به گزارش سینماپرس، غلامحسین لطفی در گفت‌وگو با میزان، درباره آخرین فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: بنده قبل از ایام بیماری کرونا و تعطیلی سینماها هم کاری نداشتم، چه انتظاری می‌رود که امروز وقتی اکثریت آثار تولیدشان متوقف شده سر کار خاصی باشم.
وی در همین راستا ادامه داد: پیش از شیوع بیماری کرونا چندین پیشنهاد داشتم اما متاسفانه نقش‌ها خوب نبودند و از سویی ارزش این را نداشت که از قزوین محل سکونتم به تهران بیایم و دستمزدی را دریافت کنم که سالها قبل دریافت می کردم.

بازیگر فیلم سینمایی «خفه گی» وضعیت معیشت بازیگران در ایام کرونا را وخیم خواند و اظهار کرد: واقعیت امر اوضاع در حدی فاجعه بار است که نمی‌توان تصویری درست از آن ارائه داد، بدون شک همه چیز برای ما بازیگران پیشکسوت تمام شده است، آن زمان که سینما روی پا بود همه نقشها بین چند تن تقسیم می شد، حالا که کلا سینما تعطیل شده است.

وی با اشاره به ادامه برخی تولیدات با وجود ادامه پاندمی کرونا اذعان کرد: شما بگویید که عوامل پشت صحنه وقتی خانواده دارند و باید خرج زندگی را بدهند چرا نباید سر کار بروند؟ قطعا همه عوامل سینمایی وبرخی بازیگران می دانند که سر کار رفتن در این شرایط بازی با جان خودشان است اما مرگ چاره ای هم باقی مانده است؟.

بازیگر سریال «ترش و شیرین» در همین رابطه تاکید کرد: برخی می‌گویند که ادامه تولیدات خطر دارد، این پیش بینی عجیبی نیست، خود ما هم می دانیم که خطرناک است، اما آیا تعطیلی تولیدات مشکلی را حل می کند، آیا اگر تمامی تولیدات متوقف شوند نهادی وجود دارد که از هنرمندان بیکار حمایت کند؟.

وی ادامه داد: متاسفانه کرونا طی ماه های گذشته نه تنها کم نشده بلکه چندین برابر هم شده است، حال چاره جویی را باید از مسئولین فرهنگی خواست و اگر نه که هنرمندان شاغل این رشته هستند و برای معیشت مجبورند که سر کار بروند.

لطفی با اشاره به انفعال نهادهای فرهنگی افزود: من متوجه نمی شوم که وقتی نزدیک به ده ماه از یک مشکل گذشته چرا هنوز هیچ تصمیم درستی برای بهبود وضعیت هنر گرفته نشده است، آیا با تعطیلی سینما و تئاتر بیماری از بین می رود؟ آن هم وقتی که تمامی مراکز همچون پاساژها و رستوران ها به کارشان ادامه می دهند؟.

این بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون خاطرنشان کرد: انتظار می رود که مسئولین فرهنگی بالاخره فکری به حال این وضعیت بکنند، می گویند صحبت از برگزاری جشنواره فیلم فجر است، آیا این برگزاری جز برای پر کردن بیلان کاری مدیران فرهنگی است؟ اگر می توان جشنواره را برگزار کرد چرا نمی توان به داد سینما رسید؟ من از مسئولین فرهنگی می خواهم که به داد سینما برسند.