنیم که ابتدا در کشور خودمان قدر این آثار و هنرمندانش را بدانیم و بعد بگوییم دنیا از آثار ما استقبال می‌کند، اما غم انگیز است که متاسفانه ما گاهی قدر جوانان خوش‌فکر را در کشور خودمان نمی‌دانیم، آن‌ها را نمی‌شناسیم، به طور شایسته به آن‌ها بها نمی‌دهیم و موقعیتی را که باید در اختیارشان نمی‌گذاریم. مثلا ساده‌ترین موقعیت، اکران آثار کوتاه است برای مثال یک سینما می‌تواند ماهانه چند سانس را به نمایش آثار کوتاه اختصاص بدهد.

وی ادامه داد: می‌توان دفاتر بزرگ تهیه‌کنندگی فیلم را نیز موظف به تولید فیلم کوتاه کرد. آن‌ها در سال چند فیلم بلند با هزینه‌های زیاد تولید می‌کنند اگر برای‌شان دستورالعملی صادر شود که مثلا در سال تنها دو فیلم کوتاه تولید کنند وضعیت بهتر می‌شود. تولید فیلم کوتاه در مقایسه با تولید فیلم بلند هزینه‌ای ندارد. یعنی در حالی که تولید یک فیلم بلند پنج میلیارد تومان هزینه در پی دارد برای تولید یک فیلم کوتاه حدود ۵۰ میلیون تومان صرف می‌شود.

چراغی پور خاطر نشان کرد: خوشحالم که با تمام ناملایمات و بی مهری‌ها، بچه‌های فیلم کوتاه در عرصه بین‌المللی می‌درخشند. در همین یک سال اخیر که در فیلم‌های کوتاه بازی کردم یا انتخاب بازیگرانشان را برعهده داشتم، متوجه شدم جوانان فیلم کوتاه بسیار خوش فکر هستند؛ بنابراین با افتخار تمام کارهای آن‌ها را تبلیغ می‌کنم و می‌بینم که در بزرگترین جشنواره‌های جهانی دوشادوش فیلم‌های دیگر افتخار کسب می‌کنند.