به گزارش سینماپرس، سینمای تجاری امریکا تعهدی ناگسستنی با سیاست‌های کلی نظام سیاسی آن کشور دارد و آن نمایش چهره خوب از امریکا در قامت ناجی جهان و پرداختن به چهره منفور و ضدبشری دشمنان سیاسی امریکاست؛ دشمنی که در سال‌های جنگ سرد، روسیه بود و هنوز هم از نظر هالیوود می‌توان از روسیه برای دوقطبی خیر و شر استفاده کرد. «تنت» از این نظر به کلیت سینمای هالیوود وفادار است.
قهرمان اصلی این فیلم مأمور امنیتی امریکایی است که گفته می‌شود عضو سازمان «سیا» ست، اما در طول فیلم تلاش نمی‌شود هویت وی بازگشایی شود.
این مأمور امنیتی تلاش می‌کند با امکانات خارق‌العاده‌ای که امریکایی‌ها به آن دست یافته‌اند با وارونگی زمان، خطر جنگ جهانی سوم را خنثی کند.
فیلم جدید کریستوفر نولان که به واسطه شیوع کرونا خیلی دیر به اکران جهانی رسید، این روزها یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های سینمای جهان است و به لطف سیستم قاچاق فیلم، به سرعت سر از سایت‌های ایرانی دانلود فیلم درآورده و ایرانی‌ها نیز توانسته‌اند با یکی از گیج‌کننده‌ترین و فلسفی‌ترین فیلم‌های تجاری جهان در سال ۲۰۲۰ مواجه شوند.
«تنت» و واکنش ۲ منتقد سرشناس ایرانی
واکنش‌ها به «تنت» در سینمای ایران تازه در حال شکل گرفتن و انتشار است. محمدتقی فهیم و مسعود فراستی، دو منتقد شناخته‌شده‌ای هستند که به فیلم نولان پرداخته‌اند. این دو منتقد دو دیدگاه متفاوت درباره فیلم داشته‌اند.
فراستی در متن کوتاهی که پیرامون «تنت» منتشر کرده نوشته است: «تنتِ نولان، فیلم بد و ناتوان و کسالت‌باری است.»
در نقطه مقابل این نقد یک جمله‌ای، فهیم متن تقریباً بلندی را در ستایش «تنت» منتشر و در آن دیدگاه فلسفی فیلمساز را ستایش کرده است: «تنت بهترین فیلم نولان نیست ولی جدی‌ترین و مهم‌ترین اثر شخصی او و البته سینماست؛ یک تجربه‌گرایی حرفه‌ای تمام‌عیار. نولان با تنت، نه به پاپاراتزی‌ها و پوپولیست‌ها باج می‌دهد و نه از انتلکتول‌ها دلربایی می‌کند، می‌زند به عمق سینمای خودش و آثاری که عاشقشان بوده است.
یادتان بیاید، ملاقات با عالیجناب مایکل کین را؛ بهترین فصلی که از روی دست خودش در شوالیه تاریکی اجرا کرده! بی‌توجه به هر کس که بگوید تکراری است یا جیمزباندی است و غیره. نولان این بار فقط گیشه را قربانی نکرده است. او هوای کف زدن منتقدان را هم در سر نداشته و بالاتر، حتی به چند صد میلیون دلار هزینه تولید و فغان سرمایه‌گذار هم وقعی نگذاشته است تا در درجه اول خودش و بعد مخاطب، از خلق ایده‌های نابش لذت ببرد و بلندپروازی‌اش در ساخت و ساز خوش‌پرداخت صحنه‌های بی‌رقیب اکشن را ثابت کند.»
واکنش سرد منتقدان خارجی
روزنامه گاردین در نقدی که بر «تنت» منتشر کرده به وجهه آخرالزمانی فیلم تأکید کرده است، البته نگاه منتقد فیلم شاید به موضعی که فراستی درباره فیلم نولان دارد، نزدیک باشد. هیچ کدام از آن‌ها از نوع روایت نولان رضایت ندارند.
گاردین می‌نویسد: جای تعجب نیست که کریستوفر نولان فکر می‌کند «تنت» می‌تواند سینما را نجات دهد. این در مقایسه با چالشی که در فیلم با آن روبه‌رو شده بسیار ناامیدکننده است.» گاردین تلاش نولان را برای تصویر فیلمی که قصد دارد دنیا از جنگ جهانی سوم نجات دهد، کسل‌کننده عنوان می‌کند که بیننده از دیدنش ناراحت می‌شود. گاردین به کنایه درباره «تنت» می‌نویسد: «هویج اول بهتر است طعم بدی از خود به جای نگذارد»!
نشریه «ورایتی» نیز در نقد «تنت» به سبک خاص فیلمسازی نولان پرداخته است که در آن فیلمساز همیشه دوست دارد در بهترین موقعیت به موضوعات فلسفی مورد علاقه شخصی خودش بپردازد. به عقیده نویسنده «وریتی» در فیلم «تنت»، نولان در پی یافتن بقای بشریت به عنوان مسئله‌ای جزئی در تغییر شکل زمان و مکان است.
این نشریه معتبر سینمایی ادامه می‌دهد: نولان در حال تصویر جهان پیش از نابودی است و این کار را با چیدن قطعات یک پازل انجام می‌دهد.
فیلمی اشتباه در زمان اشتباه!
وریتی در مطلب دیگری با عنوان «چرا تِنت فیلمی اشتباه در زمان اشتباه است»، از اینکه نولان بیننده را در مقابل تصورات ذهنی خودش رها می‌کند و باعث نمی‌شود که بیننده از کشف حقیقت و فهم آنچه در ذهن فیلمساز است، لذت ببرد، انتقاد می‌کند.
«تنت» فیلمی خوش‌فروش!
هر چقدر منتقدان از فیلم گیج‌کننده نولان و پرداخت‌های گنگ آخرالزمانی آن شاکی هستند، مردم عادی مشتریان خوبی برای این فیلم بوده‌اند.
«تنت» طبق آخرین آمارهای فروش توانسته مجموع درآمد فروش بلیت خود را از مبلغ ۳۵۶ میلیون دلار فراتر ببرد. در این بین باید از نقش مؤثر سینماهای چین نیز گفت. «تنت» در چین نزدیک ۶۷ میلیون دلار فروش داشته است. این فیلم نه تنها هزینه‌های تولید خود را از طریق فروش بلیت به دست آورده است بلکه اکنون در مسیر سوددهی خالص تنها هزینه‌های جزئی‌تری را پیش رو دارد.
آخرین فیلم نولان که فیلمی آخرالزمانی است، برای مردمی که در شرایط کرونا به سینما صرفاً به جهت سرگرم‌کنندگی‌اش نگاه می‌کنند، اثری خوش‌ساخت است. در نقدهای منتشر شده درباره «تنت» اصرار منتقدان برای تشابه میان این فیلم و آثار جیمزباندی، تأکید شده است؛ مجموعه آثاری که در آن پروپاگاندای امریکا برای نمایش ناجی بودن در جهان به نرم‌ترین شکل، اما به وضوح دیده می‌شود.
*جوان
نظرات